"ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΥ"

 

 

 

ΤΙΤΛΟΣ:   Τον καιρό του Βουλγαροκτόνου

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:   Πηνελόπη Δέλτα

ΕΚΔΟΣΕΙΣ   :   Μεταίχμιο

ΕΙΔΟΣ   :   Μυθιστόρημα / Διήγηση

 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΑΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ

 

Ένα απόσπασμα που με συγκίνησε ιδιαίτερα, είναι όταν οι δύο αχώριστοι φίλοι, Μιχαήλ και Κωνσταντίνος, βρίσκονται στη μονή της Ελεούσας, επειδή ο Κωνσταντίνος ήταν πληγωμένος, που ο Μιχαήλ, ενώ ο Κωνσταντίνος κοιμάται αρχίζει να αφηγείται τη φιλία τους και όλες αυτές τις αξέχαστες και πολλές φορές δύσκολες στιγμές που πέρασαν μαζί. Ο Μιχαήλ μιλάει για τον φίλο του με πολύ καμάρι και δείχνει πως τον σεβόταν και τον εμπιστευόταν πάρα πολύ, που έβαζε τη γνώμη του φίλου του πάνω από τα δικά του '' πιστεύω ''.

 

"ΤΟ ΑΣΗΜΕΝΙΟ ΜΕΝΤΑΓΙΟΝ"

 

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΤΙΤΛΟΣ  : Το ασημένιο μενταγιόν

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ  : Κίρα Σίνου

ΕΚΔΟΣΕΙΣ  : Κέδρος

ΕΙΔΟΣ  : Περιπέτεια

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΤΟΠΟΣ  : Αθήνα, Κωσταντινούπολη, Αλεξάνδρεια

ΠΡΟΣΩΠΑ  : Μαρίνα, Ρένα, Μιχάλης, Χριστίνα, Αριάδνη, Κώστας, Γιάννης, Σόνια, Στέλλα, Τάσος, κος. Μακρής, κος. Φακίδης, κα. Λαμπροπούλου, κος. Λαμπρόπουλος, Τηλέμαχος

ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ  ΑΞΟΝΑΣ  : Το μυστήριο που δημιουργείτε γυρω από το ασημένιο, μενταγιόν της Μαρίνας κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της στην Κωσταντινούπολη.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ  : Το βιβλίο αυτό, μου άρεσε πάρα πολύ γιατί ενώ αναφερόταν σε ένα μυστήριο η συγγραφέας κατάφερε να συνδιάσει και ιστορικά γεγονότα.

 

ΜΑΡΙΝΟΥ ΧΡΥΣΑ Β1

 

Ταυτότητα βιβλίου: Τίτλος: τό Ασημένιο Μενταγιόν Εκδόσεις: Κέδρος Είδος: Μυθιστόρημα  Προσωπική ΜΟΥ Άποψη: Αυτό που μου άρεσε ήταν ο τρόπος με τον οποίο η συγγραφέας εκφραζόταν και έχει την ικανότητα να σου κρατάει το ενδιαφέρον.Βέβαια προσωπικά μιλώντας σε κάποια σημεία γινόταν κάπως κουραστικές όλες αυτές οι πληροφορίες, ενώ κάποιες άλλες μου τράβηξαν το ενδιαφέρον. Όμως και το πιο σημαντικό για εμένα δεν έλειπε το οποίο πιστεύω είναι αρκετά δύσκολο, δηλαδή να μπορεί ο συγγραφέας να δημιουργεί εικόνες ενώ διαβάζεις.

Απόσπασμα που με συγκίνησε περισσότερο: . Στο κεφάλαιο 26 δηλαδή το τελευταίο μ αρέσει το παρακάτω απόσπασμα Κατέβηκαν . Σκοτείνιαζε πια . Η δυνατή βροχή είχε κοπιάσει, λίγες στάλες μονάχα έπεφταν ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ που που Από ΤΑ αραιωμένα σύννεφα Ο Οδηγός ξεφόρτωσε τις βαλίτσες ΚΙ ανέβηκε γρήγορα Πίσω ΣΤΟ Κάθισμα ΤΟΥ. Μ 'ένα μαλακό θόρυβο το πούλμαν ξεκίνησε .Το φώς από τα πίσω φανάρια καθρεφτίστηκε για λίγο στην υγρή άσφαλτο, αφήνοντας πίσω του ένα κόκκινο χνάρι.

 

Όλγα Σαρρή Β'3

 

 

Ταυτότητα βιβλίου:

ΤΙΤΛΟΣ: Το ασημένιο μεταγιόν

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Κίρα Σίνου

ΕΔΚΟΣΕΙΣ: Κέρδος

ΕΙΔΟΣ: Περιπέτεια

 

Περιεχόμενο βιβλίου:

ΤΟΠΟΣ : Αθήνα / Κωνσταντινούπολη

ΧΡΟΝΟΣ : Αρχές της δεκαετίας του '90

ΠΡΟΣΩΠΑ :. Μαρίνα, κ Ρένα, κ Μιχάλης, Κώστας, Γιάννης, Αριάδνη Μέλιου, Χριστίνα, Καλφούγλου, Μακρής, Λαμπρόπουλος, Τάσσος, Φακίδης Περικλής, Στέλλα Νόλα, Ελένη και Σόνια

Θεματικός άξονας: Το μυστήριο του μεταγιόν

 

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ:

Προσωπική μου άποψη: . Το βιβλίο μου άρεσε γιατί η περιπέτεια, το μυστήριο και η αγωνία έχουν τους πρωταγονιστικούς λόγους . ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ επίσης το η ΤΟ Αναλυτική Περιγραφή ΚΑΙ ΟΙ Διάφορες Εικόνες που περιγράφει το η ΤΟ ΤΟ Συγγραφέας Ταυτόχρονα μας δίνει Πολλά Ιστορικά Στοιχεία ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ Πληροφορίες Η το η ΖΩΗ Των ανθρωπον ΚΑΙ ΤΗΝ Ιστορία, της τοτε, Κωνσταντινούπολης. Τέλος μου άρεσε η αναλατική παρουσίαση διαφόρων αξιοθεάτων

 

Γράφω κάποια αποσπάσματα που με συγκίνησαν ιδιαίτερα ή που θέλω να σχολιάσω ή σχεδιάζω κάτι: . Αυτό που συγκίνησε ιδιαίτερα στο κείμενο είναι η αγάπη της Μαρίνας προς στις γάτες της . Παρόλο που θα έφευγε στην Κων / πολη ήθελε κάποιος ΝΑ προσέξει τις ΑΥΤΟ μας δείχνει ΤΗΝ αγάπη Της ΓΙΑ ΤΑ Ζώα ...! 

