Νίκη του Χωμενίδη                          

 

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ

 

Έζησε κάποτε ένα κορίτσι που βρέφος εβδομήντα ημερών το συνέλαβαν και το έστειλαν εξορία στις Κυκλάδες.

Έζησε κάποτε ένα κορίτσι που-στη διάρκεια τη κατοχής και του Εμφυλίου- η οικογένεια του κόπηκε στα δύο, όμως εκείνο δεν έπαψε στιγμή να αγαπά κανέναν τους.Έζησε κάποτε ένα κορίτσι που πέρασε όλη του την εφηβεία στη βαθιά παρανομία. Κλεισμένο σε ένα σπίτι, με ψεύτικο όνομα, χωρίς να πηγαίνει στο σχολείο, χωρία να κάνει παρέες. Γιατί ήξερε πως, εάν οι Αρχές ανακάλυπταν ποιοι ήταν οι γονείς του, θα τους εκτελούσαν.

Και όταν επέστρεψε στην ελευθερία, το κορίτσι εκείνο ερωτεύτηκε παράφορα, κόντρα στην θέληση και στην ανοχή της οικογένειάς του. Το κορίτσι αυτό λεγόταν Νίκη. Και ήταν η μάνα της αφηγήτριας. Η ζωή της Νίκης είναι η ζωή όλων των παιδιών που έρχονται στον κόσμο με ένα βαρύ φορτίο στους ώμους, δεν το απαρνιούνται, ούτε όμως το αφήνουν να λυγίσει. ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 20ού ΑΙΩΝΑ.

 

 

ΤΙΜΟΣ ΓΚΙΝΗΣ Β2

 

20.000 ΛΕΥΓΕΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ    ΤΟΥ ΙΟΥΛΙΟΥ Βερν

 

 

      εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ

 

 

Ο Ιούλιος Βερν, με την πλούσια φαντασία του, δημιούργησε τον ανεπανάληπτο πλοίαρχο Νέμο, έναν αξιοθαύμαστο κουρσάρο των θαλασσών.Ο πλοίαρχος Νέμο κατορθώνει να κατασκευάσει το τέλειο υποβρύχιο με το οποίο εξερευνά τα μυστικά των βυθών και απολαμβάνει τις σπάνιες ομορφιές του πρωτόγονου υποθαλάσσιου κόσμου. Το μυθιστόρημα αυτό θα σας '' καθηλώσει '' από τα απρόβλεπτα και συγκλονιστικά γεγονότα που διαδραματίζονται στον ανεξερεύνητο (ως τότε) βυθό ... 

 

 

 

ΤΙΜΟΣ ΓΚΙΝΗΣ Α2

 

 

Η ΚΑΛΥΒΑ ΤΟΥ ΜΠΑΡΜΠΑΘΩΜΑ. της Χάριετ Μπίστερ Στόου

 

 

Εκδοσεις Μίνωας

 

 

 

 

 

Για να σώσει το υποστατικό του, ο κύριος Σέλμπι αναγκάζεται να πουλήσει στο δουλέμπορο ΧάλεΪ τους μαύρους σκλάβους του :. Την Ελίζα με το μικρό της γιο Χάρι και τον επιστάτη του κτήματος, ΤΟΝ Μπαρμπαθωμά ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ η Ελίζα δραπετεύει ΜΕ ΤΟ παιδί Της ΚΑΙ ΣΕ καταφεύγουν Άλλη Πολιτεία. Ο Μπαρμπαθωμάς όμως αρνείται να το σκάσει. Ξεριζωμένος άσπλαχνα από την οικογένειά του, οδηγείται στο σκλαβοπάζαρο. Στο ποταμόπλοιο που τον μεταφέρει σώζει τη ζωή της μικρής Εύας και ο πατέρας της, πλούσιος κτηματίας και καλός άνθρωπος, τον αγοράζει. Ο Μπαρμπαθωμάς περνά ανθρώπινα μερικά χρόνια προτού τον βρει η τραγική δοκιμασία ...

 

 

 

 

ΤΙΜΟΣ ΓΚΙΝΗΣ Α'2

 

 

ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ Χρόνου   Του Άλεξ Σκάροου

 

 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

 

 

 

Ο Λίαμ έπρεπε να πεθάνει στο ναυάγιο του Τιτανικού το 1912.

Η Μάντι Κάρτερ έπρεπε να πεθάνει σε αεροπορικό δυστύχημα το 2010.

Η Σάλ Βίκραμ έπρεπε να πεθάνει σε πυρκαγιά το 2026

 

Όμως λίγα δευτερόλεπτα προτού πεθάνουν, εμφανίζεται κάποιος από το πουθενά και λέει: << Πιάσε το χέρι μου ... >>.

Αλλά ο Λίαμ, η Μάντι και η Σάλ δε σώζονται έτσι απλά. Στρατολογούνται από μυσική υπηρεσία που κανείς δεν γνωρίζει την ύπαρξή της, με έναν και μοναδικό σκοπό :. ΝΑ διορθώνουν τις ασυνέχειες Της Ιστορίας Επειδή ΤΟ Ταξίδι ΣΤΟ Χρόνο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ επιτημονική φαντασία, και κάποιοι το χρησιμοποιούν για να αλλάξουν το παρελθόν. Γι 'αυτό υπάρχουν οι << Φύλλακες του Χρόνου >>, για να μας προστατεύουν.Για να μην αφήσουν το ταξίδι στο χρόνο να καταστρέψει τον κόσμο ... 

 

 

 

 

ΤΙΜΟΣ ΓΚΙΝ ΗΣ  Α2

 

 

 

 

Παλιά, Πολύ Παλιά  ΤΟΥ Πέτρου Μάρκαρη

 

 

      [Εκδόσεις: Γαβριηλίδης, 2008,  σελίδες 317] 

                                        

 

Ο αστυνόμος Χαρίτος και η γυναίκα του, η κυρία Αδριανή, πάνε για διακοπές στην Πόλη με ένα γκρουπ τουριστών.  Αρχικά, θαυμάζουν τα αξιοθέατα και γεύονται την πολίτικη κουζίνα που τους κάνει ιδιαίτερη εντύπωση.  Και, ξαφνικά, ο Χαρίτος μπλέκεται πάλι σε μια απρόοπτη αστυνομική περιπέτεια. Ένας ηλικιωμένος κύριος, ο κύριος Βασιλειάδης, Ρωμιός της Πόλης, ακούγοντάς τον να μιλά ελληνικά, ζητά να μάθει αν ταξίδεψε μαζί τους μια υπέργηρη γνωστή του, η παλιά του νταντά, που είχε ειδοποιήσει ΤΟΝ ΟΤΙ ΕΡΧΕΤΑΙ  Από ΤΗΝ Ελλάδα Σστην Πόλη ΑΛΛΑ ΔΕΝ έφτασε ποτέ. Η αναζήτηση της ηλικιωμένης Μαρίας Χάμπου κάνει τον αστυνόμο Χαρίτο να μπλεχτεί, έστω κι αν βρίσκεται σε διακοπές. Συνεργάζεται με την τουρκική αστυνομία για να βρουν τα ίχνη της Μαρίας. Κατά την αναζήτησή τους τα πράγματα μπερδεύονται όλο και περισοτερο, μια και συνεχώς . προστίθενται θάνατοι Ρωμιών ΚΑΙ Τούρκων Της Πόλης καθώς ΚΑΙ ΤΟΥ αδελφού Της Μαρίας ολοι, άνθρωποι άγνωστοι και άσχετοι μεταξύ τους, έχουν βρει το θάνατο με τον πιο παράδοξο τρόπο:. Με μια τυρόπιττα ζυμωμένη με παραθείο .. Ο κλοιός σφίγγει, ο χρόνος πιέζει να βρεθεί η ηλικιωμένη πριν δηλητηριαστεί η ίδια ή πριν σκορπίσει το θάνατο και σε άλλους.

 

                                                                                  Σοφία Νίκα, Δήμητρα Τριανταφυλλίδου

 

 

 

 

Μνήμες Κωνσταντινούπολης   ΤΟΥ Αχμέτ Ουμίτ

 

 

Εκδόσεις: Πατάκη

Σελίδες: 687

 

Το μυθιστόρημα «Μνήμες Κωνσταντινούπολης" που γράφτηκε Από ΤΟΝ Τούρκο Συγγραφέα Αχμέτ Ουμίτ ΚΑΙ εκδόθηκε Από τις Εκδόσεις Πατάκη ΤΟ 2010 στην Ελλάδα, είναι ένα αστυνομικό αλλά ταυτόχρονα και ιστορικό μυθιστόρημα που έχει μαγέψει περισσότερους από 300.000 αναγνώστες στην Τουρκία. Ένα μυθιστόρημα-ποταμό, όπου τα πάθη των ανθρώπων συναντούν την ιστορία.

 

7 νομίσματα, 7 μονάρχες, 7 θύματα, 7 αρχαία σημεία, 1 ήρωας, 1 μυστήριο, 1 πόλη. Η Πόλη! Ιστορία, μυστήριο, φιλία, έρωτας μπλέκονται σε ένα μόνο μυθιστόρημα που θα σας συναρπάσει! Αν και τα αστυνομικά μυθιστορήματα δεν είναι τα αγαπημένα μου το συγκεκριμένο το λάτρεψα! Η αστυνομική πλοκή συνδυάζεται με την μακρόχρονη ιστορία της Πόλης μέ έναν μαγευτικό τρόπο.

 

Μια σειρά φόνων με επτά διαφορετικά θύματα, απασχολεί μια ομάδα των αστυνομικών, με επικεφαλής τον αστυνόμο Νεβζάτ και τους βοηθούς του, Αλή και Ζεϊνέπ. Κλειδί στην προσπάθειά τους να εντοπίσουν τους δολοφόνους είναι ο χώρος στον οποίο ανευρίσκονται τα θύματα! Καθένα εντοπίζεται και σε ένα διαφορετικό ιστορικό σημείο της Κωνσταντινούπολης. Άλλοτε στη Στήλη του Κωνσταντίνου, άλλοτε στη Χρυσή Πύλη των τειχών του Θεοδοσίου, στην Αγία Σοφία ή στο Τόπκαπι. Και πάντα στο χέρι ή κοντά στο πτώμα ένα νόμισμα της αντίστοιχης ιστορικής περιόδου. Μεγάλη βοήθεια στη διερεύνηση των φόνων παρέχει η διευθύντρια του μουσείου του Τόπκαπι, η Λεϊλά Μπαρκίν που παρ 'όλο ότι συμβάλλει με τις ιστορικές πληροφορίες που δίνει, δεν εξαιρείται από τον κύκλο των υπόπτων.

Παράλληλα, όλα τα θύματα σχετίζονταν με ένα μεγαλοεπιχειρηματία που δεν δίσταζε με τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες να καταστρέφει ακόμα και ιστορικά σημεία της πόλης. Είναι άραγε αυτός και ο περίγυρός του οι δολοφόνοι; Ή μήπως είναι τα μέλη του Συνδέσμου Προστασίας της Ισταμπούλ; Ή τρομοκράτες; Ή ισλαμιστές; Πολλοί οι ύποπτοι!

