ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2022 - 2023

 

Οι μαθητές της Α΄ τάξης του σχολείου μας αποτυπώνουν εικαστικά διάφορες όψεις της εφηβικής ηλικίας στο πλαίσιο του μαθήματος της Οικιακής Οικονομίας. 

 

     

 

 

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2021 - 2022

 

 

 

Μια εργασία από τη μαθήτρια Άρτεμη Νταλίπη

 

αραχνοφοβιαα.pptx

 

 

 

Θεωρίες Συνωμοσίας

 

Για να δείτε το βίντεο κάν'τε κλικ εδώ

 

Κωνσταντίνος Πρίμπας

Γ3

 

 

 

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2020 - 2021

 

 

 

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΡΟΜΠΟΤ .pdf

Μια "Παρουσίαση" της μαθήτριας Άρτεμης Νταλίπη του τμήματος Β2 

 

 

 

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΧΡΟΝΙΕΣ

 

 

Είμαστε μαθήτριες 13 χρονών, και θέλουμε να πούμε κάποια πράγματα σχετικά με την κατάσταση της Ελλάδoς. Προσπαθούμε καθημερινά, μέσα από τις ειδήσεις, να καταλάβουμε τι γίνεται, αλλά οι όροι αυτοί είναι δύσκολοι και δεν τα καταφέρνουμε.Έχουμε καταλάβει όμως ότι ο λαός έχει ξεσηκωθεί , ότι η κατάσταση είναι πολύ άσχημη και ότι δύσκολα μπορεί να γίνει κάτι. Είμαστε παιδιά με όνειρα αλλά νιώθουμε μέρα με την μέρα, όλο και πιο δύσκολη την πραγματοποίησή τους και αναρωτιόμαστε εάν υπάρχει μέλλον για τους νέους σε αυτή τη χώρα. Συνεχώς  γίνονται απολύσεις, άρα, πως θα βρίσκουμε δουλειές; Ακούμε συνεχώς ότι η Ελλάδα θέλει 20-30 χρόνια για να  επανέλθει και  σκεφτόμαστε τότε εμείς:   Θα έχουμε φτάσει τουλάχιστον στα 34 χρόνια μας, αλλά μέχρι τότε; Θέλουμε να ζήσουμε μια ωραία ζωή, γεμάτη ομορφιά και να κάνουμε το επάγγελμα που μας αρέσει, αλλά αφού δεν γίνονται προσλήψεις, θα αναγκαστούμε να πάρουμε το δρόμο του εξωτερικού; 

 

 

       ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΣΚΑΡΤΣΙΑΡΗ
 Φοίβη Αλεξιάδη

 

 

 ΓΚΡΑΦΙΤΙ: ΤΕΧΝΗ Ή ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΟΣ

 

Έργα τέχνης σε τοίχους δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων ή βεβήλωση και φθορά ξένης και δημόσιας ιδιοκτησίας;  Όπως και να 'χει, η τέχνη του εφήμερου, ή αλλιώς η τέχνη του δρόμου, σε κάθε μορφή της, κατακλύζει τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο τον αστικό πολεοδομικό ιστό ΚΑΙ εγείρει Συζητήσεις εξετάζο ντ ας ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ερώτημα: πρόκειται για τέχνη ή για βανδαλισμό . Παρά τις ποινές και τους κινδύνους που πολλές φορές συνοδεύουν ένα τέτοιο εγχείρημα, οι δημιουργοί του δηλώνουν «αμετανόητοι» Χωρίς πρόθεση ΝΑ ΤΟ περιορίσουν Έργο τους Ο καθένας βλέπει ΤΑ γκραφιτι Από ΤΗΝ δική ΤΟΥ Οπτική Γωνία ΚΑΙ ΤΗΝ εκφράζει δική ΤΟΥ Άποψη .Για πολλούς ΤΟ γκράφιτι είναι βανδαλισμός εφόσον γίνεται παράνομα είτε σε τοίχους, είτε σε τρένα και γενικότερα σε μέρη όπου οι δημιουργοί δεν έχουν πάρει άδεια από τον νόμιμο ιδιοκτήτη για να βάψουν .Από την άλλη μεριά όμως υπάρχουν πολλοί που τα βλέπουν αλλιώς. "Τα γκραφιτι είναι η φωνή μου, τα χρησιμοποιώ για να καταγράψω την μαύρη μου πλευρά, μπορώ να εκφράζομαι μέσα απο αυτό» .Αυτά είπε ένας δημιουργός από την Αυστραλία.

 

 

 

   ΆΛΛΟ ΓΚΡΑΦΙΤΙ ΑΛΛΟ «ΜΟΥΤΖΟΥΡΑ»

 

Όσον αφορά τον αντίποδα της παραπάνω άποψης, δηλαδή αυτούς που κατακρίνουν την τέχνη των γκράφιτι υποστηρίζοντας ότι «λερώνουν» τους τοίχους και καταστρέφουν τα μνημεία της πόλης, οι δημιουργοί δηλώνουν πως: «Η τέχνη των γκράφιτι είναι παρεξηγημένη και άγνωστη για το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων . Οι μουτζούρες, οι φράσεις, τα ονόματα και τα στιχάκια που βρίσκονται παντού δεν είναι γκράφιτι και προέρχονται συνήθως από μικρότερα παιδιά που τυχαίνει να έχουν πάνω τους κάποιο μαρκαδόρο και όχι από «επαγγελματίες».

 

                                              

 

Τριανταφυλλίδου Δήμητρα

 

 

 

 

ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ (παρενόχληση)

 

 

Τι είναι ο σχολικός εκφοβισμός;

 

Ο  σχολικός εκφοβισμός  ( σχολικού εκφοβισμού ) είναι ένα φαινόμενο νεανικής παραβατικότητας, που εμφανίζεται σε πολλές χώρες του κόσμου. Ο σχολικός εκφοβισμός αναφερεται ΣΤΗ Χρήση βίας  μεταξύ συνομηλίκων Μαθητών ΤΟ ΤΟ ΤΟ το η Παιδιών ΜΕ στόχο ΝΑ προκληθεί πόνος ΤΟ ΤΟ ΤΟ το η αναστάτωση. Εμφανίζεται με τη μορφή του λεκτικού εκφοβισμού (κοροϊδία, διακρίσεις, ντροπιαστικά σχόλια), του κοινωνικού εκφοβισμού (διάδοση φημών, καταστροφή προσωπικών αντικειμένων, απομόνωση από την ομάδα), του σωματικού εκφοβισμού (χτυπήματα, σπρωξίματα, κλωτσιές), του ηλεκτρονικού εκφοβισμού (εκβιασμός μέσω Διαδικτύου και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, μέσω μηνυμάτων στο κινητό τηλέφωνο).