 

 

Ελευθερία Βερούση, Β1

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΤΙΤΛΟΣ:  «Το ασημένιο μενταγιόν»

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:  Κίρα Σίνου

ΕΚΔΟΣΕΙΣ:  Κέδρος

ΕΙΔΟΣ:  Λογοτεχνία Μυθιστόρημα

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΤΟΠΟΣ:  Αθήνα, Κωνσταντινούπολη

ΧΡΟΝΟΣ:  Δεκαετία 1990

ΠΡΟΣΩΠΑ:  Μαρίνα Κονδύλη, Μιχάλης και Ρένα Κονδύλη, Χριστίνα Μέλιου, Αριάδνη Μέλιου, Τάσος Λαμπρόπουλος, κος και κα Λαμπροπούλου, κος Φακίδης, κος Μακρής, κος Κάλφογλου, αδελφές Νόλα, Τηλέμαχος, Σόνια, Αλεξάνδρα, Γιάννης, Κώστας.

ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ:  Μία εκδρομή στην Κωνσταντινούπολη, με δύο κορίτσια στην εφηβεία και τα πρόσωπα που τα περιβάλλουν, τα αξιοθέατα και τα μνημεία της Πόλης, με το ιστορικό τους πλαίσιο και ένα μυστηριώδες μενταγιόν που δημιουργεί ερωτηματικά.

 

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ:  Αυτό που με γοήτευσε ήταν ότι ταξιδέψαμε μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, μαζί με τους ήρωες στην Κωνσταντινούπολη, στις ομορφιές, στην ιστορία της και στα μνημεία του παρελθόντος, γνωρίζοντας παράλληλα και τη σύγχρονη πλευρά της.

ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΑΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ή ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΩ:  (σελ.88) «Η στριφτή κολόνα που βγαίνει μέσα από το λάκκο στον αρχαίο Ιππόδρομο, είναι το αφιέρωμα που κάνανε στους Δελφούς οι Έλληνες όταν νίκησαν τους Πέρσες στις Πλαταιές. Τρία φίδια που κρατούσαν ένα χρυσό τρίποδα με ένα χρυσό βάζο. Εδώ την έφερε ο Μέγας Κωνσταντίνος. »

(Σελ.130) «Τα περισσότερα από τα πολύτιμα αντικείμενα που εκτίθενται εδώ είναι ποτισμένα με δάκρυα και με αίμα. Υπάρχουν βέβαια δώρα διαφόρων βασιλιάδων στο σουλτάνο της Τουρκίας, αλλά τα άλλα ή ήρθαν σαν φόροι ή αρπάχτηκαν με τη βία. Όλα τους πρέπει να τα βαραίνει η κατάρα των υποδουλωμένων λαών. Ωραία είναι τα μουσεία του Τοπκαπί, όμως σίγουρα τα τείχη του έκρυβαν μεγάλη δυστυχία. Το Τοπκαπί, που τόσο θαυμάζουμε σήμερα τα εκθέματά του, είναι το σύμβολο εκείνης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας που διέλυσε οριστικά τη βυζαντινή αυτοκρατορία και βύθισε τους χριστιανικούς λαούς για αιώνες στο σκοτάδι. »  

 

ΑΝΔΡΗ ΖΩΗ Β1

 

ΤΙΤΛΟΣ .... << Το ασημένιο μενταγιόν >> ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ .... << Κίρα Σίνου >> ΕΚΔΟΣΕΙΣ .... << Κέδρος >> Είδος .... << Περιπέτεια >>

Το η Προσωπική ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ ΕΝΑ Γεγονός που ΜΟΥ άρεσε περισσότερο ΗΤΑΝ ΟΤΙ Ο Συγγραφέας, χρησιμοποιούσε ωραίες και περίτεχνα εμπλουτισμένες προτάσεις. Επίσης, με αυτά τα λόγια που χρησιμοποιούσε, μου δημιουργούσε όμορφες εικόνες.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

<< Είχαν φτάσει στην πλατεία της Αγιας- Σοφιάς .Μέσα από τα κλαδιά των δέντρων, που είχαν χάσει σχεδόν τα φύλλα τους, διαγραφόταν ο επιβλητικός όγκος της μεγάλης Εκκλησιάς. Οι κόκκινοι τοίχοι της, λουσμένοι στον απογευματινό ήλιο φάνταζαν σάμπως ματωμένοι, ενώ οι τέσσερις μιναρέδες- ένας στην κάθε γωνία της -. βελόνιζαν το αχνό γαλάζιο του ουρανού με τις μυτερές κορφές τους >> Από αυτό το απόσπασμα με εντυπωσίασε πολύ το πώς περιγράφει ο συγγραφέας την Αγια-Σοφία.

 

 

ΑΘΗΝΑ ΣΠΗΛΙΟΥ Β3

 

 

 

 

"ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ"

 

 

Συγγραφέας: Ζωρζ Σαρή

Εκδόσεις: Πατάκη

Είδος βιβλίου: Λογοτεχνικό

Τόπος: Ελλάδα (πιο συγκεκριμένα Αθήνα και Θεσσαλονίκη)

Χρόνος: 1967 με 1974

Ήρωες: Άννα (ηρωίδα του βιβλίου), Δημήτρης (νονός της Άννας), Παύλος (αδερφός της Άννας), Μαρία (η μητέρα της Άννας), Αντρέας (ο πατέρας της Άννας).

Αφηγητής: Άννα

Θεματικός Άξονας: Το θέμα του βιβλίου έχει θέμα την ιστορία της μικρής Άννας που είχε τα γενεθλιά της την ημέρα που ο στρατός κατέλαβε την Ελλάδα.

 

Η προσωπική μου άποψη: Το βιβλίο μου άρεσε πάρα πολύ, υπήρχαν όμως και σημεία, τα οποία δεν μου άρεσαν και τόσο. Η αρχή και το τέλος του βιβλίου είναι αξιόλογα, αφού είναι πολύ εντυπωσιακά και σου κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Το κομμάτι του βιβλίου που δεν ήταν και τόσο εντυπωσιακό, είναι η μέση, αφού παρέχει πολλές πληροφορίες όπου κάποια στιγμή ξενχάς τι είχες διαβάσει. Γενικά το βιβλίο είναι ένα από τα καλύτερα που έχω διαβάσει μέχρι τώρα και σας το προτείνω ανεπιφύλαχτα. Είναι διασκεδαστικό για την περίοδο της χούντας.

 

Κάτι που με συγκίνησε ιδιαίτερα: Ένα σημείο που με συγκίνησε πάρ πολύ διαβάζοντας το βιβλίο είναι όταν ο Παύλος ο αδερφός της Άννας της είπε την αλήθεια για την δικτατορία. Εκείνη τη στιγμή αναποδογύρισαι ολόκληρος ο κόσμος της Άννας αλλά μέχρι και ο δικός μου !!!