 

Αν θέλετε να ταξιδέψετε μέσα από τις σελίδες του βιβλίου στην ιστορική Πόλη για να λύσετε ένα θρίλερ μυστηρίου μέσα από την ιστορία ...

Αν θέλετε να ξαναζωντανέψετε τις στιγμές που ζήσαμε όσοι επισκεφθήκαμε πέρσι με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του σχολείου τη μαγική αυτή πόλη ....

Αν θέλετε να ψάχνετε για το δολοφόνο μέχρι την τελευταία σελίδα του βιβλίου με κομμένη την ανάσα ...

Αν θέλετε να γνωρίσετε τη σύγχρονη πλευρά της Κωνσταντινούπολης ...

Δεν έχετε παρα να διαβάσετε το αριστούργημα του Αχμέτ Ουμίτ! Σας υπόσχομαι ότι θα σας συνεπάρει !!!

 

                                                                 Κατερίνα Σκανδάλη Γ'2

 

Λωξάντρα  Της Μαρίας Ιορδανίδου

 

   

 

Το βιβλίο αφηγείται τη ζωή μιας Πολίτισσας, της Λωξάντρας, και διαδραματίζεται στην Πόλη του τέλους του 19ου αιώνα.

Η Λωξάντρα παντρεύεται τον χήρο Δημητρό, που έχει ήδη τέσσερα παιδιά. Μαζί του θα ζήσει ευτυχισμένη και θα αποκτήσουν άλλα δυο παιδιά. Μετά το θάνατο του Δημητρού, η ζωή της αλλάζει.  Τώρα τα παιδιά της της επιβάλλουν τη θέλησή τους. Όταν αποφασίσουν να μετοικήσουν από το Μακροχώρι, τον τόπο που γεννήθηκε, αναγκάζεται να υποχωρήσει. Κι όταν πάλι εκείνα θέλουν να εγκατασταθούν στην Αθήνα και πάλι υποχωρεί. Και βρίσκεται ξαφνικά στην ελληνική πρωτεύουσα, ένα μέρος τόσο ξένο προς τις πολίτικες συνήθειές της. Ενώ βρίσκεται σε τόσο δύσκολη κατάσταση, της συμπαραστέκεται η εγγονή της, η Άννα, με την οποία τόσο ταιριάζουν! Τα τελευταία της χρόνια επιστρέφει στην αγαπημένη της Πόλη. Εκεί, όμως, χάνει τα λογικά της, ενώ πολλές συμφορές βρίσκουν την οικογένειά της. Τελικά, φεύγει από τη ζωή πριν τον Α'Παγκόσμιο Πόλεμο και γλυτώνει τα δεινά του πολέμου.

 

Η Λωξάντρα είναι η προσωποποίηση της καλοσύνης, λατρεύει τον τόπο της, τα παιδιά και τα φαγητά, καθώς σε κάθε τραπέζι της εκπλήσσει τους καλεσμένους της.

 

                                                                                                  Άρτεμις Τσάτσου, Υριάννα Νταλίπη

 

 

'' ΤΟ ΑΣΗΜΕΝΙΟ ΜΕΝΤΑΓΙΟΝ '', Κίρα Σίνου

Εκδόσεις: Κέδρος

 

Η Μαρίνα, ένα έφηβο κορίτσι βρίσκει ένα ασημένιο μενταγιόν και αποφασίζει να το κρατήσει.

Το παίρνει μαζί της σε μία εκδρομή στην Κωνσταντινούπολη. Αυτό το μενταγιόν την φέρνει σε πολλές περιπέτειες.Συγχρόνως η Μαρίνα και η οικογένεια της επισκέπτονται όλα τα γνωστά αξιοθέατα της Κωνσταντινούπολης όπως: Το Πατριαρχείο, το Σουλειμανιε, το Τοπ Καπί, την Αγία Σοφία κ. α. και έτσι μπορούμε και εμείς να γνωρίσουμε την Κωνσταντινούπολη.Όμως την προβληματίζει το συνεχώς αυξανόμενο ενδιαφέρον του ξεναγού και μιας συνταξιδιώτισσας τους στο ταξίδι.Στο τέλος η Μαρίνα ανακαλύπτει στο τελωνείο του Έβρου στην Ελλάδα ότι ο οδηγός, ο ξεναγός με άλλους συνεργάτες ήθελαν να περάσουν παράνομα ναρκωτικά στην Ελλάδα και το μενταγιόν ήταν ένα σημάδι για να τους αναγνωρίσει ο τελωνειακός συνεργάτης τους, για να περάσουν χωρίς έλεγχο στην Ελλάδα.Ένα βιβλίο που σε βοηθά να γνωρίσεις την Κωνσταντινούπολη αλλα σε κρατά και σε αγωνία μέχρι το τέλος .... .

 

Μαρία Κοσιώρη και Σταυρούλα Μπάλτσα

 

 

«ΑΘΛΙΟΙ»

 

 

 

ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ : ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ (Les Miserables)

 

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ : ΒΙΚΤΟΡ ΟΥΓΚΟ

 

ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗΣ : ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΧ

 

ΕΚΔΟΣΕΙΣ : ΛΙΒΑΝΗ

 

ΕΙΔΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ : ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ 

 

ΤΟΠΟΣ:  ΓΑΛΛΙΑ 

ΧΡΟΝΟΣ:  19ος αιώνας

 

ΗΡΩΕΣ:   Γιάννης Αγιάννης,  Ιαβέρης,   Επίσκοπος Μυριήλ,   Φαντίνα,  Τιτίκα, 

Μάριος Πομερσί,  Θεναρδιέροι,  Επονίνη,  Γαβριάς  

 

ΑΦΗΓΗΤΗΣ : ΕΤΕΡΟΔΗΙΓΗΤΙΚΟΣ

 

ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ: Οι περιπέτειες του Γιάννη Αγιάννη, καθώς προσπαθεί να ξεφύγει από τον αστυνόμο Ιαβέρη, βοηθώντας παράλληλα τους φτωχούς και ανατρέφοντας την μικρή Τιτίκα 

 

ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

 Ένας πεινασμένος νέος άνδρας, ο Γιάννης Αγιάννης, σπάζει τη βιτρίνα ενός αρτοπωλείου για να κλέψει ψωμί, με σκοπό να ταΐσει την οικογένειά του που λιμοκτονούσε. Η ποινή γι 'αυτή του την κλοπή είναι πέντε χρόνια στα κάτεργα, που τελικώς γίνονται δεκαεννέα χρόνια ύστερα από τις επανειλημμένες προσπάθειές του να δραπετεύσει.

Το έτος 1815 ο Γιάννης Αγιάννης αποφυλακίζεται σε ηλικία 46 χρόνων. Ωστόσο είναι αναγκασμένος να κουβαλάει ένα κίτρινο αποφυλακιστήριο, το οποίο τον σημαδεύει σαν κατάδικο. Αντιμετωπίζοντας την απόρριψη των πανδοχέων, που δεν θέλουν να φιλοξενήσουν έναν κατάδικο, αναγκάζεται να κοιμηθεί στο δρόμο. Ο μόνος που τον δέχεται είναι ένας άνθρωπος της εκκλησίας, ο επίσκοπος Μυριήλ, ο οποίος τον περιμαζεύει και του παρέχει στέγη. Το ίδιο βράδυ ο Γιάννης Αγιάννης, το σκάει παίρνοντας μαζί του τα ασημένια καντηλέρια του οικοδεσπότη του. Δεν προφταίνει να πάει μακριά και συλλαμβάνεται, αλλά ο επίσκοπος τον γλιτώνει λέγοντας ότι ο ίδιος του είχε δωρίσει τα ασημικά και του δίνει μάλιστα και δύο κηροπήγια. Στη συνέχεια του λέει ότι πρέπει να είναι πλέον τίμιος και να κάνει καλές πράξεις για τους άλλους. Ο Γιάννης Αγιάννης είναι ελεύθερος, έκπληκτος και συγκινημένος. Έξι χρόνια αργότερα ο Αγιάννης είναι ένας εργατικός, τίμιος και πλούσιος εργοστασιάρχης και έχει διοριστεί δήμαρχος της πόλης όπου κατοικεί. Έχει καταστρέψει το αποφυλακιστήριό του και έχει υιοθετήσει το ψευδώνυμο Κύριος Μαγδαληνής ώστε να ξεφύγει από τον επιθεωρητή Ιαβέρη, που τον καταδιώκει ακόμα. Την ίδια περίοδο γνωρίζει μια δυστυχισμένη γυναίκα, την ετοιμοθάνατη Φαντίνα. Η Φαντίνα απολύθηκε από το εργοστάσιό του όταν μαθεύτηκε ότι έχει εξώγαμο παιδί και, μετά από αυτό, δεν έχει άλλη διέξοδο από την πορνεία. Πριν πεθάνει τον παρακαλεί να φροντίσει για το παιδί της, τη μικρή Τιτίκα . Η μοίρα παίζει, όμως, περίεργα παιχνίδια και έτσι όταν ένας άλλος άντρας κατηγορείται ότι είναι ο Γιάννης Αγιάννης, η συνείδηση ​​του Κυρίου Μαγδαληνή τον αναγκάζει να αποκαλύψει την ταυτότητά του, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί και πάλι στα κάτεργα. Αυτή τη φορά όμως δραπετεύει γρήγορα. Πρώτη του δουλειά είναι να βρει τη μικρή Τιτίκα, την οποία η Φαντίνα είχε εμπιστευθεί σε έναν διεφθαρμένο πανδοχέα, τον Θερναδιέρο, και την σκληρόκαρδη και εγωίστρια γυναίκα του. Πληρώνοντας ένα ποσό ο Αγιάννης παίρνει την Τιτίκα από το πανδοχείο των Θερναδιέρων και φεύγει μαζί της για το Παρισι, όπου βρίσκουν στέγη σε ένα μοναστήρι, μετά από το ανελέητο κυνηγητό του Ιαβέρη. Η μικρή Τιτίκα βρίσκει στο πρόσωπο του Αγιάννη έναν αληθινό πατέρα, ενώ ο Ιαβέρης συνεχίζει να τον αναζητεί. Δέκα χρόνια αργότερα, η Τιτίκα και ο Αγιάννης αφήνουν το μοναστήρι. Μετα απο λίγο καιρό ένας φοιτητής, ο Μάριος Πομερσί, ο οποίος έχει αποξενωθεί από την οικογένειά του λόγω των δημοκρατικών του απόψεων, ερωτεύεται την Τιτίκα, η οποία είναι πλέον μια πανέμορφη κοπέλα. Οι Θεναρδιέροι, τώρα στο Παρίσι επικεφαλής αδίστακτης συμμορίας , ανακαλύπτουν την πραγματική ταυτότητα του Γιάννη Αγιάννη και σχεδιάζουν να τον ληστέψουν. Ο Μάριος μαθαίνει τα σχέδιά τους και καλεί την αστυνομία η οποία συλλαμβάνει τη συμμορία. Ο Θερναδιέρος, έχοντας αποδράσει από τη φυλακή, ηγείται μιας συμμορίας ληστών με στόχο το σπίτι του Αγιάννη, κατά τη διάρκεια κρυφής συνάντησης εκεί του Μάριου και της Τιτίκας. Ωστόσο η Επονίνα, κόρη του Θερναδιέρου, η οποία είναι επίσης ερωτευμένη με το Μάριο, αναγκάζει τους ληστές να εγκαταλείψουν το σπίτι. Εξεγερμένοι φοιτητές, υπό την αρχηγεία του Ενζολορά, προετοιμάζουν επανάσταση την παραμονή της εξέγερσης του Παρισιού στις 5-6 Ιουνίου του 1832, μετά από το θάνατο του στρατηγού Λαμάρκ, του μόνου Γάλλου ηγέτη που ενδιαφερόταν για τις λαϊκές τάξεις. Στην επανάσταση συμμετέχουν και οι φτωχοί, συμπεριλαμβανομένου και του μικρού χαμινιού Γαβριά. Την επόμενη μέρα, οι φοιτητές εξεγείρονται και δημιουργούν οδοφράγματα στα στενά του Παρισιού. Ο Αγιάννης μαθαίνοντας ότι ο αγαπημένος της Τιτίκας συμμετέχει στην εξέγερση, ενώνεται με τους φοιτητές, χωρίς να είναι σίγουρος αν θέλει να τον προστατεύσει ή να τον σκοτώσει. Η Επονίνα, που συμμετέχει στη εξέγερση για να προστατεύσει το Μάριο, καταλήγει να δεχτεί μία σφαίρα που προοριζόταν γι αυτόν και πεθαίνει ευτυχισμένη στα χέρια του. Μέσα στα οδοφράγματα ο Γιάννης Αγιάννης ξανασυναντά τον Ιαβέρη και ενώ του παρουσιάζεται μοναδική ευκαιρία να τον σκοτώσει και να σωθεί μια για πάντα από το ανελέητο κυνηγητό του, τον αφήνει ελεύθερο και τον σώζει από τα χέρια των φοιτητών που σκόπευαν να τον εκτελέσουν .Μέσα στη μάχη ο Μάριος τραυματίζεται και χάνει τελείως τις αισθήσεις του. Ο Γιάννης Αγιάννης παίρνει τον Μάριο στους ώμους του διαφεύγοντας μέσω των υπονόμων. Στην έξοδο πέφτει πάνω στον Ιαβέρη , τον οποίο πείθει να του δώσει διορία για να επιστρέψει τον Μάριο στην οικογένειά του. Ο Ιαβέρης δέχεται, ενώ αντιλαμβάνεται ότι είναι παγιδευμένος ανάμεσα στην πίστη του στο νόμο και στο έλεος που του έδειξε ο Αγιάννης. Αδυνατώντας να αντιμετωπίσει το δίλημμά του, αυτοκτονεί πέφτοντας στα νερά του Σηκουάνα και ο Αγιάννης μένει για πάντα ελεύθερος. Σύντομα ο Μάριος και η Τιτίκα παντρεύονται. Ο Αγιάννης χάνει τη θέληση του για τη ζωή, καθώς η Τιτίκα δεν τον χρειάζεται πλέον. Ο Μάριος, μετά και από μια συνάντηση με τον Θεναρδιέρο, είναι πεπεισμένος ότι ο Αγιάννης είναι χαρακτήρας χαμηλού ηθικού αναστήματος και απομακρύνει την Τιτίκα από αυτόν. Μαθαίνει πολύ αργά για τις καλές πράξεις του και σπεύδουν με την Τιτίκα στο σπίτι του, όπου βρίσκεται ετοιμοθάνατος. Ο Αγιάννης αποκαλύπτει το παρελθόν του στο ζευγάρι και στις τελευταίες του στιγμές ανακαλύπτει τελικά την ευτυχία με τη θετή του κόρη και τον γαμπρό του στο πλευρό του. Τους εκφράζει την αγάπη του και πεθαίνει.