 

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους κάποιος εκφοβίζει τους άλλους. Μπορεί, για παράδειγμα, να έχει υποστεί ο ίδιος εκφοβισμό και να εκτονώνει κατά κάποιο τρόπο το θυμό του εκφοβίζοντας άλλους. Ή μπορεί μέσα απ 'αυτό να νιώθει ανώτερος απ' τους άλλους, να αισθάνεται ότι έχει ισχύ και εξουσία. Ίσως ακόμη να το κάνει για να τραβήξει την προσοχή, πιστεύοντας ότι θα γίνει δημοφιλής ή ότι θα τον βοηθήσει να ενταχθεί σε κάποια παρέα.

Οι άνθρωποι που ασκούν εκφοβισμό, συχνά είναι οι ίδιοι τρομοκρατημένοι για κάτι και έτσι προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τους άλλους για να κρύψουν τα συναισθήματά τους ή παρενοχλούν άλλους για να μην τους παρενοχλήσουν πρώτα εκείνους. Είναι δυστυχείς και «ξεσπούν» τη δυστυχία τους στους άλλους. Συνήθως δεν νιώθουν υπευθυνότητα για τις πράξεις τους και συχνά έχουν την ανάγκη να ελέγχουν τους άλλους και να κερδίζουν πάντα. Μπορεί να ζηλεύουν τα άτομα που παρενοχλούν. Δεν μπορούν να κατανοήσουν και να αναγνωρίσουν τα συναισθήματα των άλλων. Είναι όμως πολύ καλοί παρατηρητές της ανθρώπινης συμπεριφοράς και πάντα επιλέγουν ως θύματα, εκείνους που ξέρουν ότι είναι πιο αδύναμοι απ 'αυτούς και μπορούν να τους κερδίσουν. Χρησιμοποιούν τη «διαφορετικότητα» για να δικαιολογήσουν τη συμπεριφορά τους και να κάνουν τα θύματά τους να νιώσουν άσχημα. Όμως το αληθινό πρόβλημα δεν είναι η « διαφορετικότητα »του θύματος αλλά ο ίδιος ο θύτης που νιώθει φόβο, ζήλεια, θυμό, φθόνο, ανασφάλεια, δυστυχία. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η διαφορετικότητά μας είναι που μας κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Θα πρέπει να είμαστε περήφανοι για τον εαυτό μας και να μην επιτρέπουμε σε άτομα που μας εκφοβίζουν να μας καταβάλλουν.

 

 

Yπάρχουν τροποι αντιμετώπισης;

 

Φυσικά και υπάρχουν! 

1. Μην το κρατάς μυστικό. Πες το σε κάποιον ενήλικα που εμπιστεύεσαι και ζήτησε τη βοήθειά του. Μπορεί να είναι ο γονιός σου, ένας δάσκαλος, ο διευθυντής του σχολείου, προπονητής σου.

2. Όταν δέχεσαι τέτοια συμπεριφορά, μείνε ήρεμος . Προσπάθησε να μη δείξεις θυμό ή φόβο. ΤΑ  Άτομα που ασκούν εκφοβισμό αποζητούν ΤΗΝ αντίδρασή ΤΟΥ θύματος. Τους ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ βλέπουν ΟΤΙ  ΣΕ αναστατώνουν. Αν δεν αντιδράς όπως περιμένουν, μπορεί να βαρεθούν και να σταματήσουν.

3. Μην αντεπιτίθεσαι . Είναι επικίνδυνο για σένα και συνήθως κάνει τα πράγματα χειρότερα. Μείνε  ΚΟΝΤΑ ΣΕ άλλους, προστάτεψε τον εαυτό σου και ζήτα βοήθεια από έναν ενήλικα.

4. Προσπάθησε να αποφεύγεις καταστάσεις όπου μπορεί να είσαι εκτεθειμένος σε εκφοβισμό .  Για παράδειγμα, απόφυγε περιοχές του σχολείου όπου δεν υπάρχουν πολλοί μαθητές ή δάσκαλοι. Μην μένεις μόνος στις τουαλέτες ή στα αποδυτήρια. Κάθισε κοντά στον οδηγό του σχολικού λεωφορείου. Μην φέρνεις ακριβά αντικείμενα ή πολλά χρήματα στο σχολείο. Κάθισε μαζί με άλλους φίλους στο φαγητό. Μείνε κοντά στους φίλους σου ή στο δάσκαλό σου στα σχολικά διαλείμματα.

 

                                      

 

Τριανταφυλλίδου Δήμητρα

 

 Ένα εξαιρετικό video από μαθητές που μας καλεί να προβληματιστούμε και κυρίως να ευαισθητοποιηθούμε ...

Μ. Ζάχου

 

 

 

 

 

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΡΙΑ;

 

Θα ήθελα να προβληματιστούμε ως προς το θέμα, το οποίο αποκτά ιδιαίτερα σημαντικές διαστάσεις κατά την εποχή μας λαμβάνοντας υπ 'όψιν τα πρόσφατα γεγονότα στο Παρίσι με το περιοδικό Charlie Hebdo. Τα παρακάτω κείμενα γελοιογράφων από την Καθημερινή και το διαδίκτυο θα μπορούσαν να αποτελέσουν το έναυσμα .

 

1. «Για μας ήταν δάσκαλοι αλλά και πατέρες μας», Του Σπύρου Γιαννακόπουλου | Kathimerini:

              http://www.kathimerini.gr/799554/article/proswpa/proskhnio/gia-mas-htan-daskaloi--alla-kai-pateres-mas

1. Ο φανατισμός, το Charlie Hebdo και ο Μάης του '68, ΚΩΣΤΗΣ ΚΟΡΝΕΤΗΣ * | Kathimerini: http://www.kathimerini.gr/800533/article/epikairothta/kosmos/o-fanatismos-to-charlie-hebdo-kai-o-mahs-68

2. «Πρέπει να έχουμε την ελευθερία να προσβάλω κανέναν»

http://www.spiked-online.com/newsite/article/we-must-have-the-freedom-to-offend-anyone/16483

 