 

Ελπίδα Λουκιανού Β2

 

 

«ΑΝΝΑ ΚΑΙ ΘΕΟΦΑΝΩ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΕΣ ΣΤΑ ΞΕΝΑ"

 

 

  

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΤΙΤΛΟΣ: Άννα και Θεοφανώ, Πριγκίπισσες στα ξένα.

 ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:  Κίρα Σίνου.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Κέδρος.

 ΕΙΔΟΣ:  Ιστορικό / Μυθιστόρημα.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ:

Στο κείμενο που διάβασα μου άρεσε το γεγονός ότι οι δύο πριγκίπισσες βοήθησαν το Βυζάντιο και ενίσχυσαν την μετάδοση του Χριστιανισμού με τους γάμους που έκαναν.

ΓΡΑΦΩ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΑΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ Ή ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΩ Ή ΣΧΕΔΙΑΖΩ ΚΑΤΙ.

Αυτό που μου έκανε εντύπωση στο κείμενο είναι ότι λόγω της συμφωνίας μεταξύ Βυζαντίου και άλλων χωρών, έπρεπε για τον εκχριστιανισμό τους ανώτατο μέλος να παντρευτεί μία πριγκίπισσα από το Βυζάντιο καθόσον αυτές ήταν οι απαιτήσεις των άλλων χωρών.

 

Αμφίλοχος Σωτηρίου Β3

 

"ΤΟ ΛΑΘΟΣ"

 

 

 

Τίτλος βιβλίου:  Το λάθος

 

Συγγραφέας:  Αντώνης Σαμαράκης

 

Μεταφραστής:  ----------

 

Εκδότης:  Ψυχογιός

 

Είδος βιβλίου:  Μυθιστόρημα

 

Τόπος:  Η ιστορία διαδραματίζεται σε μια άγνωστη χώρα

 

Χρόνος:  ----------

 

Ήρωες:  Ο πολίτης, ο ανακριτής και ο μάνατζερ

 

Αφηγητής:  Αντώνης Σαμαράκης

 

Θεματικός άξονας:  ----------

 

Σπουδαία γεγονότα:  Ο ανακριτής αλλάζει γνώμη για τον ύποπτο

 

 

Αυτό που μου άρεσε στο βιβλίο είναι ότι μετά απο τη μέρα που πέρασε ο ανακριτής μαζί με τον ύποπτο, ανακαλύπτει τα ανθρώπινά του συναισθήματα και κάνει κάτι το όποιο με κάνει να τον συμπαθήσω.

 

 

ΤΟ ΛΑΘΟΣ

 

Αντώνης Σαμαράκης

 

 

Η ιστορία διαδραματίζεται σε μια άγνωστη χώρα. Το καθεστώς συλλαμβάνει έναν άνθρωπο και τον κατηγορεί για συνωμοτική κίνηση κατά του Καθεστώτος. Ο μόνος άνθρωπος που θα μπορούσε να επιβεβαιώσει οτι είναι ένοχος, έχει δολοφονηθεί από τους ίδιους τους πράκτορες της Ασφάλειας. Έτσι οι πράκτορες σκέφτονται το σχέδιο, θα δώσουν την ευκαιρία στον ύποπτο να νομίσει πως μπορεί να δραπετέυσει κατά την μεταφορά του για ανάκριση ώστε να αποδειχθεί η ενοχή του και η Ασφάλεια να τον έχει στην εξουσία της. Στο σχέδιο λαμβάνουν μέρος δυο πράκτορες της Ασφάλειας: ένας ανακριτής, που είναι πολύ έμπιστος του Καθεστώτος, καθώς και ένας πράκτορας τον οποίο στο μυθιστόρημα τον αποκαλούν << μάνατζερ >>. Κατά την διάρκεια της μεταφοράς του υπόπτου με το αμάξι για ανάκριση, ένα υποτιθέμενο πρόβλημα παρουσιάζεται με το αυτοκίνητο, έτσι ο ανακριτής και ο πολίτης αναγκάζονται αν μείνουν σε ξενοδοχείο ενώ ο μάνατζερ θα έφτιαχνε το πρόβλημα.

Καθώς βρίσκονται στο ξενοδοχέιο, ο ανακριτής θα προτείνει στον ύποπτο να βγουν για μια βόλτα στην πόλη ώστε να τον κάνουν να δραπετέυσει. Ο ύποπτος δεν θα τολμήσει τίποτα τέτοιο επειδή τον κυριέυει φόβος. Μετά απο αυτό προσπαθούν πολλές ακόμα τακτικές ώστε να κάνουν τον πολίτη να δραπετέυσε και επειδή αυτός δεν θα κάνει τίποτα τότε θα του δωθεί μια ακόμα ευκαιρία να δραπετέυσει όταν ο ανακριτής εγκώβιστεί στην τουαλέτα. Αυτός θα κάνει το μοιραίο λάθος και θα φύγει απο τον ανακριτή. Εκείνη την στιγμή ο πράκτορας που ήταν φανατικός του Καθεστώτος, συνειδητοποιεί ότι του ήταν αδύνατον να παραδώσει τον άνθρωπο με τον οποίο είχε απολάυσει έστς και λίγες, ανθρώπινες, καθημερινές στιγμές και πλέον ήταν σαν φίλοι.Έτσι άρχισε να αναπωλεί τις βόλτες στο λούνα παρκ, στην παραλία, την περιπέτειά τους στο σπίτι του Μυστηρίου, το ποδόσφαιρο που έπαιξαν, το σταυρόλεξο κ.α ..

 

Ο ανακριτής είναι φίλος με τον ένοχο πλέον. Ο φανατικός του Καθεστώτος είναι μόνο ο μάνατζερ τώρα. Ο μάνατζερ απέναντι και στους δύο, συνειδητοποίησε ότι σ'αυτό το τέλειο σχέδιο, υπάρχει ένα κρίσιμο, μοιραίο λάθος.

 

Ο Σαμαράκης έγραψε αυτό το μυθιστόρημα για να πει και να δείξει πολλά. Χαρακτηρίζεται αστυνομικό γιατί έχει αρκετά στοιχεία αγωνίας και μυστηρίου, παρ'όλ'αυτά, μπορεί κανείς να διακρίνει τον πολιτικό χαρακτήρα και όλα τα μηνύματα που ο συγγραφέας θέλει να δώσει.

 

ΑΛΕΞΗΣ ΑΛΕΞΙΑΔΗΣ Β2

 

"ΤΑ ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ"

 

 

 

 

 

 

 

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Διδώ Σωτηρίου

 

 

ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗΣ  :

Το βιβλίο κυκλοφόρησε γραμμένο στα Ελληνικά. Από τότε μεταφράστηκε σε μια σειρά χώρες, Γαλλία, Σοβιετική Ένωση, Ουγγαρία, σε όλα τα Βαλκάνια κ.λ.π. Το βιβλίο μεταφράστηκε και στην Τουρκική γλώσσα και κυκλοφόρησε με τον τίτλο (στα τουρκικά) "Πες από μένα ένα γεια σου στην Ανατολή». Βραβεύτηκε με το βραβείο ειρήνης "Ιπεκτσί".