 

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ   : 

Είναι ωραίο μυθιστόρημα, διαβάζεται εύκολα αν και στην αρχή είναι λίγο στενάχωρο. Η περιγραφή παράλληλων ιστοριών μου άρεσε πάρα πολύ, γιατί όλες οι ιστορίες και τα γεγονότα συνδέονται μεταξύ τους και κάθε γεγονός περιγράφεται από δύο πλευρές. Έτσι δεν υπάρχουν κενά στην ιστορία και όλα εξηγούνται .

 

ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ:

 

Με συγκίνησε ιδιαίτερα στο τέλος όταν ο Γιάννης Αγιάννης λέει στην Τιτίκα και στον Μάριο όλη την αλήθεια για το παρελθόν του και εκφράζει την αγάπη του και στους δύο.   

 

Κωνσταντίνος Κουνέλης, Γ2

 

 

"Αρνούμαι"

 

                     

 

Τίτλος βιβλίου: Αρνούμαι.

Συγγραφέας: Αντώνης Σαμαράκης.

Είδος βιβλίου: Συλλογή Διηγημάτων.

Τόπος: Αναφέρονται πολλοί δήμοι και κεντρικοί δρόμοι της Αθήνας.

Ήρωες: . Ο υπολοχαγός, Ο Καββαδίας, άγνωστοι πρωταγωνιστές.

Χρόνος: Μετά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αφηγητής:  Ετεροδιηγητικός

Θεματικός άξονας: Οι πρωταγωνιστές αρνούνται να συμβιβαστούν και να προσαρμοστούν στις συνθήκες της νέας εποχής.

 

: Σύντομη απόδοση του νοήματος . Ο πόλεμος των μεγαφώνων και η άρνηση ενός υπολοχαγού να τελειώσει έτσι ο πόλεμος . Ο κ . Καββαδίας ανοίγει ένα γραφείο ιδεών και του ζητάνε μια παράλογη ιδέα . . Ένας συνταξιούχος επιστήμονας ετοιμάζεται ΝΑ παρουσιάσει ΤΗΝ εφεύρεσή ΤΟΥ Ένας κύριος τρέχει ΝΑ γλιτώσει Από κάποιους αγνώστους. Ένας πατέρας στεναχωριέται για το χαμό του παιδιού του. Ένας δημοσιογράφος ετοιμάζεται να αυτοκτονήσει. Οι επιμονή ενός μεσήλικα να αρνηθεί πως δεν έχει οικογένεια. Η  Επανάσταση του αρχειοφύλακα απέναντι στην Καθημερινότητα. Η πλατωνική αγάπη ενός δέντρου απ "τον Γιωργάκη. Η αγάπη ενός ηλικιωμένου προς την σύζυγο του. Ο άνθρωπος αυτός αρνείται να συνεχίσει να ζει.

 

Προσωπική μου άποψη: Το βιβλίο αυτό δείχνει τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι άνθρωποι τις μεταπολεμικής γενιάς. Η συλλογή διηγημάτων του Σαμαράκη μου άρεσε αρκετά. Έχει πλούσιο και ενδιαφέρον περιεχόμενο και μου κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον.

 

Τί με συγκίνησε: Σε ένα από αυτά τα διηγήματα, ένας κύριος πηγαίνει σε ένα κατάστημα παιχνιδιών να αγοράσει παιχνίδια για τα παιδιά του και την γυναίκα του. Στο τέλος όμως στο σπίτι του, ο αφηγητής μας δείχνει πως δεν είναι παντρεμένος και δεν έχει παιδιά. Προσπαθεί με τα φανταστικά παιδιά του και την φανταστική γυναίκα του να περάσει τα Χριστούγεννα με συντροφιά.

 

Γιάννης Πρεβενιός, Γ2

 

 

Ο ΨΕΥΤΗΣ ΠΑΠΠΟΥΣ

 

 

 

 

 

 

 

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Άλκη Ζέη

 

ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ: Κέδρος

 

ΕΙΔΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: Μυθιστόρημα

 

ΤΟΠΟΣ: Ελλάδα, Αθήνα (Αμπελόκηποι)

 

ΧΡΟΝΟΣ: 2005

 

ΗΡΩΕΣ: Ένα δεκάχρονο αγόρι, ο Αντώνης και ο παππούς του, Μάριος. Οι γονείς του Αντώνη, η οικιακή βοηθός Λάρα, η Μαργκώ, η κόρη της, Νικόλ, η εγγονή της, Μαργκώ, οι Γάλλοι φίλοι του παππού, οι μαθητές του παππού , η κυρία Βάσω και οι συμμαθητές του Αντώνη.

 

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Ετεροδιηγητικός

 

ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ: Μια τρυφερή σχέση παππού και εγγονού, όπου μέσα από τα γεγονότα αναδεικνύεται η προσπάθεια του αγοριού να κατανοήσει τον παππού και να τον κάνει να νιώθει περήφανος για κείνον.

 

ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ: Ταξίδι στο Παρίσι-Ένα γράμμα από την κόρη της Μαργκώ-Ταξίδι στην Κω-Ο Αντώνης μαθαίνει όλη την αλήθεια για την οικογένεια του παππού- Ο παππούς στο νοσοκομείο-Ο θάνατος του παππού.

 

ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

 

Ο ψεύτης παππούς είναι ένα βιβλίο στο οποίο τα γεγονότα ξεδιπλώνονται μέσα από την τρυφερή σχέση παππού και εγγονού που διακρίνεται μέσα στο λόγο της συγγραφέως. Αρχικά, στο πρώτο κεφάλαιο γνωρίζουμε την χαρισματική και έξυπνη προσωπικότητα ενός συνταξιούχου ηθοποιού και φαντασιόπληκτου παππού, καθώς και τη σχέση που έχει αυτός με τον εγγονό του Αντώνη. Στη συνέχεια, προβάλλονται και άλλοι ήρωες, όπως οι γονείς του Αντώνη και η ευσυγκίνητη οικιακή βοηθός, Λάρα.

Ο Αντώνης όμως δεν έχει γνωρίσει γιαγιά και όταν κανείς δεν καταδέχεται να του μιλήσει γι 'αυτήν, πρόκειται να χρησιμοποιήσει κάθε δυνατό μέσο για να αποσπάσει την αλήθεια.

Κάποια στιγμή ο ψεύτης παππούς αποφασίζει να κάνει ένα ταξίδι στο Παρίσι μαζί με τον Αντώνη για να επισκεφθεί έναν παλιό μαθητή του και να θυμηθεί τα όσα είχε ζήσει όταν ζούσε παλιά εκεί λόγω της δικτατορίας που υπήρχε στην Ελλάδα. Εκεί ο παππούς, Μάριος αναθυμάται παλιές εποχές , τότε που γνώρισε την Μαργκώ, μια κοπέλα την οποία από τότε που τη γνώρισε δεν τη ξανάβγαλε από το μυαλό και την καρδιά του. Επίσης, όσο βρίσκονται στο Παρίσι ο παππούς και ο Αντώνης επισκέπτονται κάποιους παλιούς φίλους του παππού. Το ξανασμίξιμο των φίλων αυτών γίνεται μέσα σε μια ατμόσφαιρα συγκίνησης και νοσταλγίας.

