" ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑ "

 

 

Ταυτότητα βιβλίου:

Τίτλος : Κάποτε στη Βασιλεύουσα 

Συγγραφέας:  Αγάπη Ευαγγελίδη 

Εκδόσεις:  Άγκυρα

Είδος:  Ιστορικό βυζαντινό μυθιστόρημα 

 

Περιεχόμενο βιβλίου: 

Τόπος:  Βασιλεύουσα 

Χρόνος:  Στα χρόνια της Ειρήνης της Αθηναίας 

(Κυριότερα) πρόσωπα:  Βάσιας: υπηρέτης του άρχοντα Ρωμανού, Αρσαβίρ: παρακόρη της αρχοντοπούλας Αντωνίνης, Δούκας Ροντιέ της Βρετάνης, Μινού: κόρη του Δούκα, Ρωμανός Κεδρηνός: στρατηγός και άρχοντας της Κεφαλληνίας, Προκοπία: βάγια της Θεοδότης, Θεοδότη: κόρη του Ελπίδιου και της Ανθούσας Μελισσινού, Όντ Πιβέ: αρχοντοπούλα και μνηστή του Ρολάνδου, Ρολάνδος: ιππότης στην αυλή του Ρήγα Καρόλου, Αντωνίνη Σαραντάπηχου: αρχοντοπούλα, Ντιντιέ και Γκύ: παιδιά του Δούκα της Τοσκάνης και της Μαζορίας και τέλος, Θεοφύλακτος και Ιωάννης: αδέρφια Ανθούσας

 

Θεματικός άξονας:

Το βιβλίο έχει τρεις θεματικούς άξονες: α) η αγοραπωλησία του μικρού τσιγγανόπουλου, Βάσια και η νέα του ζωή στη Βασιλεύουσα, β) η απαγωγή του Βάσια και γ) η γνωριμία του με τη γυναίκα της ζωής του 

 

Καταγραφή των πιο σπουδαίων περιστατικών: 

α) η αγορά του μικρού Βάσια από τον άρχοντα Ρωμανό και η ζωή του στη Βασιλεύουσα, β) η απαγωγή του Βάσια από έναν Πέρση έμπορο και η μεταφορά του στη Γαλλία, όπου και γνωρίζει και κάνει συντροφιά στην κόρη του Δούκα, Μινού και γ) η συνάντηση του Βάσια με την Αρσαβίρ, ο γάμος τους και η απαγωγή του παιδιού τους

 

Αφηγηματικές τεχνικές: 

Η συγγραφέας χρησιμοποιεί: α) αφήγηση, β) περιγραφή, γ) διάλογο, δ) μεταφορές, παρομοιώσεις, ε) εικόνες, ζ) κοσμητικά επίθετα, η) ασύνδετο σχήμα κ.λ.π 

 

Γλώσσα: 

Απλή δημοτική 

 

Ύφος: 

Λιτό, οικείο, ζωντανό, εναργές, καθώς και διδακτικό

 

Η προσωπική μου άποψη: 

Είναι ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα που συνδυάζει με μοναδικό τρόπο στοιχεία από την ιστορική και κοινωνική πραγματικότητα του βυζαντινού κόσμου. Διακρίνεται για τον περιπετειώδη, αλλά και διδακτικό χαρακτήρα του και προσφέρει γνήσια συγκίνηση στον αναγνώστη. 

 

Γράφω κάποια αποσπάσματα που με συγκίνησαν ιδιαίτερα ή που θέλω να σχολιάσω: 

'' Τα βράδια όμως, που ήταν καταδικά του, έκλαιγε, έκλαιγε πικρά ... γιατί νοσταλγούσε τους κυρίους του στη Βασιλεύουσα και στον Πύργο του Αιθέρα. << Αχ, αν μπορούσα με τα βυζαντινά και τα πετράδια μου ν'αγόραζα την ελευθερία μου >>, συλλογιζόταν ... << Που να βρίσκονται άραγε οι άρχοντές μου, θα γύρισαν στο νησί ;! >> Τέτοιες τριγύριζαν και του τρυπούσαν το μυαλό, ώσπου βαρύς τον έπαιρνε ο ύπνος ... '' Το συγκεκριμένο είναι απόσπασμα από τη σελ.125 του βιβλίου. Είναι μια πολύ συγκινητική στιγμή, όπου ο ήρωας αναπολεί τα παλιά του αφεντικά, τα οποία έχασε μόλις τον απήγαγαν ...