ΕΚΔΟΤΗΣ  :

ΚΕΔΡΟΣ (τεσσαρακοστή έκδοση) Το βιβλίο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1962. Από τότε το βιβλίο αυτό δεν έλειψε ούτε ένα μήνα από τις προσθήκες των βιβλιοπωλείων.

ΕΙΔΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ  :

Μυθιστόρημα

ΤΟΠΟΣ  :

Μικρά Ασία

ΧΡΟΝΟΣ  :

Βρισκόμαστε στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα (περίπου 1910 - 1922)

ΗΡΩΕΣ  :

Μανώλης Αξιώτης.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ  :

Το έργο είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο. Αφηγητής είναι ο Μανώλης Αξιώτης.

ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ:

Η ιστορία του Μανώλη Αξιώτη λαμβάνει μέρος στη Μ. Ασία οι περίπου γύρω στο 1910 μέχρι το 1922 που έγινε η καταστροφή της Σμύρνης.

ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ  :

Πληροφορούμαστε για όλα τα δεινά που υπέστησαν οι Έλληνες τόσο στον Πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, όσο και λίγο αργότερα: την περίοδο του μικρασιατικού πολέμου (1919-1922).

 

ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΝΟΗΜΑΤΟΣ  :

1η ΕΝΟΤΗΤΑ: ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΖΩΗ   Βρισκόμαστε γύρω στα 1910 στη Τουρκία, σ 'ένα πανέμορφο χωριό, το Κιρκιντζέ. Ο ήρωας μας είναι ο Μανώλης Αξιώτης, παιδί μιας πολύτεκνης και πολύ φτωχής οικογένειας. Ζει με τους γονείς και τα πέντε του αδέρφια μέσα σε συνθήκες φτώχειας, πείνας και μιζέριας, κάτω από την σκληρή πατρική εξουσία. Όλα τα παιδιά (Μανώλης, Γιώργης, Σοφία, Κώστας, Πανάγος, Μιχάλης) δουλεύουν πολύ σκληρά, περισσότερο από όσο αντέχουν. Ποτέ στη ζωή τους δε γνώρισαν παιχνίδια. Μάλιστα ο πατέρας εναντιωνόταν στη δίψα που είχε ο Μανώλης για μάθηση και δεν του άρεσε που ακολουθούσε το δάσκαλο στις περιηγήσεις σε τόπους με αρχαία. Πρόκειται για ελληνική οικογένεια αλλά η γλώσσα που μιλούσαν ήταν τα τουρκικά. Οι σχέσεις Ελλήνων-Τούρκων ήταν άριστες. Συνεργάζονταν στις δουλειές τους αλλά πάνω απ 'όλα ήταν φίλοι. Καρδιακή φιλία είχε και ο Μανώλης με ένα Τουρκόπαιδο, τον Σεφκιέτ. Μαζί περνούσαν πολύ όμορφες στιγμές. Τη φιλία τους δυνάμωσε και το περιστατικό όπου αρρώστησε ο πατέρας του Σεφκιέτ. Όταν ο Μανώλης έγινε 16 χρονών ο πατέρας του θέλησε να τον στείλει στη Σμύρνη να γίνει έμπορας. Στη συνέχεια όμως ο Μανώλης βρίσκεται στο Μπεβελύ, ένα χωριό όπου πήγε για γραμματική-λογιστική δουλειά στο τσιφλίκι του Μουλά αφέντη. Το αφεντικό του, ο Ανέστης, είχε μπλεξίματα και βρωμιές σ 'όλες του τις δουλειές. Ωστόσο ο Μανώλης καλοπερνούσε γιατί σ 'αυτόν ο Αλή Μπέης έδειχνε τον καλύτερο του εαυτό ώστε να αρέσει σε μια εργάτρια. `Όλο αυτό κράτησε περίπου ένα χρόνο, μέχρι που ο Mανώλης αποφασίζει να φύγει. Το Σεπτέμβριο τελικά ο Μανώλης κατεβαίνει στη Σμύρνη. Εντυπωσιάζεται από τη ζωή που αντικρίζει στη Σμύρνη και νιώθει για πρώτη φορά αυτεξούσιος. Αυτό τον κάνει χαρούμενο. Εκεί πιάνει δουλειά στο μαγαζί του κυρ-Μιχαλάκη Χ''Σταυρή. Επρόκειτο για ένα μαγαζί που πουλούσε σοδειές από σύκα, σταφίδες και άλλα με το κιλό. Ο ίδιος στεκόταν στο καντάρι όπου ζύγιζε την πραμάτεια που ζητούσε ο πελάτης. Πολύ σύντομα όμως απολύεται γιατί εξέφρασε την επιθυμία να αλλάξει δουλειά αφού δεν άντεχε την αδικία που γινόταν στο ζύγισμα. Γρήγορα όμως βρίσκει δουλειά στις αποθήκες του Ζαχαρία, όπου φτιάχνει το σύκο "λαέρ". Ούτε και σ 'αυτή τη δουλειά θα στεριώσει αφού μετά από λίγο χρονικό διάστημα πάει σε ζαχαροπλαστείο, έπειτα σε φουρνάρικο, σε ταμπάκικο, σε σαντουιτσάδικο και σε αλμάνικο. Η Σμύρνη που τόσο πολύ αγάπησε άρχισε να τον απογοητεύει. Στη συνέχεια πετυχαίνει μια δουλειά με καλό μισθό και εξασφαλισμένο φαί και στέγη, στο Γιαννακό το λουλουδά. Δεν αργεί όμως να έρθει ένα γράμμα από τον πατέρα του, ο οποίος του ζητά να αφήσει τη δουλειά του και να πάει στο μεγάλο έμπορα το Σεϊτάνογλου, όπου του έχει έτοιμη δουλειά. Πάει λοιπόν ο Μανώλης, ο οποίος μένει κατάπληκτος με τα πλούτη και το παλάτι που ζούσε ο ίδιος και η οικογένεια του. Λίγο μετά κηρύσσεται ο Βαλκανικός πόλεμος του 1912. Ο Πανάγος και ο Μιχάλης, τα δύο μεγαλύτερα αδέρφια του, επιστρατεύθηκαν από την Τουρκία. Σε λίγο καιρό ο Μανώλης πληροφορείται ότι ο πατέρας του πέθανε από κάποια αρρώστια. Ο αδερφός του ο Κώστας του στέλνει γράμμα με το οποίο του ζητά να επιστρέψει για να δουλέψει στη γη τους, και αυτό κάνει. Στη συνέχεια ένας Τούρκος αστυνομικός διέταξε το Μανώλη να παρουσιαστεί στον αξιωματικό. Ο λόγος ήταν ένα γράμμα που έστειλε ο αδερφός του ο Μιχάλης που λιποτάκτησε στην Ελλάδα.   Μετά από 7-8 μήνες ο Μιχάλης φτάνει στο σπίτι και ζητά το μερτικό του από την κληρονομιά του πατέρα.