Κατά τη διάρκεια του μυθιστορήματος γίνονται διηγήσεις των ιστοριών και εμπειριών του παππού από τον ίδιο, οι οποίες φαντάζουν απίθανες και φανταστικές τόσο στον Αντώνη, όσο και πιθανώς στον αναγνώστη. Ωστόσο, ο παππούς, Μάριος δε δείχνει να πιστεύει πως τα λόγια του είναι ψεύτικα.

Πριν περάσει πολύς καιρός ο παππούς δέχεται ένα γράμμα από την κόρη της αγαπημένης του Μαργκώ, η οποία τον ενημερώνει για την κατάσταση της ίδιας και της μητέρας της. Ο παππούς, λοιπόν, σύντομα μαθαίνει πως η Μαργκώ έχει πεθάνει, αλλά ζει η κόρη της, Νικόλ και η εγγονή της, Μαργκώ, οι οποίες του προτείνουν να το συναντήσουν στο νησί Κω κατά τη διάρκεια των διακοπών.

Όταν αρχίζουν οι διακοπές ο παππούς, Μάριος και ο εγγονός του, Αντώνης ξεκινούν για ένα ταξίδι στην Κω, όπου πρόκειται να συναντήσουν την κόρη και την εγγονή της παλιάς φίλης του παππού, Μαργκώ. Εκεί περνάνε αρκετό ευχάριστο χρόνο μαζί τους. Στο γυρισμό για την Αθήνα, ο Αντώνης λέει στον παππού του πως θέλει πια να μάθει την αλήθεια για τη γιαγιά του και ο παππούς του υπόσχεται πως όταν γυρνούσαν στην Αθήνα θα του έλεγε όλη την αλήθεια.

Σύντομα φθάνει η ώρα που η ανυπομονησία του Αντώνη έχει φτάσει στα ύψη. Τότε αποφασίζουν πως είναι πια η ώρα να του πούνε την αλήθεια για τη γιαγιά του. Ο παππούς του, λοιπόν, χωρίς να χάσει καιρό αρχίζει να του διηγείται την ιστορία του μικρού του αδελφού, Αντώνη, ο οποίος αγάπησε μια κοπέλα, την Κική, όταν όμως το πλοίο με το οποίο ταξίδευε βυθίστηκε και ο ίδιος πέθανε, η Κική αρραβωνιάστηκε με κάποιον πλούσιο. Όταν η Κική μετά από τρεις μήνες έμαθε πως ήταν έγκυος στο παιδί του Αντώνη, αναγκάστηκε να το κρατήσει μυστικό από τον αρραβωνιαστικό της και ο μόνος στον οποίο το εκμυστηρεύτηκε ήταν ο Μάριος, από τον οποίο ζήτησε να αναλάβει να μεγαλώσει το παιδί για να μην το μάθει ο αρραβωνιαστικός της. Ο Μάριος δέχθηκε και έτσι μεγάλωσε το παιδί που στη συνέχεια έγινε ο πατέρας του δεκάχρονου Αντώνη, στον οποίο εξήγησαν τώρα από ποιόν πήρε το όνομα του και τα χαρακτηριστικά πράσινα μάτια του.

Ύστερα, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα ο παππούς παθαίνει εγκεφαλικό και οδηγείται στο νοσοκομείο. Αν και η κατάσταση του καλυτερεύει, στο άκουσμα ότι πρόκειται να κλειστεί σε ίδρυμα, ο παππούς του Αντώνη πεισμώνει κάνοντας την οικογένεια του να ανησυχήσει για την υγεία του.

Όσο περνάει ο καιρός ο παππούς λείπει όλο και περισσότερο στον Αντώνη και το δεκάχρονο αγόρι ανυπομονεί να δει τον παππού του να βγαίνει από το νοσοκομείο. Ακόμη περισσότερο, όμως ανυπομονεί να του δείξει το ποίημα που έχει γράψει γι 'αυτόν και ν' ακούσει την κριτική του. Δεν καταφέρνει ποτέ όμως να του το δείξει, αφού σύντομα τον ενημερώνει η οικιακή βοηθός, Λάρα πως πέθανε.

Ο παππούς Πέθανε ΚΑΙ ολοι κλάψανε Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Ακινήτου Εκτός Από ΤΟΝ Αντώνη που είχε έναν κόμπο ΣΤΟ λαιμό ΤΟΥ ΔΕΝ που έφευγε ΜΕ Τιποτα, πέθανε λέγοντας στον Αντώνη όλα όσα ήθελε να μάθει. Επίσης του είχε πει «αν δεις ένα πουλί να πετάει θα είναι η ψυχή μου»  και το είπε αυτό για να μην τον ξεχάσει ποτέ. Ίσως να το. είχε ανάγκη ΑΥΤΟ ΤΟ Άντεχε θάνατο. Το να τον ξεχάσουν όμως;

 

ΤΙ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ

 

 Ένας παππούς που δεν είναι καθόλου ψεύτης παρά γενναίος και με γεμάτη ζωή και ψυχή. Κι ένας εγγονός που καμιά φορά αμφιβάλλει για τα όσα εκπληκτικά και θαυμαστά έτυχε να συμβούν στον δικό του παππού. Κι οι δυο τους αγαπιούνται. Η αγάπη τους αυτή πλάθει έναν ολοκαίνουριο κόσμο για τον αναγνώστη, ο οποίος χάνεται μέσα του. Αγωνιά και με ανυπομονησία αναμένει τη συνέχεια, ξεγλιστρά με ευχαρίστηση ανάμεσα στις σελίδες του μυθιστορήματος αυτού της Άλκης Ζέη και ταξιδεύει μέσα από την όμορφη αφήγηση της συγγραφέως, εμφανίζεται αντιμέτωπος με νέες καταστάσεις και νιώθει πρωτόγνωρα συναισθήματα μνήμης, αγάπης, αντίστασης στη φθορά και στην αδιαφορία. Και παρ όλο που αρκετά από τα γεγονότα και πολλές από τις συζητήσεις ή τις αφηγήσεις του παππού κλείνουν μέσα τους μια κάποια θλίψη, η χάρη και το έμφυτο, πηγαίο χιούμορ της συγγραφέως ευφραίνουν και ζωηρεύουν την ατμόσφαιρα, που γίνεται απαλή και γλυκιά σαν το χάδι του παππού στον εγγονό, σαν την εμπιστοσύνη του εγγονού στον παππού. Γιατί, ναι, τον εμπιστεύεται ο Αντώνης τον παππού του -κι ας ισχυρίζεται κάποτε το αντίθετο ...

 

                    

 

                                                       Ιωάννα Πινακούλα, Γ1

 

Αννα Φρανκ περίληψη.docx , Μελίνα Καραπούλιου, Γ2

 

 

 Τα ψάθινα καπέλα , Μαργαρίτα Λυμπεράκη

 

Τρία καλοκαίριαστο λαμπρό φως της Αττικής, τρείς αδερφές στην άνθιση της ηλικίας τους, η Μαρία, η Ινφάντα και η Κατερίνα. Οικογενειακές σχέσεις, έρωτας, φιλία, εφηβεία, γάμος σε μια παλαιότερη εποχή, την αρχή του προηγούμενου αιώνα.Ένα μυθιστόρημα που θα σας συναρπάσει και θα κρατήσει αναλοίωτο το ενδιαφέρον σας από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα!

 

Η προσωπική μου άποψη: Τa ψάθινα Καπέλα ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΙΟ απ'τα Ωραία Βιβλία που εχω διαβάσει.Μέσα Από ΤΑ ΤΡΙΑ καλοκαίρια Των κοριτσιών έμαθα Πολλά ΓΙΑ ΤΗ Ζωή Των ευκατάστατων οικογενειών ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ Εποχή, αλλά και τη θέση της γυναίκας, η οποία ήταν περιορισμένη , μόνο για γάμο και δημιουργία οικογένειας. Επίσης οι περιγραφές των συναισθημάτων των κοριτσιών είναι εξαιρετικές . ΣΕ οδηγούν ΝΑ ΜΕ ταυτιστείς τις ηρωίδες. Τέλος, στο μυθιστόρημα παρουσιάζονται διαφορετικοί τύποι γυναικών: << αισθησιακή, απόμακρη, διψασμένη για ανεξαρτησία, ανικανοποίητη, κλεισμένη στον εαυτό της, αισιόδοξη >> ΚΑΘΕ γ υναίκα διαφορετική, όμως όλες τις ενώνει το γυναικείο μυστήριο, η παρουσίαση του οποίου αποτελεί το πιο εντυπωσιακό μέρος του βιβλίου. Αγαπημένη μου ηρωίδα η Κατερίνα, με την οποία είμαστε και συνονόματες! Ίσως η κοινή αγάπη μας για τα ταξίδια αλλά και ο ανεξάρτητος χαρακτήρας της συντέλεσαν στο να είναι η αγαπημένη μου. Τέλος, θα πρότεινα το βιβλίο σε ρομαντικές έφηβες που ενδιαφέρονται για τη ζωή των γυναικών σε μια άλλη εποχή και όχι τόσο σε αγόρια.

 

                                                                           Κατερίνα Σκανδάλη Γ2

"ΤΑ ΨΑΘΙΝΑ ΚΑΠΕΛΑ» [2]

 

 

 

• ·          Τίτλος βιβλίου: Τα ψάθινα καπέλα
• ·          Συγγραφέας: Μαργαρίτα Λυμπεράκη
• ·           Εκδότης: Κέδρος
• ·          Είδος βιβλίου: Μυθιστόρημα
• ·          Τόπος: Αττική
• ·          Χρόνος: Καλοκαίρι
• ·          Ήρωες: Τρεις αδερφές
• ·          Αφηγητής: Μια από τις τρεις (η Κατερίνα)
• ·          Θεματικός άξονας: Η εφηβεία, ο θεσμός της οικογένειας, ο έρωτας, τα χαρακτηριστικά και οι σχέσεις των δύο φύλων.

 

 

Περιληπτική απόδοση του νοήματος

 

Στο μυθιστόρημα παρουσιάζονται οι εμπειρίες τριών αδερφών της Μαρίας, της Ινφάντας και της Κατερίνας για τρία συνεχόμενα καλοκαίρια. Οι έρωτες τους είναι ο Μάριος, ο Νικήτας και ο Δαβίδ. Οι τρεις αυτές αδερφές είναι εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες όπως η Μαρία είναι το κορίτσι το οποίο αναζητά τον έρωτα αφού είναι αισθητική κοπέλα. Από την άλλη η Ινφάντα είναι ένας ιδιαίτερος χαρακτήρας αρκετά συγκρατημένη από τον έρωτα και με απόψεις που δεν είναι σύμφωνες με των άλλων δυο κοριτσιών. Η Κατερίνα διψασμένη για ανεξαρτησία που τελικά ακολουθεί το όνειρο της. Ανάμεσα σε αυτά τα τρια κορίτσια υπάρχουν τσακωμοί, θυμοί, ενθουσιασμοί, ανησυχία, χαρα, λύπη, αγωνία καθώς και πολλές ψυχικές μεταπτώσεις που βοηθούν τα κορίτσια να ωριμάσουν. Τα κορίτσια ζούν στην Κηφισία λίγο μετά το Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο εκεί ζούν με την χωρισμένη μητέρα τους, την θεία Τερέζα και την υπηρέτρια τους. Τα κορίτσια βρίσκονταν σε ηλικίες των δεκαέξι, δεκαοκτω και είκοσι και οι τρεις αντιμετωπίζουν την ζωή και τον έρωτα με διαφορετικό τρόπο.