Αν πρέπει να υπερασπίζουμε την χωρίς κανένα ηθικό φραγμό ελευθερία του λόγου και της έκφρασης, όπως στα παραπάνω άρθρα αφήνεται να εννοηθεί, τότε γεννάται ο ακόλουθος προβληματισμός: στο όνομα της απόλυτης ελευθερίας της έκφρασης, δεν θα πρέπει να έχω το δικαίωμα να προσβάλω οποιονδήποτε άνθρωπο με τον πιο χυδαίο τρόπο, να διαλύσω την προσωπικότητά του γελοιοποιώντας τον σαδιστικά χωρίς κανένα ηθικό φραγμό, ακόμα και να τον καθυβρίσω ασύστολα χρησιμοποιώντας κάθε λεκτικό σχήμα ή έκφραση, προκλητικά αδιαφορώντας για τις όποιες συνέπειες θα έχει αυτή μου η στάση στην προσωπική, οικογενειακή και κοινωνική του ζωή; Με τι κριτήρια θα θέσουμε τα όρια μεταξύ ελευθερίας της έκφρασης και λεκτικού εκφοβισμού, ελευθερίας του λόγου και σύνθλιψης της προσωπικότητας του άλλου; Αν πρέπει να είμαι απόλυτα ελεύθερος να γελοιοποιώ τα ιερά και τα όσια κάθε ανθρώπου, γιατί δεν μπορώ να το κάνω και για τον ίδιο, την οικογένειά του, τους γονείς του και για ό, τι άλλο μπορεί να σκεφτεί κανείς; Είναι άλλο πράγμα η εύθυμη διάθεση και ο κριτικός στοχασμός που προκαλεί μια πετυχημένη γελοιογραφία ή το δικαίωμα στην αυστηρή κριτική κάθε άποψης, με σεβασμό ωστόσο στο πρόσωπο που την εκφέρει, δικαίωμα που οφείλουμε όλοι να υπερασπιζόμαστε, και άλλο η ασύστολη μηδενιστική χυδαιότητα, η ανήθικη και εμπαθής γελοιοποίηση της προσωπικότητας και των αξιών του άλλου. Κάνω λάθος; Τελικά ποιες είναι οι αξίες του δυτικού πολιτισμού, τις οποίες πρέπει να υπερασπίζουμε ως κόρην οφθαλμού; Θα ήθελα τη γνώμη σας.

 

Ιωάννης Περράκης

 

 

 

Πιστεύω ότι ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να λέει την γνώμη του.Πρέπει όμως να κάνει κριτική στους άλλους χωρίς φανατισμούς, εμπάθειες και κανένα ηθικό φραγμό.Όλα πρέπει να έχουν ένα όριο έτσι και με την γνώμη μας δεν πρέπει να κακολογούμε τους άλλους αλλά να προσπαθούμε να τους κάνουμε καλύτερους.Αφού ισχυριζόμαστε ότι είμαστε πολιτισμένοι πρέπει εδώ να '' δείξουμε '' τον πολιτισμό μας ......

 

Σταυρούλα Μπάλτσα

 

 

 

11 κανόνες που δεν διδάσκονται στα σχολεία

Ὁ Bill Gates σὲ μιὰ ὁμιλία του σὲ ἕνα γυμνάσιο, μίλησε γιὰ 11 κανόνες ζωῆς ποὺ δὲν ἔμαθαν καὶ δὲν θὰ μάθουν στὸ σχολεῖο. Μιλάει γιὰ τὸ πῶς οἱ                «προοδευτικοὶ» δάσκαλοι δημιούργησαν μιὰ γενιὰ χωρὶς αἴσθηση τῆς πραγματικότητας καὶ πῶς αὐτὴ ἡ ἀντίληψη προετοιμάζει τὰ παιδιὰ . ΝΑ                   ἀποτύχουν ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Πραγματικό.                                                                                                                                                                                            


Κανόνας 1: Ἡ ζωὴ δὲν εἶναι δίκαιη - συνήθισέ ΣΕ κατακεκλιμένα

Κανόνας 2: Ὁ κόσμος δὲν ἐνδιαφέρεται γιὰ τὴν αὐτο-ἐκτίμησή σου . Περιμένει πρῶτα ΝΑ ἐπιτύχεις εσύ Ο ἴδιος Κάτι ΠΡΙΝ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΟΝ αἰσθανθεῖς ἑαυτό σου

Κανόνας 3: Δὲν θὰ κερδίσεις 60.000 εὐρὼ τὸ χρόνο τελειώνοντας τὸ σχολεῖο . ΔΕΝ πρόκειται ΝΑ γίνεις Αντιπρόεδρος ΜΕ ΔΩΡΕΑΝ Αυτοκίνητο ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΟ Τηλέφωνο ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ κερδίσεις

Κανόνας 4: Ἐὰν νομίζεις ὅτι ὁ καθηγητής σου εἶναι σκληρός, περίμενε ΜΕΧΡΙ ΝΑ δεῖς τό ἀφεντικό

Κανόνας 5: Τό γύρισμα Των μπιφτεκιῶν ΔΕΝ Σου μειώνει ΤΗΝ ἀξιοπρέπεια ΟΙ παπποῦδες σου εἶχαν ΜΙΑ διαφορετικὴ λέξη ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ αὐτὴ :. ΤΗΝ ἔλεγαν ευκαιρια

Κανόνας 6: Ἐὰν τά μουσκέψεις, ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ γΙ 'αὐτὸ μὴν κλαψουρίζεις γιὰ τὰ δικά σου λάθη, ἀλλὰ μάθε ἀπὸ αὐτά.

Κανόνας 7: Πρὶν γεννηθεῖς, ΟΙ γονεῖς σου ΔΕΝ ΗΤΑΝ τόσο βαρετοὶ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ Ἔγιναν ΕΤΣΙ πληρώνοντας τοὺς λογαρισμούς σου, καθαρίζοντας τὰ ροῦχα σου καὶ ἀκούγοντάς σε νὰ λὲς πόσο «δροσερό» εἶσαι. Πρὶν λοιπὸν σώσεις τὰ δάση ἀπὸ τὰ παράσιτα τῆς γενιᾶς τῶν γονιῶν σου, προσπάθησε. καθαρίσεις ΝΑ ΤΗ Ντουλάπα ΣΤΟ Δωμάτιο σου

Κανόνας 8: Τὸ σχολεῖο μπορεῖ νὰ ἔχει βρεῖ τὸν τρόπο νὰ ἐξαλείψει τὶς διαφορὲς μεταξὺ κερδισμένων καὶ χαμένων, ΑΛΛΑ ΤΟ το η ΖΩΗ ΟΧΙ Μερικὰ Σχολεία ἔχουν ἀπορρίψει τὶς ἀρνητικὲς βαθμολογίες ΚΑΙ ΘΑ Σου δώσουν ὅσες Ευκαιρίες θέλεις ΓΙΑ ΝΑ ΤΗ βρεῖς σωστὴ Απάντηση. . Αὐτὴ ΤΟ το η Κατάσταση ΔΕΝ μοιάζει οὔτε ΣΤΟ ἐλάχιστο ΜΕ ΤΗΝ πραγματικὴ Ζωή

Κανόνας 9: Ἡ ζωὴ δὲν εἶναι χωρισμένη σὲ ἑξάμηνα . Δὲν ὑπάρχουν ὁλόκληρα καλοκαίρια διακοπῶν καὶ πολὺ λίγοι ὑπάλληλοι εἶναι διατεθειμένοι νὰ σὲ βοηθήσουν νὰ «βρεῖς» τὸν ἑαυτό σου . Μπορείς ΑΥΤΟ ΝΑ τό κανεις ΣΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ Χρόνο σου

Κανόνας 10: το η τηλεοραση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ το η πραγματικὴ Ζωή ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ πραγματικὴ ΟΙ Ανθρωποι στὶς Δουλειές τους ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΑ ΜΠΑΡ ΚΑΙ ΣΤΑ καφενεῖα.