 

Σκαρτσιάρη Αφροδίτη, Β3 

 

 

"ΚΠΕΤΑΝ ΜΙΧΑΛΗΣ"

 

 

 

• ·       ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: «Ο Καπετάν Μιχάλης» 
• ·       ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Νίκος Καζαντζάκης
• ·       ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗΣ: -
• ·       ΕΚΔΟΤΗΣ : Εκδόσεις Έθνος Α.Ε. ΣΕ Συνεργασία ΜΕ τις Εκδόσεις Καζαντζάκη
• ·       ΕΙΔΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: Μυθιστόρημα
• ·       ΤΟΠΟΣ: Το Μεγάλο Κάστρο (Ηράκλειο Κρήτης)
• ·       ΧΡΟΝΟΣ: 1889
• ·       ΗΡΩΕΣ: Ο Καπετάν Μιχάλης , Ο Νουρήμπεης ΚΑΙ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ το η Εμινέ

Δευτερεύοντες ήρωες : η οικογένεια του Καπετάν Μιχάλη (ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ το η Γυναίκα ΤΟΥ Κατερίνα ΚΑΙ ΤΑ Παιδιά ΤΟΥ Θρασιό, Ρηνιώ κι ένα κοριτσάκι μωρό), ο Μανούσακας (αδελφός του Καπετάν Μιχάλη), ο καπετάν Πολυξίγκης (φίλος και συναγωνιστής του Καπετάν Μιχάλη), ο Κοσμάς (γιος του Μανούσακα και ανιψιός του Καπετάν Μιχάλη), ο καπετάν Σήφακας (πατέρας του Καπετάν Μιχάλη), ο Θοδωρής (γιος του Μανούσακα), ο Χουσεΐνης (ανηψιός του Νουρήμπεη) , καθώς και ο Τίτυρος, ο Μπερτόδουλος, η Εφεντίνα Καβαλίνα, ο Βεντούζος, ο Φουρόγατος και πολλοί άλλοι.

• ·       ΑΦΗΓΗΤΗΣ:   ο συγγραφέας
• ·       ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ: Το Μεγάλο Κάστρο, όπως και όλη η Κρήτη, είναι υποδουλωμένο στους Οθωμανούς. Τα βάσανα των υποταγμένων Κρητικών, ο καημός της ελευθερίας και της Ένωσης με την υπόλοιπη Ελλάδα, Ο Αγώνας ΤΟΥ Κρητικού λαού ΜΕ ΤΗΝ σκοπό απελευθέρωση Της Κρήτης Από τους Τούρκους κατακτητές.
• ·       ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ:

Η γνωριμία του Καπετάν Μιχάλη με την Εμινέ

Ο Νουρήμπεης καλεί τον καπετάν Μιχάλη στο κονάκι του να μεταφέρει στο Μανούσακα να μη ρεζιλεύει με τα καμώματά του την Τουρκία. Μετά για να ελαφρύνει το κλίμα καλεί την Εμινέ να τους τραγουδήσει. Ο καπετάν Μιχάλης μόλις τη βλέπει τον χτυπά κατακούτελα ο πόθος και σπάει το ποτήρι που κρατά. Η Εμινέ "τρελαίνεται" με το δυνατό άντρα και προκαλεί τον δικό της. Ο καπετάν Μιχάλης υποφέρει. Από τη μια η Εμινέ που την επιθυμεί στον ύπνο του και από την άλλη τα βάσανα της Κρήτης.

 

Η μονομαχία του Νουρήμπεη με το Μανούσακα

Ο Νουρήμπεης ΕΧΕΙ αποφασίσει ΝΑ ΜΕ ΤΟ μονομαχήσει Μανούσακα. Το αποτέλεσμα του αγώνα:. Μανούσακας νεκρός ΚΑΙ Νουρήμπεης τραυματισμένος ανεπανόρθωτα ΣΤΑ γεννητικά ΤΟΥ Όργανα ΚΑΙ ΤΟΝ ανδρισμό ΤΟΥ Ο Νουρήμπεης μπορεί ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟ εκδικηθεί θάνατο ΤΟΥ πατέρα ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ Τιμή Της Τουρκίας ΑΛΛΑ ΜΗΝ αντέχοντας ΤΗ ΜΙΣΗ Ζωή που ΤΟΝ περιμένει, αυτοκτονεί.