 

 

 

 

Προσωπική μου άποψη

 

Τα «Ψάθινα καπέλα» είναι ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο το οποίο μπορεί να σε οδηγήσει και να σε ταξιδέψει σε μια εποχή εντελώς διαφορετική από τη σημερινή που θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε πιο αθώα καθώς οι άνθρωποι εκείνης της εποχής έχουν εντελώς διαφορετικούς προβληματισμούς.

 

 

 Γράφω κάτι από το βιβλίο που με συγκίνησε ιδιαίτερα

 

Αυτό που με συγκίνησε ιδιαίτερα είναι αυτό που είπε μια από τις ηρωίδες της συγγραφέα. '' Η καθημερινή ζωή είναι αυτή που κρύβει τη μεγαλύτερη δύναμη '' λέγοντας μας ότι οι λεπτομέριες της καθημερινότητας είναι πολλές φορές αμελητέες και προσπερνιούνται

 

 Γεωργία Χριστοπούλου Γ3

 

 

 

 

Αιολική Γη, Ηλίας Βενέζης

 

 

Περιληπτική απόδοση του νοήματος   :

 

Εκδότης : Βιβλιοπωλείον της Εστίας

Είδος Βιβλίου : Μυθιστόρημα

Τόπος : Κιμιντένια, Μικρά Ασία, Τουρκία

Χρόνος  : Λίγο πριν το 1914 και μετά αλλά εκδόθηκε το 1943

Ήρωες : Ηλίας (αφηγητής), Άρτεμη, Ανθίππη, Αγάπη, Λένα, Μητέρα, Γιαγιά, Παππούς, Ντόρις, Βηλαράδες, Κυνηγός, Μπάρμπας Ιωσήφ, Αντώνης Παγίδας, Τούρκοι 

Αφηγητής : Ηλίας Βενέζης 

Θεματικός Άξονας : Η καθημερινή ζωή των κατοίκων στα Κιμιντένια, οι διωγμοί από τους Τούρκους και η προσφυγιά.

Σπουδαία Γεγονότα : Οι περιπέτειες των παιδιών ιδιαίτερα του Ηλία και της Άρτεμης, οι φιλοξενούμενοι ταξιδιώτες που τους επισκέπτονταν, ο ερχομός της Ντόρις, οι διωγμοί, η ανάγκη προσφυγιάς 

Τα Κιμιντένια, ένα ορεινό μέρος όπου οι πρωταγωνιστές του βιβλίου περνούσαν τα καλοκαίρια τους. Με την γιαγιά και τον παππού τους στο υποστατικό, με αναδρομές και καταστάσεις του παρελθόντος. Ο μπάρμπα-Ιωσήφ, με μια ιστορία αγάπης, η οποία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Οι περαστικοί που ήρθαν στα Κιμιντένια και γύρεψαν στέγη στο υποστατικό εκείνο το καλοκαίρι, ένας άνθρωπος στους δρόμους της Ανατολής γυρεύοντας ένα καμήλι με άσπρο κεφάλι. Ένας άλλος άνθρωπος έψαχνε τον δρόμο για την Ιερουσαλήμ, κυνηγώντας να πιάσει τους ήχους σ 'ένα ρολόι με χρυσούς σατύρους. Ένα φάντασμα που μπήκε ξαφνικά στη ζωή της θείας Ουρανίας και του άντρα της και ένας κυνηγός που φόραγε ένα μαντήλι με κίτρινα άστρα. Μια χειμωνιάτικη νύχτα στην Σκωτία και ένας μοναχικός άντρας που ζει μέσα από την Ελλάδα. Προσπαθώντας να περάσει τα θετικά μηνύματα και στον ανιψιό του. Μετά από 16 χρόνια ένας νέος άντρας (ο ανιψιός) σ 'ένα νησί των Κυκλάδων βλέπει την γυναίκα των ονείρων του. Μετά από χρόνια, η κόρη εκείνου του ζευγαριού, γνωρίζει στην Σκωτία, όπου ζούσε, έναν Έλληνα, που σπούδαζε εκεί. Έτσι μια από τις καλοκαιρινές μέρες, υποδέχονται τα Κιμιντένια, την Ντόρις, την σύζυγο του γιου του Βηλαρά, διοργανώνοντας μια γιορτή. Έπειτα, ακολουθεί ένα ταξίδι στα όνειρα με την Αγάπη για οδηγό. Όλα τα παιδιά εκφράζουν τις επιθυμίες και τα όνειρα τους για το μέλλον. Σ 'έναν περίπατο, η Ντόρις και ο κυνηγός, βρίσκουν ένα μικρό αγόρι και το παίρνουν μαζί τους. Μια τρομερή θύελλα τους αναγκάζει όμως, να σταματήσουν και να μπουν σε μια σπηλιά. Το μικρό αγόρι, θέλοντας να την εντυπωσιάσει, ανεβαίνει πάνω στους βράχους για να μπορέσει να της χαρίσει ένα αετόπουλο αλλά πέφτει. Υπάρχει και αυτή η μυστική μαγεία που έχει η Ντόρις και μπορεί να τους πάρει όλους με το μέρος της. Και τώρα, στην σπηλιά των αγριογούρουνων, μια γυναίκα από την Σκωτία, ένας άντρας με κίτρινα άστρα στα μαλλιά και ένα μικρό κορίτσι τσακώνονται. Η μυστική μαγεία της γυναίκας νικά, ισοπεδώνοντας το κοριτσάκι. Ο κυνηγός επηρεασμένος από την μαγεία, χωρίς ίχνος φόβου, πηγαίνει να φέρει στην αφέντρα του μια μικρή αρκούδα. Στον δρόμο συναντά μερικούς Τούρκους καβαλάρηδες που είπαν πως είχαν χάσει τον δρόμο. Ο ίδιος προφταίνει να πάρει το μικρό αρκούδι, αλλά απ 'ότι φαίνεται η συνάντηση με τους Τούρκους θα αποβεί μοιραία για όλους. Τον σκοτώνουν το καλοκαίρι του 1914. Ο Αντώνης Παγίδας μαθαίνει για τον θάνατο του αδελφού του από τον στρατηγό Γαρμπή, του καλύτερού του φίλου. Ο Παγίδας ανέλαβε την προστασία στα Κιμιντένια. Πόλεμος που ξεκινούσε απ 'την Βοσνία, ίσα μέχρι τα μέρη τους ήρθε. Είχε σταλεί μια ομάδα να προστατέψει τις περιοχές στα παράλια. Ενώ, όμως είχαν σταματήσει, συναντάνε τους ίδιους ανθρώπους που πήγαν να προστατέψουν. Φτάνει ένα γράμμα για τη Ντόρις, που τους ενημερώνει για τον πόλεμο. Η συμφωνία κλείστηκε και η απόφαση για την προσφυγιά είχε παρθεί. Mια αντιμαχία μεταξύ του Γαρμπή και του Παγίδα, που οδήγησε σε θάνατο του πρώτου. Την επόμενη μέρα ο ξεριζωμός όλων και η φυγή.

χ

 

                                                                                                                 Ιωάννα Σακάϊ Γ2

 

 

 

 

ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:   ΔΙΔΩ ΣΩΤΗΡΙΟΥ

ΕΚΔΟΤΗΣ: ΚΕΔΡΟΣ

ΕΙΔΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ:  ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

ΤΟΠΟΣ: ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΜΥΡΝΗ

ΧΡΟΝΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: 1962

 

 

ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΝΟΗΜΑΤΟΣ:

 

ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΜΑΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗ, ΤΟΝ ΜΑΝΩΛΗ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ, ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΑΙΔΙ, ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΕ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ. Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΜΙΚΡΟΣ ΖΟΥΣΕ ΣΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΧΩΡΙΟ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ, ΤΟΝ ΚΙΡΚΙΤΖΕ. ΕΚΕΙ Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΥΛΟΥΣΕ ΟΜΑΛΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΤΟΥ ΤΟΝ ΣΕΦΚΙΕΤ ΑΠΟ ΕΝΑ ΓΕΙΤΟΝΙΚΟ ΧΩΡΙΟ. Η ΜΟΝΗ ΕΝΤΑΣΗ ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΗΤΑΝ Η ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ. ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΧΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΚΑΝΑΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΕΜΠΟΡΙΟ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣΑΝ ΦΙΛΙΕΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ. ΕΠΕΙΔΗ Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΣ ΣΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΠΟΛΥ ΕΞΥΠΝΟΣ, Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΣΤΕΙΛΕ ΣΤΗΝ ΣΜΥΡΝΗ ΝΑ ΕΡΓΑΣΤΕΙ ΩΣ ΒΟΗΘΟΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΕΜΠΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΑΥΤΟ ΚΑΛΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΣΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ ΟΠΩΣ ΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ. ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ «ΑΘΩΑ» ΚΑΙ ΤΙΜΙΑ ΟΣΟ ΤΗΝ ΦΑΝΤΑΖΟΝΤΑΝ. ΑΥΤΟ ΓΙ ' ΤΟ ΛΟΓΟ ΑΛΛΑΞΕ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΡΓΑΖΟΤΑΝ, ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΟΜΩΣ ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΛΑ, ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΞΕΣΠΑΣΕ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ .ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΣΤΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΟΥΣΑΝ ΑΜΕΛΕ ΤΑΜΠΟΥΡΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ. ΟΜΩΣ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΗΤΑΝ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΤΟ ΕΣΚΑΓΑΝ ΩΣ ΛΙΠΟΤΑΧΤΕΣ ΕΝΩ ΑΡΚΕΤΟΙ ΠΕΘΑΙΝΑΝ. Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΑΤΕΦΕΡΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΣΚΑΣΕ ΚΑΙ ΕΦΤΑΣΕ ΣΕ ΕΝΑ ΧΩΡΙΟ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΟΥΛΕΨΕ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΤΟΥΡΚΟΑΠ ΟΠΟΥ ΤΟ ΕΣΚΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ. ΤΟ 1922 ΕΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ 15 ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ ΤΟ το η  ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ, ΟΤΑΝ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΗΤΤΑΤΑΙ. ΕΤΣΙ ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΕΙ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΧΩΡΕΙ. ΟΤΑΝ ΕΝΑ ΠΡΩΙ ΦΤΑΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΣΤΑΘΜΟ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ, ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΑΝ ΣΤΗΝ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΣΕ ΑΘΛΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝΝ. ΑΝΤΙΚΡΙΖΟΝΤΑΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΙ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΟΛΟΙ ΠΙΑ ΣΑΝ ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΝΕΚΡΟΙ -. ΚΑΙ ΟΤΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥΣ ΕΙΧΕ ΕΞΑΝΤΛΗΣΕΙ ΑΚΟΜΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΕΝΗΛΙΚΟΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΙΧΜΑΛΩΤΙΖΟΝΤΑΙ, ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ. ΟΜΩΣ ΕΚΕΙΝΟΣ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΕΦΕΥΓΕΙ ΣΤΗΝ ΣΑΜΟ ΟΠΟΥ ΖΕΙ ΠΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ .

 

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ:

 

ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ. ΕΙΧΕ ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΣΚΗΝΕΣ (π.χ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ, Ο ΘΡΗΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΜΟ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ) ΟΜΩΣ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΠΟΛΥ «ΔΥΝΑΤΕΣ» ΣΚΗΝΕΣ (π.χ ΤΟ ΟΜΑΔΙΚΟ ΦΟΝΙΚΟ ΣΤΟ ΓΑΜΟ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗ, Η ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΠΟΥ ΔΙΕΠΡΑΞΕ) ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΜΙΑ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ, ΕΝΩ ΤΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΚΛΙΜΑ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΕ ΣΤΗ ΣΜΥΡΝΗ, ΟΤΑΝ ΠΗΓΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΓΡΑΦΕ ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΖΩΝΤΑΝΙΑ, (π .χ Η ΜΟΥΣΙΚΗ, Ο ΚΟΣΜΟΣ Ο ΠΟΛΥΣ ΠΟΥΠΗΓΑΙΝΟΕΡΧΟΤΑΝ). ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΗΝΕΣ ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΑ ΣΚΛΗΡΕΣ (π.χ Ο ΑΛΕΚΟΣ ΤΟ ΕΓΓΟΝΙ ΤΟΥ ΓΕΡΟ-ΜΑΝΙΣΑΛΗ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΒΡΕΘΗΚΕ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΟΥ ΜΕ ΕΝΑ ΣΕΝΤΟΝΙ ΓΥΡΩ ΑΠ'ΤΟ ΛΑΙΜΟ, ΣΤΗΝ ΣΕΛ.323 ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ Η ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΑΝΟΙΞΕ ΤΗ ΚΟΙΛΙΑ ΑΝΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΤΙ Ο ΤΟΥΡΚΟΣ ΧΟΥΦΤΙΑΣΕ Τ ») ΟΜΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΕΝΤΑΞΕΙ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΡΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.

 

ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ:

 

ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΠΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΗΤΑΝ ΟΤΑΝ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΤΕΛΑΛΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΡΕΛΑΘΗΚΕ, ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΧΕ ΤΡΕΙΣ ΓΙΟΥΣ ΛΙΠΟΤΑΧΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΚΡΥΒΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ. ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΓΛΙΤΩΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΒΑΖΕ ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΟΤΑΝ, ΟΜΩΣ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΠΙΑΣΑΝ ΤΑ ΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ. ΗΤΑΝ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΧΑΣΕ ΤΑ ΛΟΓΙΚΑ ΤΗΣ, ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΙΟΥΣ ΤΗΣ. ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΤΗΝ ΕΔΕΝΑΝ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΡΕΚΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΔΩΣΕΙ ΑΘΕΛΑ ΤΗΣ.

 

Μάρη Δήμητρα Β'2 

 

 

 

 

"ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΥ" [1]

 

 

 

 

 

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΤΙΤΛΟΣ: «ΣΤΟΝ Κάιρο ΤΟΥ Β ουλγαροκτόνου "

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Π.Σ. Δέλτα ΕΚΔΟΣΕΙΣ: "Εστία" ΕΙΔΟΣ: Λογοτεχνία / Ιστορικό μυθιστόρημα
 
  ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ Βιβλίου

ΤΟΠΟΣ: Περιοχές ανάμεσα στη Βουλγαρία και το Βυζάντιο όπως Αδριανούπολη, Κλειδί Κ.Α. ΧΡΟΝΟΣ: 957 - 1025 μ.Χ. ΠΡΟΣΩΠΑ: Βασίλειος Β ', Σαμουήλ, Κωνσταντίνος, Μιχαήλ, Αλεξία, Νικήτας ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ: Οι μακροχρόνιοι πόλεμοι ανάμεσα στο βουλγαρικό . ΚΑΙ ΤΟ βυζαντινό κράτος  ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ Των ΠΙΟ ΑΠΟΥΔΑΙΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ: * Σφαγή στην Αδριανούπολη * Μάχη στον Σπερχειό, απελευθέρωση αιχμαλώτων από Βουλγάρους * Συνάντηση με τη βουβή Βουλγάρα (Αλεξία) * Εξομολόγηση αισθημάτων του Κωνσταντίνου για την Αλεξία * Χωρισμός των δύο φίλων     * Θάνατος του Κωνσταντίνου ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΝΟΗΜΑΤΟΣ : Ο Κωνσταντίνος Κρηνίτης και ο παιδικός του φίλος Μιχαήλ Ιγερινός, μετά τη σφαγή στην Αδριανούπολη έχοντας δει πολύ σκληρές σκηνές βίας, πιάνονται αιχμάλωτοι των Βουλγάρων. Τα νεαρά αγόρια υπόκεινται σε βαριές κακουχίες προσπαθώντας να επιβιώσουν. Σε μια ευκαιρία που τους δίνεται να ελευθερωθούν, αποφασίζουν να γίνουν πιστοί κατάσκοποι του αυτοκράτορα Βασιλείου Β 'με αφορμή το θάνατο του πατέρα του Κωνσταντίνου και έχοντας ως πρότυπο τον φίλο τους Νικήτα. Με τη βοήθειά του και με τη βοήθεια της Αλεξίας - την οποία είχαν ξαναδεί πριν πολλά χρόνια και τώρα παριστάνει τη βουβή Βουλγάρα χωρίς να την αναγνωρίσουν -. καταφέρνουν αποτελεσματικά ΤΟΝ στόχο τους Αρκετό Κάιρο αργότερα Ο Κωνσταντίνος ερωτεύεται ΤΗΝ Αλεξία ΚΑΙ ΟΤΑΝ μαθαίνει ΟΤΙ ΚΑΙ Ο Μιχαήλ αισθάνεται ΤΟ ίδιο, φεύγει μακριά, θεωρώντας ότι επειδή είναι ο πιο δυνατός και ο πιο γενναίος, πρέπει να υποχωρήσει. Αργότερα, σκοτώνεται από τους εχθρούς και ο Μιχαήλ αναγκάζεται να παντρευτεί την Αλεξία ύστερα από όρκο που είχε δώσει στον φίλο του, χωρίς όμως αυτό να τον παρηγορεί. Αντίθετα, τον πονά περισσότερο ...

 

ΜΟΡΦΗ - ΤΕΧΝΙΚΗ

Αφηγηματικές τεχνικές:  Αφήγηση, διάλογος, περιγραφή, σχόλια, εσωτερικός μονόλογος. ΓΛΩΣΣΑ:  Γλαφυρή και ρέουσα δημοτική, ευκολονόητη κι ευχάριστη. ΥΦΟΣ: Απλό, αβίαστο, χωρίς κατάχρηση λογοτεχνικών σχημάτων.
 
   ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ: . Από το βιβλίο, αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν η παραστατικότητα και η ζωντάνια που μετέφεραν τον αναγνώστη στο βαρύ και σκληρό κλίμα της εποχής, ΚΑΙ ΤΟΝ καλούσαν ΝΑ ΤΑ συναισθανθεί συγκλονιστικά γεγονότα

 

ΓΡΑΦΩ ΚΑΠΟΙΑ Αποσπάσματα ΠΟΥ ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΥΓΚΙΝΗΣΑΝ ΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ το η ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΩ το η ΣΧΕΔΙΑΖΩ ΚΑΤΙ:
 

Έβρεχε έξω, και άλλο δεν ακούονταν παρά το μονότονα στάξιμο στα φύλλα και το πιτσίλισμα του νερού στο βρεμένο χώμα.

            «Γι 'αυτό δεν την ακούω ... είναι ο κρότος της βροχής ... Μα έρχεται ... έρχεται ... το ξέρω ...»

            Πιάνουνταν η αναπνοή του κάθε λίγο ... Τι πείραζε τώρα, αφού έχουνταν η Αλεξία με τον Γρηγόρη ...

            Αισθάνθηκε πως τα πόδια του πάγωναν ... Και τα χέρια του ... Κατάλαβε πως τελειώνει ...

            Αγωνίστηκε να κουνήσει ... Άλλη μια στιγμή, μόνο μια στιγμή να ζήσει ακόμα ... για να τους δει ... Άλλη μια προσπάθεια, μόνο μια ... η τελευταία.

            Κάρφωσε το βλέμμα του στην τρύπα

            «Παιδάκι μου ...», τραύλισε.

           Την Αλεξία άραγε ή τον Γρηγόρη φώναζε ο γέρος, με την τελευταία αυτή λέξη, όπου χύθηκε όλη η τρυφερότητα της ψυχής του;

           Το κεφάλι του έγειρε, στέναξε μια φορά ... και άλλη μια πιο σιγανά ... και ακόμα μια ...

           Και δεν κούνησε πια. 

 

               ΦΟΙΒΗ ΑΛΕΞΙΑΔΗ, Β1

 

 

"ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΥ" [2]

 

 

ΤΟΠΟΣ: Βυζάντιο

ΧΡΟΝΟΣ: 15 / Αυγούστου / 1004μ.Χ

ΠΡΟΣΩΠΑ: Παγκράτης-Ιβατζής-Καπετανό-Σαμουήλ-Νικήτας-Κων/νός-Ντζάρο-Δούλοι-Αλεξία-Αξιοματικοί-Δραξάν-Γαβριής.

ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ: Διαμάχη Βυζαντίου-Βουλγαρίας

  ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΠΙΟ ΣΠΟΥΔΑΙΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ

 

(1) Η επίθεση των Βουλγάρων σε άοπλους ανθρώπους και ο αποκεφαλισμός τους.

(2) Η αντεπίθεση και η κατασκοπία των Βυζαντινών.

 

 Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ

 

Μου αρέσει επειδή ο τρόπος που το έχει γράψει η συγγραφέας είναι σαν να μετέχω ή σαν να το βλέπω σε ταινία. Μου άρεσαν και οι αιματοχυσίες που υπάρχουν σε μερικά σημεία.

 

  ΓΡΑΦΩ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΑΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ή ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΩ ή ΣΧΕΔΙΑΖΩ ΚΑΤΙ.

 

Ένα απόσπασμα που θέλω να σχολιάσω είναι στο πρώτο κεφάλαιό. Δεν μου άρεσαν πολύ οι λεπτομερείς δολοφονίες, γιατί σε κάποια σημεία γίνονται αηδιαστικές.