Κανόνας 11: ΝΑ Εισαι εὐγενικὸς ΜΕ τοὺς σπασίκλες ΣΤΟ τέλος μᾶλλον ΘΑ καταλήξεις ΝΑ δουλεύεις ΓΙΑ ἕναν ΑΠΌ αὐτούς.

 

 

Ιωάννης Περράκης

 

 

ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ:

 

Ρατσισμός  ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΟ ΤΟ το η αντίληψη ΟΤΙ ΟΙ Άνθρωποι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ολοι ίσοι μεταξύ τους, ΑΛΛΑ ΣΕ διαχωρίζονται  ανώτερους  ΚΑΙ  κατώτερους , διακρινόμενοι είτε από το χρώμα του δέρματος, είτε από την εθνικότητα, είτε από τη θρησκεία κλπ.  Το πιο συνηθισμένο είδoς ρατσισμού, και αυτό που έχει δώσει την αρχική ονομασία στην λέξη,  ιταλ.  ("ράτσα") Razza = φυλή), είναι ο φυλετικός ρατσισμός . Και επειδή μια εικόνα είσον χίλιες λέξεις ...

 

   

 

ΦΟΙΒΗ ΑΛΕΞΙΑΔΗ

 

 

 

 

"Εγώ, ένας μαύρος λεκές ή πως είναι να είσαι Αφρικανός μετανάστης στο Ισραήλ.."

 

     Ονομάζομαι Emanuel. Είμαι 35 χρονών. Έχω μπει φυλακή τρεις φορές στη ζωή μου, και τις τρεις στη χώρα μου την Ερυθραία. Φυλακίστηκα, επειδή έκανα ερωτήσεις που δεν έπρεπε να κάνω και μιλούσα για ιδέες για τις οποίες δεν έπρεπε να μιλώ... Ιδέες όπως η προσωπική ελευθερία, η ελευθερία του λόγου και η δημοκρατία. Έκανα ερωτήσεις σχετικά με το γιατί οι άνθρωποι στην Ερυθραία κατατάσσονται με τη βία στο στρατό και γιατί έχουμε μόνο ένα πολιτικό κόμμα, ένα τηλεοπτικό κανάλι και έναν ραδιοφωνικό σταθμό. Την τρίτη φορά που φυλακίστηκα κρατήθηκα σε μια υπόγεια φυλακή για δύο χρόνια και τρεις εβδομάδες. Άλλοι δεκαοκτώ άνθρωποι ήταν μαζί μου στο κελί. Επέζησαν μόνο οι επτά από εμάς. Όταν βγήκα, ήμουν 36 κιλά... Αλλά επέζησα...

     Έτσι, το έσκασα. Ήρθα στο Ισραήλ το 2008 και βρίσκομαι εδώ επτάμισι χρόνια. Είμαι ένας από τους 33.500 Ερυθραίους που έχουμε έρθει στο Ισραήλ τα τελευταία χρόνια για να αναζητήσουμε προστασία. Ευτυχώς, δεν είμαι ένας από τους 7.000 Ερυθραίους του Ισραήλ που υπέστησαν τρομακτικά βασανιστήρια και βιασμούς στα χέρια των δουλεμπόρων στη χερσόνησο του Σινά κατά τη διαδρομή τους στο Ισραήλ. Δυστυχώς, δεν είμαι ένας από τους τέσσερις – μόνο τέσσερις – Ερυθραίους που έχουν αναγνωριστεί από το Ισραήλ ως πρόσφυγες.

    Έχω κάνει αίτηση για άσυλο στο Ισραήλ, αλλά στα μάτια της Ισραηλινής κυβέρνησης, δεν δικαιούμαι άσυλο.

Είμαι αυτό που αποκαλούν νομικά, «εισβολέας.» Τι είναι ο «εισβολέας»; Υπάρχουν περίπου 45.000 εισβολείς στο Ισραήλ. Αυτό που έχουν όλοι τους κοινό είναι ότι είναι μαύροι Αφρικανοί (κυρίως από την Ερυθραία, αλλά και από το Σουδάν και άλλες Αφρικανικές χώρες). Οι εισβολείς προέρχονται κυρίως από μέρη όπου παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα – μέρη όπως η Ερυθραία, το Νταρφούρ, τα Βουνά Νούμπα και ο Μπλε Νείλος. Το Ισραήλ δεν θέλει τους εισβολείς. Είμαστε ένας μαύρος λεκές που πρέπει να καθαριστεί. Είμαστε «καρκίνος», όπως μας αποκάλεσε ένα μέλος του Ισραηλινού κοινοβουλίου...Ένας υπουργός της κυβέρνησης είπε μια φορά για τους εισβολείς: «Θα τους κάνουμε τη ζωή κόλαση μέχρι να φύγουν». Και η κυβέρνηση κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά! Όλο και περισσότεροι εισβολείς φεύγουν...

    Φεύγουν επειδή χάνουν την ελπίδα τους ότι το Ισραήλ θα τους δει ως αυτό που πραγματικά είναι... ως ανθρώπους που ζητούν άσυλο.

Φεύγουν για το Σουδάν, όπου κάποιοι από αυτούς φυλακίζονται με την κατηγορία ότι είναι κατάσκοποι του Ισραήλ. Φεύγουν για την Ουγκάντα και την Ρουάντα επειδή το Ισραήλ στέλνει εκεί ανθρώπους μέσω μυστικών συμφωνιών μεταφοράς. Αφήνονται εκεί χωρίς έγγραφα και απλά συνεχίζουν το ταξίδι. Μερικοί προσπαθούν να φτάσουν στην Ευρώπη. Κάποιοι πεθαίνουν προσπαθώντας...

    Το να βρίσκομαι στο Ισραήλ είναι σαν να κάνω για τέταρτη φορά φυλακή. Είναι περίεργη φυλακή... Κάνεις βόλτες. Βλέπεις ανθρώπους. Εργάζεσαι. Αλλά είσαι σε φυλακή. Διότι δεν έχεις καμία ελπίδα ότι θα σου φερθούν ποτέ με αξιοπρέπεια ή ότι θα φτιάξεις τη ζωή σου! Σύντομα μπορεί να πάω στην πέμπτη φυλακή... ένα κέντρο κράτησης μεταναστών στην έρημο βόρεια του Ισραήλ. Ειλικρινά δεν ξέρω τι θα κάνω τότε. Μπορεί να φύγω και να παραιτηθώ και να αντιμετωπίσω οτιδήποτε πρόκειται να μου συμβεί. Μπορεί να είμαι τυχερός και να καταλήξω στην Ευρώπη.