Τό ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ το η επίθεση ΣΤΟ Μοναστήρι ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Αφέντη

Η πόλεμος έχει ξεσπάσει και οι Τούρκοι πολιορκούν το μοναστήρι του Αφέντη Χριστού. Κατά την επίθεση των τουρκικών στρατευμάτων στο μοναστήρι, όπου είχαν ταμπουρωθεί οι κρητικοί, ο Καπετάν Μιχάλης λείπει. Το μοναστήρι πυρπολείται.

 

 

Η διάσωση της Εμινέ από τον Καπετάν Μιχάλη και ο θάνατός της

Όταν ο Καπετάν Μιχάλης μαθαίνει πως συγγενείς του Νουρήμπεη απήγαγαν την Εμινέ, προφταίνει τους απαγωγείς, την ελευθερώνει και τη στέλνει σε ασφαλές μέρος.

Όταν διαπιστώνει όμως την καταστροφή του μοναστηριού του Αφέντη Χριστού μετά την επίθεση των Τούρκων, θεωρεί υπεύθυνο τον εαυτό του γιατί δεν ήταν εκεί αλλά και την Εμινέ. Παλεύοντας μέσα του, γυρίζει πίσω και τη σκοτώνει με το μαχαίρι του.

 

 

• ·       ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΝΟΗΜΑΤΟΣ:

Η υπόθεση εκτυλίσσεται στην κρητική επανάσταση του 1889. Ο κεντρικός ήρωας, ο καπετάν Μιχάλης, είναι ένας άγριος και ανυπότακτος πολεμιστής που έχει ορκιστεί να είναι μαυροντυμένος, αξύριστος και αγέλαστος μέχρι να ελευθερωθεί η Κρήτη. Όταν όμως συναντά την Εμινέ, τη γυναίκα του αδελφοποιητού του , του Νουρήμπεη, τον κυριεύει «ένας δαίμονας» και παρά τις προσπάθειές του δεν καταφέρνει να τον βγάλει από το μυαλό του.

Ενώ ο καπετάν Μιχάλης παλεύει με το "δαίμονά" του, ο Νουρήμπεης μονομαχεί με τον Μανούσακα, έναν αδερφό του καπετάν Μιχάλη, για να εκδικηθεί το θάνατο του πατέρα του, τον οποίο σκότωσε ο αδερφός τους Κωσταρός πριν από χρόνια. Ο Νουρήμπεης σκοτώνει ΤΟ Μανούσακα , ο ίδιος όμως τραυματίζεται στα γεννητικά όργανα. Η πληγή του επουλώνεται, αλλά η βλάβη είναι ανεπανόρθωτη και αδυνατώντας ν 'αντέξει την περιφρόνηση και τον οίκτο της Εμινέ για την ανικανότητά του, αυτοκτονεί. Η Εμινέ έχει ήδη έχει γίνει ερωμένη του καπετάν Πολυξίγκη. Η είδηση ​​του θανάτου του Νουρήμπεη επιβαρύνει το ήδη τεταμένο κλίμα στο Μεγάλο Κάστρο, όπου καθημερινά φτάνουν μαντάτα για καυγάδες και ταραχές μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων σ 'όλο το νησί.

Με την παρακίνηση των αγάδων, Τούρκοι στρατιώτες ξεχύνονται στους δρόμους της πόλης σφάζοντας και πυρπολώντας. Λίγες μέρες αργότερα, ξεσπά η επανάσταση. Ο πόλεμος μαίνεται και οι Τούρκοι πολιορκούν το μοναστήρι του Αφέντη Χριστού. Η Εμινέ ετοιμάζεται να βαφτιστεί χριστιανή και να παντρευτεί τον Πολυξίγκη. Όμως το σόι του Νουρήμπεη την απαγάγει και ο καπετάν Μιχάλης την πιο κρίσιμη νύχτα της πολιορκίας φεύγει από το μοναστήρι για να τη σώσει. Τα καταφέρνει και τη στέλνει στο σπίτι μιας θείας του. Με την απουσία του όμως οι Τούρκοι καταφέρνουν να πυρπολήσουν το μοναστήρι και ο καπετάν Μιχάλης σκοτώνει την Εμινέ για να ησυχάσει και να λυτρωθεί από τις τύψεις για το μοναστήρι.