Ξεσπά καβγάς ανάμεσα στα αδέρφια αλλά τη λύση όπως πάντα στα οικογενειακά προβλήματα δίνει ο Μανώλης. Θα κάνουν δάνειο και θα πληρώνει αυτός τον τόκο. 2η ΕΝΟΤΗΤΑ: ΑMEΛΕ ΤΑΜΠΟΥΡΟΥ Στην αρχή της ενότητας βλέπουμε την είσοδο της Τουρκίας στον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο, στο πλευρό των Γερμανών. Στο χωριό του Μανώλη ο Κοσμάς ο τελάλης λέει την είδηση ​​στους κατοίκους. Δεν αργεί να φτάσει και η είδηση ​​ότι όλοι οι άντρες Οθωμανοί υπήκοοι, μεταξύ 22-40 χρονών πρέπει να πάνε στρατιώτες. Τους Χριστιανούς τους στέλνουν στα τάγματα εργασίας ή καλύτερα τάγματα θανάτου, αφού περιλαμβάνουν κάθε είδος βασανιστηρίου. `Έρχεται διαταγή οι Ρωμιοί να μετακινηθούν από τα παράλια προς το εσωτερικό της Τουρκίας. Σε λίγες μέρες φεύγει ο Πανάγος και ο Κώστας για τα τάγματα εργασίας. Στο χωριό αρχίζουν οι δυσκολίες του πολέμου:. Πείνα, βαριές δουλειές, φόνοι, ληστείες, εκμετάλλευση .Επίσης αρχίζουν οι έρευνες και οι εκβιασμοί για τους λιποτάκτες από τα τάγματα, Τρόποι ΜΕ τους οποίους κάποιοι εξασφάλιζαν ΜΕΓΑΛΑ Ποσά χρημάτων που ασχολούμαι ΤΩΡΑ ΤΑ τουρκοχώρια, μετά από πλύση εγκεφάλου από τους ξένους και από τους Τούρκους που ήταν βαλτοί από τους ξένους, άρχισαν να εχθρεύονται τους `Έλληνες. Κι όχι μόνο, τους πολεμούσαν και τους σκότωναν. Ο φίλος του Μανώλη, ο Σιεφκιέτ, έρχεται και τους προειδοποιεί γι 'αυτό. Ο Μανώλης αφηγείται για το ξακουστό Στρατή τον Ξένο, ο οποίος τη μέρα του γάμου του αναγκάστηκε να φύγει από το χωριό γιατί έγινε φονικό στους συγγενείς του. `Έδωσε μια σκληρή μάχη ώσπου σκοτώθηκε. Το χωριό έπειτα ερήμωσε, αγωνία και τρόμος παντού. Ο Μανώλης έγινε τροφοδότης. Τον Φεβρουάριο του 1915 ο Μανώλης φεύγει για τα τάγματα εργασίας στην `Αγκυρα, στο χωριό Κιλισλάρ.Εδώ περιγράφονται όλα τα βασανιστήρια που έκαναν οι Τούρκοι στα τάγματα εργασίας. Ο Μανώλης δούλεψε για ένα μήνα στη σιδηροδρομική γραμμή και στη συνέχεια ψήνει κάρβουνο. Δεν παραλείπονται βέβαια η πείνα, οι ακαθαρσίες στο περιβάλλον των ταγμάτων, οι αρρώστιες και ο θάνατος. Εμφανίζεται όμως ο Σακρής, ένας γιατρός ο οποίος λειτουργεί ως σωτήρας αφού δίνει φάρμακα, απαιτεί καθαριότητα και δίνει αναρρωτικές άδειες. Ο Μανώλης, μετά την 4μηνη άδεια του επιστρέφει στο "Ικιντζί Αμελέ Ταμπουρού». Τώρα τα τάγματα δεν είναι όπως παλιά. Υπάρχει καθαριότητα και οι άρρωστοι πάνε στα νοσοκομεία. Ο σκληρότερος βασανιστής όμως, η πείνα, εξακολουθεί να επικρατεί. Ο Μανώλης δουλεύει στα τουνέλια , έπειτα αρχίζει να κατασκευάζει καλάθια και στη συνέχεια πάει στο Γκιούλ Ντερέ να μαζεύουν καρπούς από τα κτήματα των Τούρκων.Δουλεύει με κάποιους συντρόφους του στον Αλή Νταή. Με τη δουλειά του κερδίζει την εμπιστοσύνη του και πιάνει φιλίες με την κόρη του Αλή, την Ενταβιέ , με την οποία μάλιστα καταλήγει να κάνει έρωτα. Η σφαγή και η εξόντωση των Αρμενίων έχει ήδη αρχίσει. Ο Αλή Νταής φέρνει δύο Αρμενόπουλα στο κτήμα. Ο Στεπάν, ο ένας απ 'αυτούς διηγείται στο Μανώλη τους φρικτούς φόνους των Αρμενίων. Αποφασίζει να λιποτακτήσει με τον φίλο του τον Παναγή. Η διαδρομή τους ήταν γεμάτη περιπέτειες. Φτάνουν επιτέλους στο Κιρκιντζέ. Η μητέρα του Μανώλη τους περιποιείται, ενώ ανταμώνει και με τον αδερφό του το Γιώργη, που λιποτάκτησε κι αυτός. Η μητέρα του είχε πάρει στο σπίτι ψυχοκόρη την Κατινιώ. Σε δέκα μέρες μπαίνουν στο σπίτι Τούρκοι. Ο Μανώλης παραδέχεται ότι είναι λιποτάκτης κι έτσι τον κλείνουν σ 'ένα κρατητήριο. Καθώς τον μεταφέρουν το ξανασκάει αφού δωροδόκησε αλλά τον συλλαμβάνουν και πάλι. Φυλακίζεται σ 'ένα στρατόπεδο αφού τόλμησε να αποδράσει. Η Τουρκία όμως δεν πήγαινε καλά στον πόλεμο. Έτσι βγήκε απόφαση να πάρουν τουφέκι όλοι. Ο Μανώλης όμως το σκάει. Στο δρόμο συναντά τον Αναστάση τον Μελίδη.Αυτός τον βοηθά και τον παίρνει στο σπίτι της μαντάμ Φωφώς όπου αλλάζει ρούχα και φεύγει. Σ 'ένα χωριό συναντά ένα φίλο του, τον Κιρκόρ, τον οποίο βοήθησε κάποτε να δραπετεύσει. Εκεί μένει 4 μήνες. Κηρύσσεται ανακωχή και οι δύο φίλοι παίρνουν το δρόμο για τη Σμύρνη. Φτάνει τελικά στο χωριό του όπου όλα ήταν έρημα. Δεν αργεί να έρθει και το μαύρο χαμπέρι για το θάνατο του Γιώργη. Ο Σταμάτης και ο Κώστας, τα άλλα αδέρφια του Μανώλη γύρισαν σώοι. Αμέσως άρχισαν δουλειά στα κτήματά τους, ν 'αναστήσουν τη γη τους. 3η ΕΝΟΤΗΤΑ: ΗΡΘΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ Οι Τούρκοι είχαν εξαφανιστεί αφού τρέμανε τώρα τους Έλληνες. Οι Κιρκιντζώτες από την άλλη πηγαίνανε νύχτα στην `Εφεσο και κουβαλούσανε κρυφά στο χωριό μπαρούτι και όπλα. Τότε πήρανε θάρρος κι άρχισαν να νιώθουν ελεύθεροι. Στη Σμύρνη φτάνει ελληνικός στρατός. Μηνύματα χαράς μα και προμηνύματα καινούριας συμφοράς. Με την άφιξη του στρατού στον Κιρκιντζέ αρχίζουν τα γλέντια και οι χαρές. Ο κόσμος γιορτάζει και φωνάζει "Ελλάδα μας, μητέρα μας». Φθάνει και ο Μανόλης γεμάτος παραγγελίες για εμπόρευμα και μαζί του φέρνει τις βέρες για το γάμο του με την Κατίνα, ένα κορίτσι ορφανό, ανιψιά του παπά Φώτη. Ο Μανόλης θυμάται την ιστορία της αλλά και τις κρυφές τους συναντήσεις. Δεν αργεί όμως και η είδηση -διαταγή για να πάνε όλοι οι νέοι Έλληνες, στρατιώτες στο μέτωπο. `Ετσι ο Μανώλης δεν προλαβαίνει να αρραβωνιαστεί την