 

Ντεσάλ Χότζα Β3

 

 

«Το Νούμερο 31328"

 

 

 

 

 

ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: ΤΟ ΝΟΥΜΕΡΟ 31328

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ : ΗΛΙΑΣ ΒΕΝΕΖΗΣ

ΕΚΔΟΤΗΣ: ΕΣΤΙΑ

ΕΙΔΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

ΤΟΠΟΣ: ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ

ΧΡΟΝΟΣ: 1922

ΗΡΩΕΣ: ΗΛΙΑΣ ΒΕΝΕΖΗΣ

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: ΗΛΙΑΣ ΒΕΝΕΖΗΣ

ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ: Η ιστορία του βιβλίου αυτού εξελίσσεται το

1922 περίπου, όταν ο Ηλίας Βενέζης ήταν 18 ετών. Την περίοδο εκείνη,

συνέβη η Μικρασιατική καταστροφή και ο Βενέζης αιχμαλωτίζεται από

τους Τούρκους.

 

ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ: . «Κοντεύαμε σ 'ΕΝΑ ρέμα Ακούμε μιαν

εξαντλημένη γυναικεία φωνή που καλούσε. Κοιταχτήκαμε μες στα μάτια.

Μας τράβηξαν προς τη φωνή. Σε λίγο τη βρήκαμε. Ήταν μια χριστιανή. Τα

φουστάνια της ήταν κομμένα, πεταμένα δίπλα, απ 'τη μέση και κάτου σχεδόν

γυμνή. Οι δυο γυναίκες που είχαμε μαζί μας τρέξαν κοντά της, μα οι

στρατιώτες τις εμπόδισαν. Στέκαμε κάμποσα μέτρα αλάργα, και κοιτάζαμε.

Ο αρχηγός του αποσπάσματος τη ρωτούσε να μάθει. Ήταν σε μια

προηγούμενη αποστολή. Αυτή ήταν ετοιμόγεννη, απόβαλε, την παράτησαν

εκεί να τυραγνιστεί ώσπου να πεθάνει. Πάνου στα χαμόκλαδα πηχτά

κομμάτια αίμα γυάλιζαν στον ήλιο σα γιούσουρο. Ο λοχίας έφτυσε με αηδία.

Η γυναίκα τραβούσε ένα στρατιώτη απ 'το πανταλόνι, να τη σκοτώσει.

Αυτός γύρεψε διαταγή. Του είπαν να μην την πειράξει. Έτσι την αφήσαμε

ζωντανή και προχωρήσαμε ».

 

ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΝΟΗΜΑΤΟΣ: Βασικό πρόσωπο του

μυθιστορήματος είναι ο ίδιος ο συγγραφέας αφού ο ίδιος συμμετέχει

στην ιστορία ως πρωταγωνιστής. Δευτερεύοντα πρόσωπα είναι οι

συγκρατούμενοι του και οι Τούρκοι αξιωματικοί με τους

δεσμοφύλακες οι οποίοι εναλλάσσονται όμως κάθε φορά αφού ο

ήρωας μας μετακινείται συνεχώς από τόπο σε τόπο. Σε κάθε νέο

τόπο που μεταφέρονται υπάρχουν δύο ή τρία από τα δευτερεύοντα

πρόσωπα που έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.

Στην αρχή της αιχμαλωσίας και μέχρι να μεταφερθούν στα

εργατικά τάγματα της Ανατολής είναι στοιβαγμένοι σε διάφορα μέρη.

Οι συνθήκες διαβίωσης είναι άθλιες. Ζουν σε υπόγεια ή στάβλους,

ανάμεσα σε περιττώματα ζώων με τις διάφορες αρρώστιες -

επιδημίες και το μαρτύριο της πείνας και της δίψας να τους

εξουθενώνουν και να τους εξοντώνουν. Το ζοφερό αυτό σκηνικό το

συμπληρώνουν καθημερινά οι δεκάδες εκτελέσεις, το γνωστό

'' Ξάφρισμα ''.

Μέχρι να μεταφερθούν στα εργατικά τάγματα δεν είχαν καμιά

ασχολία. Κατόπιν έκαναν κάθε είδους δουλειά όπως να σπάζουν

πέτρες, να ανοίγουν δρόμους και να επισκευάζουν γέφυρες ή σχολεία

αποκαθιστώντας τις καταστροφές που είχε προκαλέσει στο προσωρινά

νικηφόρο πέρασμα του ο ελληνικός στρατός, με έκδηλη τη διάθεση

των Τούρκων για εκδίκηση. Επίσης έκαναν κάθε είδους αγγαρεία

στον εκάστοτε Τούρκο που τους αγόραζε καθημερινά από τον

επικεφαλής αξιωματικό του τάγματος.

Στόχος τους ήταν να μπορέσουν να κρατηθούν στη ζωή με

ποιονδήποτε τρόπο και μοναδική τους επιθυμία ήταν η

απελευθέρωση και η επιστροφή τους στην πατρίδα για να ξαναβρούν

και να ανταμώσουν την χαμένη οικογένεια τους.

Το κύριο συναίσθημα σε όλο το διήγημα είναι ο φόβος του

ανάτου, καθώς βρίσκεται κάθε στιγμή πάνω από τα κεφάλια τους,

που παραλύει τις αισθήσεις και τρελαίνει το νου. Στην αρχή, όσο

διαρκεί η επιλογή των μελλοθανάτων, ο φόβος που κυριαρχεί είναι

εντονότερος, ξυπνώντας τα ζωώδη ένστικτα του ανθρώπου για να

κρατηθεί στη ζωή. Όσο όμως περνά ο καιρός αρχίζουν να

εμφανίζονται τα συναισθήματα της συμπόνιας, της αλληλεγγύης, της

αλληλοβοήθειας και της συμπαράστασης για σχεδόν όλους τους

κρατούμενους αφού τους ενώνουν κοινά προβλήματα και έχουν τον

ίδιο στόχο. Καταλαβαίνουν ότι μόνο έτσι μπορούν να επιβιώσουν σε

αυτές τις συνθήκες. Μάλιστα για να ξεφεύγουν από το παρόν,

επειδή ο πόνος της αιχμαλωσίας καταρρακώνει τον ψυχικό κόσμο,

αναζητούν την λύτρωση στην ονειροπόληση.

Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν είναι πολλές. Πέρα από τις

τελείωτες εξαντλητικές οδοιπορίες, με βιασμούς, ξύλο και κάθε

είδους αγριότητες και βαρβαρότητες υπάρχει το πρόβλημα της

ένδυσης και της σίτισης. Έτσι αναγκάζονται αντί για ρούχα να

φορούν διάφορα κουρέλια ή τσουβάλια που έβρισκαν για να

προστατεύονται από τις κακές καιρικές συνθήκες και το κρύο, να

φτιάχνουν με διάφορα υλικά παπούτσια για να προφυλάγουν τα

πόδια τους και κατόπιν να βρίσκουν οτιδήποτε ήταν δυνατόν να

τους χρησιμεύσει για τροφή και νερό.

Ένα επί πλέον ζήτημα το οποίο αναδεικνύεται στο μυθιστόρημα

αι τους απασχολεί, χαρακτηριστικό γνώρισμα της φυλής μας, είναι οι

δωσίλογοι και προδότες, οι '' τσαούς '' στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Είναι άτομα τα οποία για να περνούν καλά δεν δίσταζαν να

καταδίδουν αλλά και να εκμεταλλεύονται τους συγκρατούμενους τους

για λίγα γρόσια.

Σε αυτό το μυθιστόρημα ο συγγραφέας δεν είναι μόνο αυτόπτης

άρτυρας των γεγονότων αλλά και πρωταγωνιστής. Επομένως τα

πρόσωπα που αναφέρονται είναι υπαρκτά και οι σκηνές που

διαδραματίζονται πραγματικές.

 

ΓΡΑΦΩ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ ΑΡΚΕΤΑ:

 

Το πιο συγκινητικό κομμάτι του βιβλίου κατά την γνώμη μου ήταν:

«Ολένα τ 'αχνάρια του κόσμου ξεμακραίνουν και σβήνουν. Κάποτε δε θα

θυμόμαστε πια. Α, σίγουρα θα 'ρθει κι αυτό. Ας έρθει! Τότες πια δε θα μένει

παρά μονάχα η σκοτεινή αγάπη για τη ζωή. Θαυπάρχουμε επειδή θα

υπάρχει. Τίποτα άλλο δε θα θυμίζει πως δεν είμαστε μες στους νεκρούς. »

 

Σταύρος Πιλάτης Γ'3

 

 

 

"Μεγάλες Προσδοκίες" [1]

 

 

ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ : Μεγάλες Προσδοκίες

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Τσαρλς Ντίκενς

ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗΣ: Γιάννης Λάμψας

ΕΚΔΟΤΗΣ: . Σ . Ι Ζαχαρόπουλος

ΕΙΔΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: Μυθιστόρημα

ΤΟΠΟΣ: Λονδίνο, Αγγλία

ΧΡΟΝΟΣ: 19ος αιώνας

ΗΡΩΕΣ:  Πιπ, Μάγκουιτς, Τζό Γκάρτζερι, Κυρία Γκάρτζερι, Εστέλλα, Μπίντι, Μις Χάβισαμ

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Πιπ (ο ήρωας του βιβλίου)

ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ: Η ριζική αλλαγή που προκλήθηκε στην ζωή του Πιπ, εξαιτίας της απρόσμενης συνάντησής του με έναν δραπέτη φυλακών.

 

ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ:

• ·        Η συνάντηση του Πιπ με έναν δραπέτη από τις φυλακές, ο οποίος τον απειλέι με θάνατο εάν τον μαρτυρήσει.
• ·        Η απρόσμενη πρόσκληση της ιδιόρρυθμης Μις Χάβισαμ προς τον Πιπ, στην έπαυλή της.
• ·        Ο ανώνυμος ευεργέτης που κάνει τον Πιπ πλούσιο από τη μια στιγμή στην άλλη.