Λίγο αργότερα, φτάνει στην Κρήτη ο Κοσμάς, γιος του Κωσταρού και ανιψιός του καπετάν Μιχάλη, φέρνοντας στους επαναστατημένους το μήνυμα της συνθηκολόγησης. Ένας μετά τον άλλον οι καπεταναίοι καταθέτουν τα όπλα, αλλά ο καπετάν Μιχάλης αρνείται να υποταχθεί. Ο Κοσμάς πηγαίνει στο λημέρι του για να τον πείσει να παραδώσει τα όπλα, αλλά τελικά μένει και ο ίδιος, καθώς μέσα του ξυπνά η Κρήτη και ο πατέρας του ο Κωσταρός. Μέσα στον πυρετό της μάχης, καταλαβαίνει ότι ο καπετάν Μιχάλης έχει πια λυτρωθεί από κάθε φόβο και λαχτάρα. Σύντομα , θείος και ανιψιός πέφτουν νεκροί στην τελευταία έφοδο των Τούρκων .  

(488 λέξεις)

 

• ·       Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ (τι μου άρεσε ή δε μου άρεσε και γιατί)

 

Ο «Καπετάν Μιχάλης» ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ μυθιστόρημα που αναφερεται ΣΤΟΝ αγώνα, την ανδρεία και την παλικαριά του κρητικού λαού με σκοπό την απελευθέρωση της Κρήτης από τους Τούρκους κατακτητές.

ΕΧΕΙ ΚΑΙ έντονη Δυναμική Γραφή ΜΕ Πολλά Στοιχεία Της Κρητικής διαλέκτου. Με τη λεπτομερή περιγραφή της φύσης και των γεγονότων δίνει ζωντάνια, παραστατικότητα ΚΑΙ "μεταφέρει" τον αναγνώστη στο σκηνικό του έργου. Μπορείς να μυρίζεις την μυρωδιά της θάλασσας, να περπατάς στα σοκάκια της παλιάς πόλης και του τούρκικου μαχαλά, να ιππεύεις άλογα μαζί με τον Τούρκο μπέη, να νιώθεις το θυμό των κρητικών που δεν έχουν την ελευθερία τους.

Οι έννοιες και οι αξίες του έργου, όπως της ελευθερίας, των ανθρωπίνων σχέσεων, της τιμής, του χρέους προς τη γενιά, του χρέους προς την πατρίδα, της αυτοθυσίας, εξακολουθούν να παραμένουν σημαντικές μέχρι σήμερα.

Η φράση « Ελευτερία ή ... Θάνατος " χαρακτηρίζει όλο το έργο. Δ είχνει ΤΗΝ ανάγκη ΓΙΑ Ελευθερία ΚΑΙ ΤΗΝ κατάκτησή Της Ως ΤΟ μεγαλύτερο ηθικό χρέος ΚΑΘΕ ανθρώπου. Μέσα από τις σελίδες ξετυλίγεται το αγωνιστικό πνεύμα και η ελεύθερη ψυχή που δε γνωρίζει όρια και δε γερνά ποτέ.

 

• ·       ΓΡΑΦΩ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΊΝΗΣΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ: 

 

«Κατάλαβες ΤΩΡΑ  γιατι μ 'έπιασε η λόξα να μάθω γράμματα; έκαμε. Είχα το σκοπό μου ∙ θα γεμίσω το χωριό, δε θ 'αφήσω τοίχο, θ' ανέβω και στο καμπαναριό, θα πάω και στο τζαμί και θα γράψω: Ελευτερία ή Θάνατος ! Ελευτερία ή Θάνατος πριν να πεθάνω.

Μιλούσε κι έγραφε με χοντρές πινελιές τα μαγικά λόγια. Και κάθε τόσο έγερνε πίσω το κεφάλι, καμάρωνε τα γραφτά του. Δεν μπορούσε ακόμα να το χωνέψει ο νους του, τι μυστήριο είναι ετούτο, να σημαδεύεις μερικές γιώτες και κουλούρες κι από αυτές να βγαίνει μια φωνή, σα να 'ταν στόματα ανθρώπου, χείλια και λαρύγγια και σπλάχνα και φώναζαν  (σελ. 173, τόμος Β). »

 

Ο καπετάν Σήφακας, αποφασίζει στα γεράματα να μάθει την αλφαβήτα από τον εγγονό του, για να προσφέρει κι αυτός με τον τρόπο του στον αγώνα για την απελευθέρωση της Κρήτης. Γυρίζει λοιπόν όλο το χωριό μαζί με το Θρασάκι, τον εγγονό του και γράφει σε πόρτες , σε τοίχους, στο σχολείο και στο τζαμί, το σύνθημα "Ελευθερία ή Θάνατος". Μοναδικός στόχος του είναι να μάθει γράμματα, για να γεμίσει το χωριό με αυτό το επαναστατικό και αγωνιστικό μήνυμα, πριν πεθάνει.