 

Και το Ισραήλ θα ξεφορτωθεί άλλον ένα μαύρο λεκέ.

 

 

ΣΚΑΡΤΣΙΑΡΗ ΑΦΡΟΔΙΤΗ, Γ3  

 

 

Ευρωπαϊκή Ένωση: Σωτήρια ή καταστροφική;

Ο παρακάτω λόγος έχει θέμα τις επιπτώσεις, αλλά και τις θετικές συνέπειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

Αγαπητό ακροατήριο,

 

Ο θεσμός της Ευρωβουλής των εφήβων προσφέρει σε όλους εμάς τους νέους την ευκαιρία να εκφράσουμε τις απόψεις μας για θέματα επικαιρότητας καθώς και για σοβαρά προβλήματα της εποχής μας. Από αυτό το βήμα, λοιπόν θα ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις μου σχετικά με τα οφέλη, αλλά και τους κινδύνους που προκύπτουν από την ένταξη της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Εκπροσωπώντας τη μαθητική κοινότητα θα ήθελα να επισημάνω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει προσφέρει πολλά, τόσο στην Ελλάδα, όσο και σε όλα τα υπόλοιπα κράτη που εντάσσονται σε αυτήν, και μπορεί στο μέλλον να προσφέρει ακόμα περισσότερα. Καταρχάς, έχει ως κύριο σκοπό την οικονομική στήριξη, καθώς μέσω αυτής παρέχεται υποβοήθηση στην οικονομική ανάπτυξη αδύναμων χωρών σε διάφορους τομείς, αντιμετωπίζοντας, σε ακραίες περιπτώσεις, τον υποσιτισμό. Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα, ούσα ένωση κυρίως αναπτυγμένων χωρών, τηρεί ενιαία οικονομική πολιτική, που επιφέρει τη σύγκλιση των οικονομιών και επομένως την ενδυνάμωση τους και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους. Τα κράτη παρέχουν οικονομική αλληλοβοήθεια και τα ευνοϊκά αποτελέσματα που αποφέρει αυτή η τακτική, επηρεάζουν θετικά όλα τα κράτη της Ένωσης. Θα συμφωνήσετε μαζί μου, πως ένα σημαντικό προτέρημα που εξασφαλίζεται είναι η κατοχύρωση εργασιακών δικαιωμάτων, η βελτίωση συνθηκών εργασίας και κατά συνέπεια η ενίσχυση της παραγωγικότητας. Σε πολλές χώρες, έξω από την Ε.Ε., η κατάσταση των εργαζομένων, οι οποίοι αποτελούν τη βάση της οικονομίας μιας χώρας, είναι άθλια, με αποτέλεσμα να καταπατούνται τα εργασιακά, καθώς και τα ανθρώπινά τους δικαιώματα. Επιπρόσθετα, κρίνω σκόπιμο να αναφερθώ και στα πολιτικά και κοινωνικά οφέλη. Στον πολιτικό τομέα, ισχυροποιούνται και εκσυγχρονίζονται οι δημοκρατικοί θεσμοί και αναθεωρούνται αναχρονιστικοί νόμοι. Η Ε.Ε. επιδιώκει το τέλος της κακομεταχείρισης και εκμετάλλευσης. Επίσης, άλλος ένας παράγοντας, που συμβάλλει στην δημοκρατική σύνθεση της Ευρώπης, είναι η μείωση της αυθαιρεσίας της πολιτικής εξουσίας με συχνούς ελέγχους από τα ευρύτερα συλλογικά όργανα. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι όσον αφορά στην κοινωνία, οι σχέσεις των πολιτικών γίνονται ευνοϊκότερες, αντιμετωπίζονται σημαντικά κοινωνικά προβλήματα και παίρνονται πρωτοβουλίες και μέτρα κοινωνικής μέριμνας. Σε επίπεδο πολιτισμού, σημειώνονται γόνιμες πολιτιστικές ανταλλαγές, μέσω της γνωριμίας και αλληλεπίδρασης μεταξύ διαφορετικών λαών. Ακόμα, επιτυγχάνεται συνεργασία σε όλους τους τομείς, προωθώντας, έτσι, την έρευνα και εξέλιξη στον χώρο της επιστήμης, μέσω χρηματοδότησης ερευνητικών, πανεπιστημιακών και βιομηχανικών προγραμμάτων. Τέλος, θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην αναφερθώ στη σύσταση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, ο οποίος ασκεί περιβαλλοντικούς ελέγχους, εξασφαλίζοντας μια βιώσιμη ανάπτυξη.

Αναμφισβήτητα, όμως, υπάρχουν και μειονεκτήματα. Είναι αναγκαίο να φωτίσουμε κι αυτή την πλευρά του θέματος, ώστε να καταστεί σαφές πως η Ευρώπη επιφυλάσσει και ορισμένους κινδύνους. Γίνεται κατανοητό εύκολα, ότι ακολουθώντας τέτοια οικονομικά προγράμματα, προωθούνται και εδραιώνονται τα πιο ισχυρά κράτη, με συνέπεια την οικονομική δυσπραγία των ανίσχυρων, Παρά την οικονομική βοήθεια, που παρέχεται σε τέτοια κράτη, ο κίνδυνος μαρασμού της οικονομίας τους, μέσα σε ένα κλίμα ανταγωνισμού και υψηλού επιπέδου, είναι μεγάλος. Ασκείται πίεση σε αυτά τα κράτη, τα οποία προσπαθούν να αντεπεξέλθουν σε ένα μη συμβατό για τα δεδομένα τους πρόγραμμα. Επιπλέον, στον πολιτισμό, ελλοχεύει ο κίνδυνος απώλειας της εθνικής ταυτότητας κάθε κράτους-μέλους, καθώς συντελείται άκριτη αφομοίωση στοιχείων που δεν συνάδουν με το πολιτισμικό υπόβαθρό του, και σταδιακή αλλοίωση της εθνικής παράδοσης και της αυθεντικότητας του πολιτισμού του. Η πολιτισμική πολυφωνία που επικρατεί, δημιουργεί διαμάχες και η άμβλυνση αυτών των διαφορών είναι πολλές φορές αδύνατη. Ο ρατσισμός μέσα στην Ε.Ε. είναι ισχυρό φαινόμενο και παρά την καταδίκη του, συνεχίζει να ακμάζει δημιουργώντας κλίμα μίσους και διχόνοιας.