Κατίνα. Πάει για τρεις μήνες στην Πέργαμο και μετά στο Δονταρλή. Εκεί, στη προσπάθεια τους να συλλάβουν το ληστοσυμμορίτη Κιορ Μεμέτ, συλλαμβάνουν το γαμπρό του και το βασανίζουν για πληροφορίες. Ο Μανόλης τον σκοτώνει μετά από ξυλοδαρμό. Στη συνέχεια μετά από μια μάχη με Τούρκους, ο Μανόλης τραυματίζεται και μένει αρκετό καιρό στο νοσοκομείο. Εκεί τον επισκέπτεται η αδερφή του η Σοφία, από την οποία πληροφορείται ότι η Κατίνα βρίσκεται στο Αίντικ και εκνευρίζεται. Τον Οκτώβρη του 1921 ο Μανώλης παίρνει φύλλο πορείας για το 4ο σύνταγμα της πρώτης μεραρχίας. Εκεί γνωρίζει ένα φαντάρο από την Κρήτη, με το όνομα Νικήτας Δροσάκης και γίνονται φίλοι. Μιλούν ώρες μαζί και ο Δροσάκης του λέει για της σημασία της γνώσης στον άνθρωπο. Σε λίγο καιρό έρχεται καινούριος στο τάγμα του Μανόλη, ο Λευτέρης Κανάκης, Κρητικός. Είναι από αριστοκρατική οικογένεια με φίλους υψηλόβαθμους και στο στρατό και στην εξουσία. Κάνει παρέα με όλους, ιδιαίτερα με το Δροσάκη. Όταν ήρθε διαταγή για επίθεση όλοι οι φαντάροι άρχισαν να θυμούνται το Χάρο και να στέλνουνε γράμματα στους δικούς τους. Ο Κανάκης κάνει πρόταση στο Δροσάκη να του κανονίσει μετάθεση σε γραφείο αλλά αυτός απαντά πως δεν τον ενδιαφέρει να σώσει το τομάρι του και αρνείται. Ο Μανόλης κάνει για ακόμα μια φορά συζήτηση με το Δροσάκη περί πατρίδας, πίστης, θυσίας και του ρόλου της κυβέρνησης.   Άνοιξη 1922. Το τάγμα του Μανόλη στρατοπεδεύει κοντά στο Αφιόν Καραχισάρ. Εκεί μέσα στην ανθισμένη φύση για λίγα λεπτά ο Μανόλης και ο Δροσάκης ξεχνούν τον πόλεμο και θυμούνται ωραίες στιγμές με γυναίκες. Ξαφνικά εκεί που κανένας δεν το περίμενε, αρχίζει η μάχη. Κατά τη διάρκεια της σκοτώνεται ο Σίμος ο σπιούνος και τραυματίζονται σοβαρά ο Δροσάκης και ο Μανώλης, οι οποίοι μεταφέρονται στο ίδιο νοσοκομείο. Τα πράγματα χειροτερεύουν στο μέτωπο, ενώ στο νοσοκομείο οι διαδόσεις για τις ήττες και τις αποτυχίες της Ελλάδας οργιάζουν. Η εικόνα των τραυματισμένων στρατιωτών που κάνουν οτιδήποτε για να παρατείνουν την παραμονή τους εκεί, είναι ανατριχιαστική. Σπαρακτική είναι και η αντίδραση του Αξιώτη όταν ο Δροσάκης του μιλά για την έχουσα κατάσταση, τη στάση των μεγάλων Δυνάμεων και τη σίγουρη καταστροφή της Μικρά Ασίας. 4η ENOTHTA: ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ Αύγουστος 1922. Ο Μανόλης βρισκόταν στο Αφιόν Καραχισάρ όταν άρχισε η μεγάλη κεμαλική επίθεση που τους αναγκάζει τα ελληνικά στρατεύματα να υποχωρήσουν. Κατά την υποχώρηση ο Μανόλης βρίσκει το Δροσάκη τραυματισμένο και τον παραδίδει στον Ερυθρό Σταυρό. Η πορεία τους δύσκολη με εικόνες που δεν αντέχει το ανθρώπινο μάτι. Ο ίδιος καταφέρνει να κρεμαστεί από ένα τρένο όπου εκτυλίσσονται συνταρακτικές σκηνές. Σε λίγο βρίσκεται σ 'ένα οικόπεδο μ' ένα μπουλούκι απελπισμένων ανθρώπων. Εκεί συναντά το μικρό Στέλιο, τον οποίο έδωσε στον παππού του. Μετά από όλες αυτές τις περιπέτειες, ο Μανώλης φτάνει στη Σμύρνη όπου η κατάσταση είναι τραγική.Ερημιά. Μπαίνει γρήγορα σ 'ένα κουρείο. Εκεί κάνει συζήτηση με τον κουρέα που του θυμίζει τον παλιό του εαυτό που πίστευε στη νίκη. Εκεί πληροφορείται ότι ο ελληνικός στόλος φεύγει. Αμέσως όλη η πόλη ξεσηκώνεται. `Ανθρωποι αναστατωμένοι και πανικόβλητοι τρέχουν σαν τρελοί στους δρόμους, χωρίς να ξέρουν τι να κάνουν. Ο Μανόλης συναντά τους δικούς του. Στη συνέχεια οι εγγλέζικες περιπολίες καταφθάνουν και τους μεταφέρουν στα πολεμικά τους. Δεν αργεί όμως να έρθει η ώρα της καταστροφής. Οι Τούρκοι βάζουν φωτιά στη Σμύρνη. Ο κόσμος τρέχει σαν ποτάμι κι ας ξέρει ότι δεν υπάρχει καμιά ελπίδα να σωθεί. Μπρος θάλασσα και πίσω σφαγή και φωτιά. Οι Τούρκοι σταυρώνουν, ατιμάζουν και σφάζουν. Η θάλασσα γέμισε νεκρά σώματα. Εικόνες που κανένα ανθρώπινο στόμα δεν μπορεί να περιγράψει. Μετά τους αναγκάζουν να κατέβουν από τις μαούνες. Πολλοί τραβούν κατά το νεκροταφείο. Δίνεται διαταγή ότι οι άνδρες 18-45 χρονών θα μείνουν αιχμάλωτοι. Ανάμεσα τους και ο Μανόλης και ο αδερφός του ο Κώστας. Ο Μανόλης περιγράφει ότι περπατούσαν αδιάκοπα για μέρες χωρίς νερό. `Οταν περνούσαν από χωριά οι Τούρκοι τους χτυπούσαν και τους μαχαίρωναν για εκδίκηση. Σε κάποια φάση τους μεταφέρουν σ 'ένα στρατόπεδο. Εκεί ο Μανόλης με το φίλο του Πάνο καταστρώνουν σχέδιο απόδρασης το οποίο εφαρμόζουν με επιτυχία το ίδιο βράδυ. Φτάνουν στο Κιρκιντζέ αλλά όλα ήταν έρημα. Πάνε στο σπίτι του Σεφέρογλου απ 'όπου προμηθεύονται τουλούμια για να μπορέσουν να πέσουν στη θάλασσα. Φτάνουν στη θάλασσα μετά από πολύωρη διαδρομή. Ο Μανόλης πέφτει στη θάλασσα και κολυμπά μέχρι που φτάνει σ 'ένα ξερονήσι, χωρίς όμως τον Πάνο. Εκεί βρήκε μια βάρκα με δύο ψαράδες. Πήγαν κατά το μέρος του Πάνου τον οποίο πήραν. Τους περιμάζεψε όμως μια περίπολος και ξαφνικά βρέθηκαν σ 'ένα καράβι με άλλους πρόσφυγες. Δεν τους δέχονταν τα νησιά γιατί γέμισαν από πρόσφυγες. Ο καθένας έλεγε την ιστορία του και θρηνούσε τη μοίρα του.