Η πράξη του αυτή, δηλαδή η απόφαση του να μάθει γράμματα στα γεράματα του, φανερώνει το αγωνιστικό του πνεύμα και την αδούλωτη ψυχή του. Ο Καπετάν Σήφακας είναι ένας γνήσιος αγωνιστής που ξέρει να πολεμά με κάθε τρόπο για να πετύχει το στόχο του. Είναι ένας άνθρωπος με μεγάλη θέληση, επιμονή και πείσμα, ένας αληθινός επαναστάτης με βαθύ τον πόθο της λευτεριάς. Πάνω απ 'όλα γι αυτόν είναι η πατρίδα του, γι' αυτό και είναι αποφασισμένος να κάνει ότι περνά από το χέρι του, προκειμένου να την δει ελεύθερη κι ευτυχισμένη.

 

 

ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΤΖΗΚΑΣ, Γ3

 

"ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ"

 

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΤΙΤΛΟΣ: Για την πατρίδα

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Πηνελόπη Δέλτα

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Εστία

ΕΙΔΟΣ: Ιστορικό Μυθιστόρημα

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΤΟΠΟΣ: Ελλάδα (Μακεδονία), Βουλγαρία και Κωνσταντινούπολη.

ΧΡΟΝΟΣ: Στα χρόνια της βασιλείας του Σαμουήλ (βασιλιάς / αυτοκράτορας της Βουλγαρίας) και στα χρόνια βασιλείας του Βασιλείου Β '(αυτοκράτορας του Βυζαντίου) το 995πΧ.

ΠΡΟΣΩΠΑ: Ασώτης, Αλέξιος, Μιροσλάβα (κόρη του Σαμουήλ) Σαμουήλ, Ρωμανός (γιος του Σαμουήλ), Χρυσήλιος, Θέκλα, Θεόδωρος και ο αδελφός του, Παγράτης, κυρά-Παγράταινα, Βασίλειος Β '

ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ: Η παράδοση ενός μηνύματος, από τον Αλέξιο και την Θέκλα, με σκοπό την υποταγή του Δυρραχίου, στον Χρυσήλιο μετά την απόφαση του Αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Βασίλειου Β '.

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΠΙΟ ΣΠΟΥΔΑΙΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ:

1)  Οι συνεχείς νίκες και η πρώτη αλλά σημαντική ήττα του Σαμουήλ που τον ανάγκασε να επιστρέψει στο παλάτι του.

2)  Η φυλάκιση του Ασώτη και του Αλεξίου από τον Βουλγαρικό στρατό και η μεταφορά τους στην φυλακή της Αχρίδας.

3) Η προσπάθεια απόδραση τους από το παλάτι με την βοήθεια της Μιροσλάβας.

4) Η εξομολόγηση της αγάπης της Μιροσλάβας και ο γάμος της με τον Ασώτη.

5) Η επιστροφή του Ασώτη, του Αλεξίου και της Μιροσλάβας στην Κωνσταντινούπολη.

6) Ο γάμος του Αλεξίου με την Θέκλα.

7) Η εντολή του Αυτοκράτορα για την παράδοση ενός μηνύματος με σκοπό την υποταγή του Δυρραχίου, στον Χρυσήλιο.

8) Το ταξίδι του Αλεξίου και της Θέκλας με προορισμό το Δυρράχιο.

9) Η επίθεση λύκων στα άλογα του Αλέξιου και της Θέκλας.

 10) Η αναγνώριση του κατασκόπου στο πανδοχείο.

11) Ο Αλέξιος και η Θέκλα ξανασυναντάνε τον κατάσκοπο, και ο Αλέξιος τον δολοφονεί.

12) Η φυλάκιση του Αλεξίου και η αυτοκτονία του στην φυλακή (με σκοπό να πείσει την Θέκλα να συνεχίσει μόνη της την αποστολή τους).

13)           Η παράδοση του γράμματος στον γιο του Χρυσήλιου.

14)           Η παράδοση του Δυρραχίου στο Βυζάντιο.

ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΝΟΗΜΑΤΟΣ:

Ο Σαμουήλ, ο βασιλιάς των Βουλγάρων, νικά τον Βυζαντινό στρατό και αιχμαλωτίζει τον Ασώτη και τον Αλέξιο, δύο φίλους από την Μακεδονία, και τους μεταφέρει στην φυλακή της Αχρίδας. Μερικές μέρες αργότερα, ο βυζαντινός στρατός νικά τον βουλγάρικο, και αναγκάζει τον Σαμουήλ και τον γιό του, Ρωμανό, να καταφύγουν στο παλάτι τους μεταμφιεσμένοι, ώστε να μην τους αναγνωρίσουν οι κάτοικοι του. Στο μεταξύ η Μιροσλάβα, η κόρη του Σαμουήλ, ερωτεύεται τον Ασώτη και αποφασίζουν να παντρευτούν. Ο Σαμουήλ συμφωνεί με τον γάμο, και δίνει στον Αλέξιο και στον φίλο του, Ασώτη αξιώματα. Μετά από λίγο καιρό παντρεύονται, και αποφασίζουν (Ο Ασώτης, ο Αλέξιος και η Μιροσλάβα) να γυρίσουν στο Βυζάντιο, οπού τους υποδέχονται με τιμές. Ο Αλέξιος ερωτεύεται τη Θέκλα, μια απ 'τις ακόλουθες της Βασίλισσας και παντρεύονται. Λίγο πριν το γάμο ο Αυτοκράτορας, αναθέτει στον Αλέξιο να παραδώσει ένα γράμμα στον Χρυσήλιο, που ήταν μεγιστάνας, με σκοπό την υποταγή του Δυρραχίου, μια πολύ ισχυρή πόλη εκείνη την εποχή. Στο μεταξύ η Θέκλα φεύγει από το παλάτι μυστικά, με την βοήθεια της Αυτοκράτειρας. Συναντάει τον Αλέξιο, λίγο πριν την αναχώρησή του και μεταμφιέζεται σε αγόρι. Ξεκινούν αμέσως το ταξίδι τους, με προορισμό το Δυρράχιο. Στο δρόμο τους, σταμάτησαν σε ένα πανδοχείο για να ξεκουραστούν και αναγνώρισαν έναν κατάσκοπο, μεταμφιεσμένο σε γέρο . Μετά από μερικές μέρες ο Αλέξιος τον ξανασυναντάει και τον σκοτώνει. Η φρουρά τον συλλαμβάνει και τον οδηγεί στην φυλακή, για δολοφονία και κλοπή χρημάτων. Ύστερα από λίγο καιρό, η Θέκλα τον συναντάει στην φυλακή με την βοήθεια του δεσμοφύλακα Παγράτου, και του ομολογεί ότι δεν θέλει να συνεχίσει μόνη της την αποστολή. Ο Αλέξιος για να την πείσει να αναχωρήσει, αυτοκτονεί στην φυλακή. Η Θέκλα μόνη της και με μοναδική της δύναμη, την βοήθεια του δεσμοφύλακα Παγράτου καταφέρνει να παραδώσει το γράμμα στον γιο του Χρυσήλιου (Ο Χρυσήλιος είχε πεθάνει πριν 3 μήνες). Τελικά το Δυρράχιο παραδίνεται χωρίς καμία αντίσταση στο Βυζάντιο.

 

 ΜΟΡΦΗ-ΤΕΧΝΙΚΗ

ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ:

Αφήγηση: Στο μεταξύ, ο Ασώτης με τον Αλέξιο και με μερικούς άλλους Έλληνες έμειναν κλεισμένοι στην Αχρίδα.

Διάλογος: -Περιμένομε περίσταση για να δώσουμε τη ζωή μας στην πατρίδα.

-Μα Πώς να την δώσουμε αφού μας κρατούν εδώ κλεισμένους;

-Παντού Και πάντα μπορεί κανείς να υπηρετήσει την πατρίδα του.

Περιγραφή : ... να τραβήξουν κατά το πυκνότερο μέρος του δάσους να πάρουν τα μονοπάτια του Πέτρινου, που εκτείνεται παράπλευρα της Λίμνης Αχρίδας ...