Η συλλογιστική πορεία που αναπτύχθηκε οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση , όπως όλες οι κοινότητες, έχει κινδύνους και οφέλη. Παρά την σημαντική και αναγκαία στήριξη και ευημερία που παρέχει σε κοινωνικά, πολιτικά, πολιτισμικά και οικονομικά επίπεδα, μπορεί να αποβεί καταστροφική σε κάποιους τομείς. Είναι ευθύνη όλων μας, λοιπόν, να επιδιώκουμε το καλύτερο δυνατό για το μέλλον της καθώς και να αναγνωρίζουμε τους κινδύνους που επιφυλάσσει. Σε καμία περίπτωση ο συνασπισμός των ευρωπαϊκών χωρών δεν είναι ανούσιος ή ανώφελος, ωστόσο πρέπει να παίρνονται ορισμένα μέτρα και να τηρούνται βασικές προϋποθέσεις, ώστε να λειτουργεί αποτελεσματικά. Θα ήθελα να ολοκληρώσω την ομιλία μου με τα λόγια του Νανόπουλου, διάσημου καθηγητή φυσικής: «Πρέπει να είμαστε περήφανοι που ανήκουμε στην Ευρώπη, όπως και η Ευρώπη πρέπει να αισθάνεται περήφανη, που έχει στους κόλπους της τη χώρα που ξεκίνησε την ευρωπαϊκή ιδέα». Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας και ελπίζω να μπορέσω να μοιραστώ τις ιδέες μου με εσάς ξανά.

 

Ειρήνη Τάντου, Γ'3

 

 

 

 

Άρθρο στην εφημερίδα του δήμου σχετικά με τις αιτίες που προκαλούν την γλωσσική ένδεια, ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων

 

«Ομιλείτε ελληνικά;»

  Πρόσφατα παρακολούθησα στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου μας μια ομιλία αφιερωμένη στον σπουδαίο Έλληνα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη και εντυπωσιάστηκα από τον μοναδικό τρόπο του να χρησιμοποιεί την ελληνική γλώσσα. Ταυτόχρονα αναρωτήθηκα κατά πόσο οι συνομήλικοι μου σήμερα έχουν την κατάλληλη γλωσσική παιδεία ή αν βιώνουν την κρίση και την υποβάθμιση της νεοελληνικής γλώσσας. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι η γλωσσική ένδεια των νέων σήμερα είναι ένα σοβαρό κοινωνικό φαινόμενο με τραγικές επιπτώσεις στην πνευματική ανάπτυξη τους, στην κοινωνική συνοχή, αλλά και στην διατήρηση της ελληνικής ταυτότητας και του πολιτισμού μας.

 Αναζητώντας τα αίτια της υποβάθμισης της νεοελληνικής γλώσσας, ιδιαίτερα στους νέους, θα πρέπει αρχικά να επισημανθεί η ελλιπής και τυπική διδασκαλία της γλώσσας στα σχολεία, αφού δεν στοχεύει στην ολόπλευρη πνευματική καλλιέργεια του ατόμου, αλλά ωθεί στην αποστήθιση και χρησιμοποιεί ξεπερασμένες μεθόδους διδασκαλίας. Επιπλέον, καταλυτικός για την επιδείνωση του προβλήματος είναι και ο ρόλος των σύγχρονων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, τα οποία αποδυναμώνουν την γλωσσική τους ικανότητα. Η ‘τηλεοπτική’ γλώσσα, που είναι γεμάτη ελλιπείς διατυπώσεις, συντακτικά λάθη, συνθηματολογία, χρήση ξένων γλωσσικών όρων, επηρεάζει τους νέους. Αλλά και η κυριαρχία της εικόνας που περιορίζει τον λόγο και οι διαφημίσεις κάνουν το πρόβλημα της γλωσσικής πενίας εντονότερο.

 Ας μην ξεχνάμε την κυριαρχία της αγγλικής γλώσσας στην καθημερινή μας ζωή και την εισβολή ξένων λέξεων και εκφράσεων. Αυτό οφείλεται τόσο στην υιοθέτηση του δυτικού τρόπου ζωής, όσο και στον μιμητισμό και στο αίσθημα μειονεξίας που διακρίνει τους Έλληνες. Η χρήση των ξένων γλωσσικών στοιχείων συρρικνώνει την γλώσσα μας. Επιπρόσθετα η λεξιπενία των νέων σχετίζεται μες το ότι δεν έχουν καλές σχέσεις με το βιβλίο και την λογοτεχνία γενικότερα. Οι νέοι σήμερα δεν αναγνωρίζουν την αξία του βιβλίου και την καλλιτεχνική δημιουργία και προτιμούν να περνούν τις ελεύθερες ώρες τους με άλλους τρόπους, όχι πάντα ωφέλιμους.

 Ακόμα και το κλίμα απομόνωσης και ατομισμού, που κυριαρχεί στον σύγχρονο τρόπο ζωής, αλλά και οι απρόσωπες συναλλαγές δυσχεραίνουν την πραγματική επικοινωνία καθώς και τον ουσιαστικό διάλογο ανάμεσα στους νέους. Επίσης και το οικογενειακό περιβάλλον δεν προσφέρει επαρκή γλωσσικά ερεθίσματα και δυνατότητες διαλόγου. Τέλος, ιδιαίτερα επιζήμια κρίνεται η επικοινωνία των νέων μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωση, όπου η γλώσσα αποκτά συνθηματολογική και απλουστευμένη μορφή. Συχνά χρησιμοποιείται το λατινοελληνικό αλφάβητο, τα Greeklish, ως ένας τρόπος γρήγορης επικοινωνίας που όμως έχει ολέθριες συνέπειες για την ορθογραφία των λέξεων.

  Συνοψίζοντας, θα πρέπει να τονιστεί ότι η γλώσσα δεν δημιουργήθηκε από τον άνθρωπο μόνο ως ένα μέσο συνεννόησης, αλληλοβοήθειας και επιβίωσης της κοινωνικής ομάδας, αλλά και ως τρόπος διατήρησης της εθνικής του ταυτότητας. Επομένως, για την διατήρηση της ελληνικότητάς μας είναι απαραίτητο να ξεπεραστεί η κρίση στην γλώσσα μας, μια γλώσσα που έχει επιβιώσει στο βάθος των αιώνων και έχει δώσει τις βάσεις σε πολλές άλλες και να ενεργοποιηθούν όλοι οι φορείς προς τον σκοπό αυτό. Ας γίνουν οι στίχοι του Οδυσσέα Ελύτη: «Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου» δίδαγμα για όλους τους νέους!

 

Μαθήτρια : Σκανδάλη Φωτεινή, Γ4

 

 

 

Ομιλία προς τη σχολική κοινότητα σχετικά με τους παράγοντες που ευνοούν την έξαρση του ρατσισμού στην εποχή μας

 

Αγαπητοί καθηγητές

Αγαπητοί συμμαθητές,

  

Με την ιδιότητα του μαθητή της Γ’ τάξης του σχολείου μας και με αφορμή την σημερινή εκδήλωση που διοργάνωσε το σχολείο μας για την παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού, έχω την χαρά και την τιμή να εκφράσω τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου για ένα θέμα που θα πρέπει να μας απασχολεί όλους. Πρόσφατα έγινε γνωστό στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ότι γονείς σε σχολείο της Βόρειας Ελλάδας αρνήθηκαν να στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο, επειδή το σχολείο θα φιλοξενούσε και προσφυγόπουλα! Το γεγονός αυτό καταδεικνύει όλο και εντονότερα την έξαρση του φαινομένου του ρατσισμού σήμερα. Αν και ανέκαθεν ίσχυε το φαινόμενο αυτό, το πρόβλημα τείνει να πάρει ανησυχητικές διαστάσεις και στη χώρα μας.