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ  :

Τα «Ματωμένα Χώματα» είναι ένα έργο καθαρά αντιπολεμικό. Η συγγραφέας δεν παρουσιάζει μέσα από το μυθιστόρημά της τους κακούς Τούρκους και τους καλούς Έλληνες, αλλά τα πραγματικά γεγονότα, όπως αυτά έγιναν, και κυρίως τις αιτίες της καταστροφής. Υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν το ίδιο , που αντιδρούν στα γεγονότα με τον ίδιο τρόπο, γίνονται θύματα των ιδίων καταστάσεων και ψυχώσεων και ζούνε με το ιδανικό και την προσδοκία της απλής ειρηνικής ζωής. Προβάλλει την ανθρωπιά και τον πατριωτισμό Ελλήνων και Τούρκων. Δεν αποσιωπά ούτε και δικαιολογεί.Απεναντίας κριτικάρει τις ωμότητες που διαπράττουν στη δίνη του πολέμου `Ελληνες και Τούρκοι. Αποδίδει με παραστατικότητα και ζωντάνια ορισμένες πτυχές του δράματος του μικρασιατικού ελληνισμού. Ο μεγάλος υπεύθυνος για την τραγωδία, σύμφωνα με τη συγγραφέα, είναι ο πόλεμος και τα ξένα συμφέροντα που τον υποκινούν. Το έργο δεν είναι αυτοβιογραφικό. Όμως για να γραφτεί ένα βιβλίο γνήσιο, χρειάζεται το υλικό να περάσει μέσα από την προσωπική πείρα, μέσα από την προσωπική εμπειρία και ζωή του ιδίου του συγγραφέα. Κι αυτό έγινε στην περίπτωση της Διδώς Σωτηρίου. `Οσο για τον πρωταγωνιστή του βιβλίου, το Μανώλη Αξιώτη είναι ένα πρόσωπο υπαρκτό. Μάλιστα αυτό είναι και το πραγματικό του όνομα. Το έργο είναι πολύ ρεαλιστικό. Υπάρχουν σελίδες του βιβλίου στις οποίες ο ρεαλισμός ξαφνιάζει τον αναγνώστη. Τις εμπειρίες, τα βιώματα και το υλικό τα συγκέντρωσε από μελέτες και προσωπικές μαρτυρίες (του Μανώλη Αξιώτη αλλά και πολλών άλλων). . Το βιβλίο «Ματωμένα Χώματα» είναι ένα έργο που γνώρισε τεράστια επιτυχία παρά το γεγονός ότι γράφτηκαν πολλά βιβλία με θέμα τη Μικρασιατική καταστροφή. Η επιτυχία του έργου οφείλεται κυρίως στην έκφραση, ΤΗ ΔΟΜΗ ΚΑΙ τις Ιδέες ΤΟΥ Αναφέρει Σχετικά ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ το η ίδια :. .. «Μπορεί να γραφτήκανε κι άλλα με το ίδιο θέμα, αλλά νομίζω πως κατάφερα να δώσω το θέμα μου διαφορετικά από τα άλλα βιβλία Έβαλα το νυστέρι βαθιά Είχα πάντα ως στόχο την αλήθεια Η αλήθεια, ξέρετε, είναι πάντα προοδευτική και πάντα επαναστατική. "

ΓΡΑΦΩ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ:

Θα τελειώσω την παρουσίασή μου με τα λόγια του Μανώλη Αξιώτη που αποχαιρετά την πατρίδα του για πάντα, που χαιρετά για τελευταία φορά τα χώματα του, τα Ματωμένα Χώματα του: «Αντάρτη του Κιορ Μεχμέτ, χαιρέτα μου τη γη όπου μας γέννησε, Σελάμ Σοϊλέ. ..Ας Μη μας κρατάει κακία που την ποτίσαμε μ 'αίμα. Κάχρ ολσούν σεμπέπ ολανλαρ! Ανάθεμα στους αιτίους! "   Υπάρχουν ομοιότητες με το σήμερα δεν ξέρω!

 ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΙΣΣΑ Β2

 

"ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ"

 

 

 

ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ:  Ζητείται Ελπίς

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:  Αντώνης Σαμαράκης

ΕΚΔΟΤΗΣ:  Ψυχογιός Α.Ε.

ΕΙΔΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ:  Διηγήματα

ΤΟΠΟΣ:  Αυλές, ράγες, έρημοι δρόμοι, καφενεία, γραφεία, στρατόπεδα, λεωφορεία, είναι οι τόποι που διαδραματίζονται τα γεγονότα των 12 διηγημάτων.

ΧΡΟΝΟΣ : Στα περισσότερα από τα 12 διηγήματα ο χρόνος που συμβαίνουν τα γεγονότα είναι κατά την διάρκεια του ΒΠαγκοσμίου πολέμου και σε κάποια μετά τον πολεμο.Στα υπόλοιπα δεν αναφέρεται ο χρόνος.

ΗΡΩΕΣ : Στα διηγήματα ο ήρωας είναι πάντα άνδρας, ίσως να είναι και ο ίδιος ο συγγραφέας και να περιγράφει βιωματικές ιστορίες, αλλα προτιμάει να τις αφηγείται σε γενικό πρόσωπο.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ:  Ο Αφηγητής είναι ο συγγραφέας, ο οποίος αφηγείται σε γενικό πρόσωπο για τον ήρωα, ο οποίος είναι άνδρας σε όλα τα διηγήματα.

ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ:  Ολα τα διηγήματα δείχνουν την μοναξιά του ήρωα και την εσωτερική αναζήτηση της παιδικότητας και της αθωότητας, με σκοπό να βρει ελπίδα στην ζωή του, κάτι που τελικά δεν συμβαίνει.

ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ:  Τα πιο σπουδαία γεγονοτα στα διηγήματα είναι η μοναξιά των ηρώων, η πείνα και η εξαθλιωση των ανθρώπων μεταπολεμικά, η σκληρότητα του πολέμου, οι αδικίες της ζωής, τα παιδικά βιώματα και η αναζήτηση ελπίδας.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ:  (τι μου άρεσε ή δεν μου άρεσε και γιατί) Το βιβλίο μου άρεσε, γιατί μας δείχνει πολύ ρεαλιστικά τα προβλήματα της ζωής μετά τον πόλεμο, τα οποία συμβαίνουν και τώρα που ζούμε εμείς. Αυτό που δεν μου άρεσε στο βιβλίο είναι ότι έχει χαθεί η ελπιδα του συγραφέα-αφηγητή και την αναζητά. Εγώ θέλω όλοι να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο για να ζούμε πιο αρμονικά.

ΓΡΑΦΩ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ:  Στο βιβλίο με συγκίνησε ιδιαίτερα το διήγημα με τίτλο «Το ποδήλατο» επειδή βλέπουμε έναν έφηβο να κάνει την πρώτη του βόλτα με το καινούργιο του ποδήλατο, αλλά από την πολλή χαρά και λαχτάρα δεν προσέχει και πέφτει πάνω σε ένα φορτηγό με αποτέλεσμα να χάσει την ζωή του.Σίγουρα μας δίνει μηνύματα να προσέχουμε και να είμαστε ψύχραιμοι, αλλά με συγκίνησε και με στενοχώρησε το τραγικό φινάλε της Ιστορίας.

 

ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ Γ3

 

 

 

 

« Η ΦΩΤΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΒΗΝΕΙ »

ΤΑΥΤΌΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΤΙΤΛΟΣ: « Η φωτιά που δεν σβήνει »

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Χάρης Σακελλαρίου

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Καστανιώτη

ΕΙΔΟΣ: Λογοτεχνία / Μυθιστόρημα

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΤΟΠΟΣ: Ηλιούπολη Συρίας, Κωνσταντινούπολη

ΧΡΟΝΟΣ: Μέσα του 7ου αιώνα

ΠΡΟΣΩΠΑ: Καλλίνικος, Αυτονόη, Δίωνας, Αρέτος, Παίονας, Δανάη, Μωαβίας ...

 

ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ

Η πορεία και η ιστορία της εφεύρεσης που έσωσε την Κωνσταντινούπολη από τους Άραβες, το «υγρό πυρ».

 

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΠΙΟ ΣΠΟΥΔΑΙΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ

Ο Καλλίνικος απέτυχε σε ένα πείραμα καίγοντας ένα περιβόλι της οικογένειας. Οι Άραβες πήραν τον Καλλίνικο ως σκλάβο. Ο Καλλίνικος ανακαλύπτει μια περγαμηνή με τα μυστικά και τις αναλογίες για την κατασκευή του υγρού πυρός. Ο Καλλίνικος κατασκευάζει το υγρό πυρ και με αυτό καταφέρνει να σώσει την Κωνσταντινούπολη από τους Άραβες.

 

ΓΛΩΣΣΑ: Απλή, αναλυτική, με αρκετές μεταφορές

ΥΦΟΣ: Απλό, ζωντανό εφόσον υπαρχει αρκετός διάλογος, λογοτεχνικό

 

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ:

Το βιβλίο μου άρεσε πολύ για τους παρακάτω λόγους. Από την αρχή ως το τέλος είχε ενδιαφέρον, μου έμαθε αναλυτικά την πολύ σημαντική αυτή εφεύρεση (του υγρού πυρός) και αυτο περιγραφεται με τρόπο απλό και αντιλιπτό και γενικότερα ειναι γραμμένο με φαντασία και ευαισθησία .

 

ΓΡΑΦΩ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΑΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ή ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΩ

«Καθώς κοιτάζουν πίσω τους, βλέπουν τα δύο καράβια που ακόμα καίγονταν και είναι πια τώρα σαν δύο τεράστια πυροτεχνήματα που λάμπουν με λαμπερή λάλψη μεσ'το σκοτάδι της νύχτας. Οι φλόγες τους καθρεπτίζονται πάνω στα κύματα του Αιγαίου, κόκκινες, κιτρινωπές, σαν κουρέλια πορφύρας , σαν ξεσκισμένα φλάμπουρα και θρύψαλα απο μισοφέγγαρα «Αυτό το σημειο μου άρεσε πολυ.Είναι μια καταπληκτική οπτική εικόνα και τη στιγμή που το διάβαζα μου ήρθε αμέσως η φανταστική αυτή εικόνα. Ένα ακόμα σημείο που μου έκανε εντύπωση είναι το εξής: «Ο κόσμος είναι σαν το χόρτο της γης. Κόβεται, ποδοπατιέται, μα πάλι, με την πρώτη βροχή, ξαναπετά το φύλο και αναστένεται .. ''

 

ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΈΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ

Αφήγηση, διάλογος, περιγραφή, ανάδρομη αφήγηση ..

 

Τριανταφυλλίδου Δήμητρα Β'3