ΓΛΩΣΣΑ: Απλή, με αρκετούς ιδιωματισμούς

ΥΦΟΣ: Απλό, παραστατικό, ζωντανό

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ:

Το βιβλίο αυτό, είναι πολύ ενδιαφέρον ως προς την δράση και την πλοκή των γεγονότων. Σε κρατάει σε αγωνία από το ξεκίνημα της ανάγνωσής του μέχρι και την τελευταία λέξη. Είναι ευχάριστο και εύκολο στην ανάγνωσή του, καθώς και σε συνδυασμό με το σχετικά μικρό του μέγεθος, δεν σε κουράζει με πολλές λεπτομέρειες. Επίσης, εμπλουτίζει τις γνώσεις σου για τα ιστορικά γεγονότα που σχετίζονται με το βιβλίο. Είναι μια πολύ καλή επιλογή και θα σας συνιστούσα να το διαβάσετε!

 

ΓΡΑΦΩ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΑΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ή ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΩ ή ΣΧΕΔΙΑΖΩ ΚΑΤΙ:

<< ... Μήπως θέλετε και να φύγετε, να επιστρέψετε στην Πόλη ;! >> << Ναι >> αναφώνησε ο Ασώτης << Το μαντεύεις, δέσποινα, αυτό σου ζητούμε, σε ικετεύουμε, κάμε το και να είσαι ευλογημένη >> Η Βασιλοπούλα σηκώθηκε βιαστικά, το γλυκό της πρόσωπο ήταν κατάχλωμο και ταραγμένο. << Μου ζητάς πράγματα αδύνατα >> είπε με πολλή λύπη και με το χέρι τους έκανε νόημα να φύγουν ... >>

Κεφάλαιο Β '<< Σκλαβιά >>, σελίδα 19

 

ΠΑΝΟΣ ΔΡΙΒΑΣ, Β1

 

"ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΜΑΣ ΠΟΛΗΣ"

 

 

 

Τίτλος βιβλίου: Το τέλος της μικρής μας πόλης

Συγγραφέας: Δημήτρης Χατζής

Εκδότης: (οριστική έκδοση διορθωμένη από τον συγγραφέα) Κείμενα 1979, Ροδακιό 1999

Είδος βιβλίου: διηγήματα

Ήρωες: ο Σιούλας, ο Σαμπεθάι ο Καμπιλής, η θεία Αγγελική, ο Θεοδωράκης, ο Συρεγγέλα, ο Ραλλίδης και η Μαργαρίτα Περδικάρη

Αφηγητής :. Ο Συγγραφέας Δ Χατζής

Θεματικός άξονας: Η κοινωνική ζωή στις επαρχιακές πόλεις και την ύπαιθρο στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου μέχρι και την Εθνική Αντίσταση.

Σπουδαία γεγονότα: Το τέλος της Μαργαρίτας Περδικάρη, η ταπείνωση του Σιούλα του Ταμπάκου, η τραγωδία του Σαμεθάι Καμπιλή, η προδοσία της θείας Αγγελικής, η διαθήκη του καθηγητή Ραλλίδη.

                                                           Η Προσωπική μου άποψη

 

   Το βιβλίο είναι καταπληκτικό αλλά δεν μου άρεσε που οι Περδικάρηδες παραδώσανε μόνοι τους την Μαργαρίτα στους Γερμανούς με αποτέλεσμα να την στήσουν στο απόσπασμα.Δεν μου άρεσε γιατί πρόδωσαν το παιδί τους στον εχθρό ενώ η Μαργαρίτα δεν είχε κάνει κανένα κακό απλά βοηθούσε να αλλάξει ο κόσμος .

 

                                 Γράφω κάτι από το βιβλίο που με συγκίνησε ιδιαίτερα.        

 

... «Μα μην το δώσεις το ντουφέκι σου, ταμπάκος άνθρωπος. Θα μαραθείς ».

 

ΙΑΣΩΝ ΤΣΕΤΣΟΣ, Γ3

 

 

"Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΑΧΝΕΣ ΤΗΣ"

 

 

 

 

 

 

 

 Τίτλος Βιβλίου: Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της.

 

 Συγγραφέας: Άλκη Ζέη.

 

 Εκδότης: Κέδρος.

 

Είδος Βιβλίου: Εφηβικό Μυθιστόρημα.

 

Τόπος: Ελλάδα και Γερμανία.

 

Χρόνος: 2002.

 

Ήρωες: Κωνσταντίνα, οι γονείς της Κωνσταντίνας, γιαγιά της Κωνσταντίνας (Φάρμουρ), Χερ Χάινερ, οι τρεις Ασπασίες, Λουμίνης, Λαίδη Ντι, κος και κα Μπένου.