  Θα ήταν σκόπιμο λοιπόν να αναφερθώ στους παράγοντες που οδηγούν σ’ αυτό το πρόβλημα σήμερα. Αρχικά, θα συμφωνήσετε μαζί μου πως η οικονομική κρίση, που βιώνει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια, επιτείνει την εμφάνιση ρατσιστικών φαινομένων ιδίως απέναντι στους οικονομικούς μετανάστες. Η κρίση αυτή οδηγεί πολλούς σε οικονομική εκμετάλλευση των μεταναστών εξαιτίας αισθημάτων κατωτερότητας και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Επίσης, απότοκο της οικονομικής κρίσης είναι και ο σοβινισμός, καθώς οι πολίτες αισθάνονται ότι απειλούνται τα κάθε είδους συμφέροντά τους και οδηγούνται σε ρατσιστικές συμπεριφορές.

  Θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην αναφερθώ στην κρίση αξιών που βιώνουν οι κοινωνίες σήμερα, καθώς και στην έλλειψη ανθρωπισμού σε μια τεχνοκρατούμενη και υλιστική σύγχρονη εποχή. Οι άνθρωποι στις μέρες μας κυνηγώντας τα υλικά αγαθά και το εύκολο κέρδος, ξεχνούν τον συνάνθρωπο και τις ανάγκες του. Ακόμα θεωρώ χρέος μου να τονίσω την αρνητική πρόσληψη της διαφορετικότητας και την αναπαραγωγή στερεοτύπων που καλλιεργούνται τόσο μέσα στην οικογένεια, όσο και στον χώρο της εκπαίδευσης. Μεγάλη είναι και η ευθύνη των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, που συνθέτουν μια διαστρεβλωμένη εικόνα της πραγματικότητας. Τέλος δεν θα ήταν υπερβολή να προσθέσουμε ότι οι πολλές διαφοροποιήσεις ανάμεσα στα μέλη των σύγχρονων κοινωνιών.-Έλληνες και αλλοεθνής, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι- δημιουργούν ένα ισχυρό πλέγμα αντιθέσεων, που οδηγεί συχνά σε εντάσεις ρατσιστικής υφής.

  Συνοψίζοντας θα καταλήξω στο συμπέρασμα ότι κάθε είδους ρατσιστικές εκδηλώσεις οδηγούν σε κοινωνικό αποκλεισμό και βία. Είναι ανάγκη λοιπόν οι άνθρωποι στις σύγχρονες κοινωνίες να δείξουν σεβασμό στην διαφορετικότητα, ανεκτικότητα στις κοινωνικές αντιθέσεις και να υιοθετήσουν ανθρωπιστικές αξίες όπως αγάπη, διάλογο, συνεργασία, αλληλοβοήθεια, σεβασμό που θα οδηγήσουν σε μια αρμονική συνύπαρξη όλων. Θα ήθελα να ολοκληρώσω την ομιλία με τα λόγια του βραβευμένου με Νόμπελ Ειρήνης, Νέλσον Μαντέλα "Κανείς δεν γεννιέται, μισώντας κάποιον για το χρώμα του δέρματος, την καταγωγή ή τη θρησκεία του. Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να μισούν κι αν μπορούν να διδαχθούν το μίσος, μπορούν να διδαχθούν και την αγάπη, γιατί η αγάπη έρχεται πιο φυσικά στην ανθρώπινη καρδιά, παρά το αντίθετο".

 

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και την προσοχή σας.

 

                                            Μαθήτρια : Σκανδάλη Φωτεινή, Γ4

 

 

 «Παράγοντες που ευνοούν την έξαρση του ρατσισμού στην εποχή μας»

 

Αγαπητοί συμμαθητές,

 

  Με δεδομένη την ευαισθησία που έχουμε εμείς οι νέοι για θέματα σχετικά με τον ρατσισμό, αξιοποιώ την ευκαιρία αυτή, για να εκφράσω κι εγώ τις ανησυχίες μου. Ως αντιπρόεδρος του δεκαπενταμελούς του 1^ου Γυμνάσιου Χαλανδρίου, θα ήθελα να επισημάνω τους παράγοντες που ευνοούν την έξαρση του ρατσισμού στην εποχή μας.

  Με τον όρο ρατσισμό εννοούμε τη μεροληπτική συμπεριφορά σε βάρος ατόμων, ομάδων ή λαών που προκαλείται από την υιοθέτηση συγκεκριμένων στερεοτύπων.

  Θα ήταν μεγάλη παράλειψη από μέρους μου να μην αναφερθώ και στις μορφές του ρατσισμού. Ο ρατσισμός διακρίνεται σε φυλετικό, εθνικό, κοινωνικό και θρησκευτικό. Θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι η ιστορία μάς έχει δείξει πόσο καταστροφική μπορεί να είναι για ολόκληρο τον κόσμο η εκδήλωση ρατσιστικών φαινομένων, αρκεί να θυμηθούμε το ρατσιστικό παραλήρημα του Αδόλφου Χίτλερ με αποτέλεσμα την απάνθρωπη γενοκτονία των Εβραίων, ως οικονομικών εχθρών του γερμανικού έθνους. Ας προβληματιστούμε, λοιπόν, πάνω στα αίτια που ευθύνονται για την εμφάνιση και έξαρση του ρατσισμού στην εποχή μας.

  Συχνά τα αίτια είναι ψυχολογικά. Πολλές φορές η ανάγκη των ανθρώπων να καλύψουν τυχόν συναισθήματα μειονεξίας, που τους προκαλούνται λόγω χαμηλής αυτοεκτίμησης, τους ωθεί συχνά στην αναζήτηση εκείνων των στοιχείων που τους καθιστούν υπέρτερους άλλων. Μειώνοντας τους άλλους, αισθάνονται καλύτερα για τον εαυτό τους, εκτονώνοντας τα δικά τους συμπλέγματα κατωτερότητας.

  Οι λόγοι μπορεί να είναι επίσης οικονομικοί και πολιτικοί. Η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας μας επιτείνει την εμφάνιση ρατσιστικών φαινομένων, ιδίως απέναντι στους οικονομικούς μετανάστες, οι οποίοι στοχοποιούνται ως δήθεν υπαίτιοι της συνολικής κατάστασης. Αφού οι πολίτες δεν μπορούν να στρέψουν το θυμό τους προς εκείνους που είναι κυρίως υπεύθυνοι για την οικονομική πορεία του κράτους, επιλέγουν ως εύκολο στόχο τους ήδη περιθωριοποιημένους μετανάστες.