 

 

ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΝΟΗΜΑΤΟΣ:

 

Ο ορφανός Πιπ ζει μαζί με την αυταρχική αδερφή του και τον αγαθό και αγράμματο σιδερά σύζυγό της. Μια μέρα, ενώ πηγαίνει να επισκεφτεί τους τάφους των γονιών του, έρχεται αντιμέτωπος με έναν δραπέτη φυλακών ο οποίος τον απειλεί και του ζητά τρόφιμα. Ο Πιπ τα κλέβει από το κελάρι του σπιτιού και τα πηγαίνει κρυφά στον άγνωστο άντρα. Αργότερα, ο κατάδικος συλλαμβάνεται, όμως κατά κάποιο τρόπο θα επιστρέφει συνέχεια στη ζωή του Πιπ. Παράλληλα, ο μικρός Πιπ καλείται στο παλιό αρχοντικό της πλούσιας ηλικιωμένης Μις Χάβισαμ, για να παίξει μαζί με την υιοθετημένη κόρη της Εστέλλα. Το ορφανό αγόρι ερωτεύεται την μικρή που είναι σχεδόν συνομήλική του. Μεγαλώνοντας κι ενώ ο Πιπ προορίζεται για παραγιός στο σιδεράδικο του γαμπρού του, κληρονομεί ένα μεγάλο χρηματικό ποσό και τον περιμένει μια λαμπρή καριέρα μυστικά προδιαγεγραμμένη από έναν άγνωστο ευεργέτη του οποίου, σύμφωνα με τις παραγγελίες που δίνει στον δικηγόρο του, η ταυτότητά πρέπει να παραμείνει επτασφράγιστο μυστικό, μέχρι να την αποκαλύψει ο ίδιος στο αγόρι. Ο Πιπ πηγαίνει στο Λονδίνο, κατασπαταλά χρήματα, μορφώνεται και πιθανολογεί έπειτα από μια σειρά συμπτώσεων ότι ο ευεργέτης του είναι η μις Χάβισαμ, που κάποτε είχε επιλέξει εκείνον να συντροφεύει την κόρη της. Η μις Χάβισαμ αντιλαμβάνεται τις σκέψεις του Πιπ. Τον αφήνει να πιστεύει πως η ίδια ονειρεύεται να τον κάνει πραγματικό κύριο, ώστε να παντρευτεί την Εστέλλα και να γίνει αντάξιος της κοινωνικής της θέσης. Τελικά, αποκαλύπτεται ότι ο ευεργέτης του Πιπ ήταν ο δραπέτης, που ο Πιπ είχε κάποτε βοηθήσει, ο Μάγκουιτς. Μπορεί να τον τρομοκράτησε λίγο, όταν ήταν παιδί αλλά ποτέ δεν ξέχασε ότι ο Πιπ του έδωσε φαγητό όταν το είχε ανάγκη και του το ξεπλήρωσε και με το παραπάνω. Όλη την περιουσία του ήθελε να την δώσει στον Πιπ με αντάλλαγμα την αγάπη του.

 

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ:

 

• ·        Δε μου άρεσε σε αρκετές περιπτώσεις η συμπεριφορά του Πιπ, καθώς ενώ αρχικά ήταν πολύ καλός, αργότερα άρχισε να ντρέπεται για τον Τζο (ο οποίος παρ 'όλο που ο Πιπ δεν ήταν γιος του, του φέρθηκε πιο καλά και απο πατέρας) και για την δουλειά του σιδερά και όλα αυτά ξεκίνησαν από τον έρωτα που είχε για την Εστέλλα, όπου φαινόταν από την αρχή ότι ήταν μονόπλευρος.
• ·        Γενικά μου αρέσει πολύ όταν σε ένα βιβλίο ο συγγραφέας απευθύνεται κάποιες φορές στον αναγνώστη π.χ. «Αγαπητέ αναγνώστη», «Εσείς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές» κτλ. με κάνει να βλέπω πιο προσωπικά ένα βιβλίο και να αισθάνομαι ακόμη περισσότερο ότι έχω τον αφηγητή δίπλα μου και τον ακούω να μου λέει την ιστορία. Επίσης γέλασα πολύ σε κάποια σημεία όπως όταν η αδελφή του Πιπ έλεγε συνέχεια πως τον μεγάλωσε «με τα ίδια της τα χέρια» ή που μια φορά, όταν είχαν τραπέζι στο σπίτι τους ο Τζο για να μη νιώθει ο Πιπ αμήχανα του γέμιζε συνέχεια σάλτσα το πιάτο.
•  

ΓΡΑΦΩ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ:

 

«'' Άκουσέ με, Πιπ! Την υιοθέτησα για ν 'αγαπηθεί. Την ανέθρεψα και τη μόρφωσα για ν 'αγαπηθεί. Την έκανα εκείνο που είναι, για να μπορέσει ν 'αγαπηθεί. Αγάπα τη! ''

Έλεγε αδιάκοπα τη λέξη αυτή και δεν υπήρχε αμφιβολία για κείνο που εννοούσε. Αλλ 'αν η λέξη που επαναλάμβανε τόσο συχνά ήταν' 'μίσος' 'αντί γι' αγάπη - ή '' απελπισία '', ή '' εκδίκηση '', ή ' «φοβερός θάνατος '' - δε θ 'αντηχούσε τόσο στα χείλη της σαν κατάρα.

«Θα σου πω '', ψιθύρισε με το ίδιο γοργό πάθος" θα σου πω τι είναι η πραγματική αγάπη. Είναι τυφλή αφοσίωση, απόλυτη ταπείνωση, έσχατη υποταγή, πίστη κ 'εμπιστοσύνη αντίθετη προς τον εαυτό σου κι όλον τον κόσμο, Παράδοση ολόκληρης Της Καρδιάς ΚΑΙ Της Ψυχής σου ΣΤΗΝ καταστρ Ο φή - όπως έκανα κ '!. Εγώ' '»(σελ 342-343)

 

Δήμητρα Τσουλουχοπούλου Γ3

 

 

"Μεγάλες Προσδοκίες" [2]

 

 

Ταυτότητα βιβλίου: 

 

• Συγγραφέας : Κάρολος Ντίκενς
• Τίτλος βιβλίου: Μεγάλες Προσδοκίες
• Αριθμός κεφαλαίων: 59
• Αριθμός σελιδών: 416
• Γλώσσα: Αγγλικά (μεταφρασμένο)
• Μετάφραση: Γεωργία Αλεξίου, Γιώργος Βελέντζας, Λάμπρος Κουιμτζόγλου, Μαρία Τομπάζου, Ελένη Φωτοπούλου, Δανάη Χέλμη
• Εκδόσεις: 4Π
• Έτος πρώτης έκδοσης: 1860-1861
• Έτος επανέκδοσης: 2011
• Θέμα βιβλίου: Η ζωή ενός νεαρού αγοριού μετά την συνάντησή του μ 'έναν κατάδικο.
• Είδος: μυθιστόρημα
• Περιεχόμενο: κοινωνικό / δραματικό
• Χρονικό πλαίσιο: Βικτωριανή εποχή (837-901)
• Λεξιλόγιο: απλό
• Αφηγητής: Κάνει περιγραφές εικόνων, προσώπων και συναισθημάτων. Κάνει αναδιηγήσεις στην ζωή του Πιπ. Δεν αφήνει τον αναγνώστη να μπορεί να προβλέψει τι πρόκειται να γίνει στην συνέχεια, προκαλώντας του αγωνία.

 

 

Τόπος: 

•      Τα γεγονότα του έργου συμβαίνουν στην Αγγλία. Συγκεκριμένα κυρίως στο σπίτι του Πιπ, στην εκκλησία, νεκροταφείο, στον βάλτο, στο ποτάμι, στο σχολείο του Πιπ, στον οίκο Σάντις, στο Λονδίνο και στο δικηγορικό γραφείο του κύριου Τζάγκερς. 
•  

Ήρωες: 

 

•        Ο Πιπ είναι ο νεαρός πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος. Ως παιδί είναι καλόκαρδος, ευγενικός, γεναιόδωρος και ευγνώμων σε όσους τον βοήθησαν. Νιώθει θλίψη για τους γονείς και τα πέντε αδέρφια του που έχουν πεθάνει και τιμάει την μνήμη τους. Αργότερα, όταν γίνεται κύριος, γίνεται περήφανος και σκληρός απέναντι σε κάποιους. 

 

•       Ο Άβελ Μάγκουιτς είναι επιφυλακτικός με όλους τους ανθρώπους, αλλά ευγνώμων σε όσους τον έχουν βοηθήσει, καθώς είχε καταδικαστεί άδικα.

 

•       Η κυρία Γκάρτζερι είναι η αδερφή του Πιπ που τον μεγάλωσε ολομόναχη. Είναι αυστηρή, σκλήρη, οξύθυμη και αυταρχική.

 

•       Ο κύριος Γκάρτζερι είναι ο μόνος που καταλάβαινε τον Πιπ στην παιδική του ηλικία. Είναι προστατευτικός και ευγενικός. Επίσης, δεν τον νοιάζουν τα χρήματα.

 

•       Η δεσποινίς Χάβισαμ δείχνει σκληρή αλλά κατά βάθος είναι πολύ ευαίσθητη, καθως είχε εξαπατηθεί από τον αγαπημένο της.

 

•       Η Εστέλα είναι η παιδική αγάπη του Πιπ. Είναι σκληρή, περήφανη και χαριτωμένη.

 

•       Οι συγγενείς της δεσποινίς Χάβισαμ, όρνια όπως τους αποκαλλεί η ίδια, είναι συμφεροντολόγοι και αδιάκριτοι.

 

•       Η Μπίντυ είναι η δασκάλα του Πιπ. Είναι χαριτωμένη και ευαίσθητη.

 

•       Ο κύριος Τζάγκερς είναι ο δικηγόρος του Μάγκουιτς. Είναι τυπικός και ευγενικός αλλά μυστήριος.

 

• Οι άλλοι νεαροί κύριοι του Λονδίνου, είναι περήφανοι και αγενείς.

 

 

•       Η Μόλι είναι η γυναίκα του Μάγκουιτς. Έγινε εκδηκητική από τότε που εξαπάτησαν τον άντρα της.

 

 

•       Ο Κόμπινσον είναι αυτός που εξαπάτησε τον Μάγκουιτς, Είναι κακός και άδικος.

 

 

Θεματικός άξονας:

 

Τα ασυνήθιστα γεγονότα που συμβαίνουν στην ζωή του Πιπ μετά την καλή του πράξη να βοηθήσει έναν κατάδικο.

 

 

 

Η προσωπική μου άποψη:

  

        Μου άρεσε πολύ η σύνδεση που αποκαλύφθηκε ανάμεσα σε κάποια πρόσωπα στο τέλος και τα ιδιαίτερα συναισθήματα των ηρώων, κυρίως της Εστέλα.   Δεν μου άρεσε το τέλος, γιατί ήταν κάπως απότομο.

 

 

Κάτι που με συγκίνησε:

 

       Με συγκίνησε πολύ η επιστροφή του Μάγκουιτς στο Λονδίνο με κίνδυνο της ζωής του για να δει τον Πιπ και η διήγησή του για όσα έχει περάσει στην ζωή του για να μπορέσει να ανταποδώσει το καλό που του είχε κάνει ο Πιπ.

 

Σόφη Νίκα Β2  

  

 

"Ζητείται Ελπίς"

 

 

 

 

 

ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: Ζητείται Ελπίς

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Αντώνης Σαμαράκης

ΕΚΔΟΤΗΣ: Ψυχογιός

ΕΙΔΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: Διηγήματα (12)

ΤΟΠΟΣ: (Του τελευταίου διηγήματος του βιβλίου από το οποίο πήρε και το όνομά του) Το καφενείο της γειτονιάς.

ΧΡΟΝΟΣ: (Του τελευταίου διηγήματος του βιβλίου από το οποίο πήρε και το όνομά του) Ένα απόγευμα λίγο καιρό μετά τη λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.