 

Αφηγητής: Κωνσταντίνα.

 

Θεματικός Άξονας: Αφήγηση της περιπέτειας μιας έφηβης που έρχεται στην Ελλάδα χωρίς τους γονείς της, για να ζήσει προσωρινά με τη γιαγιά της, ύστερα από επτάχρονη

παραμονή στη Γερμανία με τους γονείς της.

 

Σπουδαία Γεγονότα: Η απότομη αλλαγή περιβάλλοντος της Κωνσταντίνας, η περίεργη σχέση που αναπτύσσει με τον Λουμίνη, η περιπέτειά της με τα ναρκωτικά, διάσωσή της.

 

Η προσωπική μου άποψη:. Η ιδέα του βιβλίου με συγκίνησε, ΜΟΥ προκάλεσε ιδιαίτερο ενδιαφερον ώστε ΝΑ συνεχίσω ΤΗΝ ανάγνωσή ΤΟΥ Νιώθω ΟΤΙ κατά κάποιο τρόπο,

επικοινωνούσα με την ηρωίδα, καθώς μέσα από το βιβλίο συνηδητοποιείς τα προβλήματα και τους κινδύνους, ειδικά σε αυτή την ηλικία του ανθρώπου, που ένα από αυτά είναι

η υπερβολική κατάχρηση ουσιών.

 

Κάτι που με συγκίνησε ιδιαίτερα: Μια ξεχωριστή σκηνή για μένα θα είναι η στιγμή που ο πατέρας της Κωνσταντίνας της ανακοινώνει το διαζύγιο που θα πάρει αυτός και η 

μητέρα της. Με συγκίνησε το ότι για κάποια στιγμή, ψυχικά καταστράφηκε, δε μπορούσε να συνηδητοποιήσει το γεγονός, ήταν τα συναισθήματα που ένιωθε, ειδικά σε αυτή

την ευάλωτη παιδική ηλικία.

 

02/04/2015

Αθηνά Γκαράνη.

 

 

 

 

Τίτλος βιβλίου:  Το τέλος της μικρής μας πόλης

Συγγραφέας  : Δημήτρης Χατζής

Εκδότης:  (οριστική έκδοση διορθωμένη από τον συγγραφέα) Κείμενα 1979, Ροδακιό 1999

Είδος βιβλίου:  διηγήματα

Ήρωες: ο Σιούλας, ο Σαμπεθάι ο Καμπιλής, η θεία Αγγελική, ο Θεοδωράκης, ο Συρεγγέλα, Ο Ραλλίδης ΚΑΙ η Μαργαρίτα Περδικάρη  Ο Σιούλας, ο Σαμπεθάι ο Καμπιλής, η θεία Αγγελική, ο Θεοδωράκης, ο Συρεγγέλα, ο Ραλλίδης και η Μαργαρίτα Περδικάρη

Αφηγητής:  . Ο Συγγραφέας Δ Χατζής

Θεματικός άξονας:  Η κοινωνική ζωή στις επαρχιακές πόλεις και την ύπαιθρο στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου μέχρι και την Εθνική Αντίσταση.

Σπουδαία γεγονότα:  Το τέλος της Μαργαρίτας Περδικάρη, η ταπείνωση του Σιούλα του Ταμπάκου, η τραγωδία του Σαμεθάι Καμπιλή, η προδοσία της θείας Αγγελικής, η διαθήκη του καθηγητή Ραλλίδη.

                                                           Η Προσωπική μου άποψη

 

   Το βιβλίο είναι καταπληκτικό αλλά δεν μου άρεσε που οι Περδικάρηδες παραδώσανε μόνοι τους την Μαργαρίτα στους Γερμανούς με αποτέλεσμα να την στήσουν στο απόσπασμα.Δεν μου άρεσε γιατί πρόδωσαν το παιδί τους στον εχθρό ενώ η Μαργαρίτα δεν είχε κάνει κανένα κακό απλά βοηθούσε να αλλάξει ο κόσμος .

 

                                 Γράφω κάτι από το βιβλίο που με συγκίνησε ιδιαίτερα.        

 

... «Μα μην το δώσεις το ντουφέκι σου, ταμπάκος άνθρωπος. Θα μαραθείς ".

 

Ιάσων Τσέτσος Γ3