  Αξίζει να αναφερθούμε και στους κοινωνικούς παράγοντες που ευνοούν την έξαρση του ρατσισμού. Η τάση των ανθρώπων να διατηρούν επαφές μόνο με άτομα κοινών με αυτούς χαρακτηριστικών, προκαλεί μια ιδιότυπη απομόνωση, η οποία εύκολα ωθεί στην απόρριψη και το ρατσισμό απέναντι στους ανθρώπους που δεν ανήκουν στην ίδια ή παρόμοια ομάδα.

  Σημαντικό ζητούμενο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, τόσο στο σχολείο όσο και στο πλαίσιο της οικογένειας, θα έπρεπε να είναι η θετική πρόσληψη της διαφορετικότητας. Η επίμονη αναπαραγωγή στερεοτύπων φέρνει από μικρή ηλικία τα παιδιά αντιμέτωπα με συγκεκριμένα πρότυπα, τα οποία θεωρούνται αποδεκτά και επιθυμητά. Τα στερεότυπα, που κυριαρχούν στο χώρο της εκπαίδευσης, στην οικογένεια, αλλά και στα μέσα μαζικής επικοινωνίας, συνθέτουν μια διαστρεβλωμένη εικόνα της πραγματικότητας.

  Θα ήθελα να ολοκληρώσω την ομιλία μου με τα λόγια του NelsonMandela, του αγωνιστή της Νότιας Αφρικής και του πρώτου έγχρωμου προέδρου της χώρας: «Κανείς δεν γεννιέται, μισώντας κάποιον για το χρώμα του δέρματος, την καταγωγή ή τη θρησκεία του. Οι άνθρωποι μαθαίνουν να μισούν κι αφού μπορούν να διδαχθούν το μίσος, μπορούν να διδαχθούν και την αγάπη».

  Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας.

 

                                                                                                                                                                                                                                      Μαθήτρια: Λέτζη Ελεάννα, Γ’3

 

 Ομιλία  προς την σχολική κοινότητα με θέμα : «Παράγοντες που ευνοούν την έξαρση του ρατσισμού στην εποχή μας»

 

Κυρίες και Κύριοι ,

 

    Με αφορμή την ημερίδα που διοργανώνουν τα σχολεία του δήμου μας, με θέμα ¨Ρατσισμός και σύγχρονη ελληνική κοινωνία¨, αξιοποιώ την ευκαιρία να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου, σχετικά με τον ρατσισμό. Παρατηρώντας ότι υπάρχει έξαρση αυτού του  φαινομένου στη χώρα μας, κρίνω σκόπιμο να αναφερθώ στους διάφορους παράγοντες που συμβάλουν στην έξαρση αυτή.

    Καταρχάς όλοι διαπιστώνουμε ότι την τελευταία δεκαετία έχουν αυξηθεί τα κρούσματα ρατσισμού απέναντι σε αλλοδαπούς, μετανάστες ή πρόσφυγες. Ασφαλώς είναι γεγονός ότι η χώρα μας δέχεται υπερβολικά μεγάλο αριθμό μεταναστών και προσφύγων και αδυνατεί να τους ενσωματώσει και να τους φιλοξενήσει με αξιοπρέπεια. Έτσι δημιουργείται δυσάρεστο και αρνητικό κλίμα, αφού πολλοί από αυτούς αναγκάζονται να ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης ή ακόμα στρέφονται στην εγκληματικότητα. Τα ΜΜΕ συχνά μεγαλοποιούν τα αρνητικά περιστατικά και έτσι δίνουν τροφή στις προκαταλήψεις των Ελλήνων απέναντι στους ξένους. Πολλοί Έλληνες έχουν λόγω της κρίσης σοβαρά οικονομικά προβλήματα (π.χ. ανεργία, φτώχεια) και αναζητούν συχνά έναν αποδιοπομπαίο τράγο. Έτσι οι φτωχοί άνθρωποι από άλλες χώρες, που έρχονται στην Ελλάδα, είναι πιο εύκολο να πέσουν θύματα ρατσιστικών αντιλήψεων.

    Ωστόσο, η πηγή των ρατσιστικών αντιλήψεων βρίσκεται  όχι μόνο στον ψυχολογικό αλλά και στον  πνευματικό τομέα. Η ξενοφοβία, όπως δείχνει και η ίδια η λέξη προέρχεται από τον φόβο για τον ξένο, για τον διαφορετικό. Οι άνθρωποι γενικά νιώθουν πιο οικεία με αυτά που γνωρίζουν και που τους μοιάζουν και δυσκολεύονται να πλησιάσουν το διαφορετικό. Επιπλέον σημαντικό ρόλο  παίζουν και διάφορα συμπλέγματα μειονεξίας και κατωτερότητας. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ακόμα ότι το χαμηλό πνευματικό και μορφωτικό επίπεδο πολλών ανθρώπων ευθύνεται για την σύγχρονη έξαρση του ρατσισμού. Οι προκαταλήψεις απέναντι στους αλλοδαπούς αλλά και σε άλλες μειονότητες οφείλονται στην άγνοια και την έλλειψη ηθικοπνευματικών αξιών.

    Είναι φανερό λοιπόν ότι για την έξαρση του ρατσισμού ευθύνονται οικονομικοί και κοινωνικοί παράγοντες αλλά και ψυχολογικοί – πνευματικοί. Θα ήθελα να ολοκληρώσω την ομιλία μου με την ευχή η ελληνική κοινωνία να συνειδητοποιήσει την σοβαρότητα του φαινομένου και να προσπαθήσει να το περιορίσει.

 

Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας.

 

                                                                                                                                                                                                                                                              Η μαθήτρια της  Γ΄ τάξης

                                                                                                                                                                                                                                                                 Χειμώνα Μαριαλένα

 

Ομιλία στη σχολική κοινότητα  με θέμα : "Διαχωρισμός των παιχνιδιών σε "αγορίστικα" και "κοριτσίστικα" και έμφυλα στερεότυπα" 

 

Αγαπητό ακροατήριο,

 

Μετά από πρόσκληση του Δημάρχου Χαλανδρίου, παρευρίσκομαι εδώ για να μοιραστώ μαζί σας τις απόψεις μου πάνω στο θέμα της διάκρισης των παιχνιδιών σε σχέση με τα έμφυλα στερεότυπα.

Φτάνει μόνο μια βόλτα σε ένα κατάστημα παιχνιδιών για να αντιληφθεί κανείς τον διαχωρισμό των παιχνιδιών σε αγορίστικα και κοριτσίστικα. Με περαιτέρω παρατήρηση θα συνειδητοποιήσουμε ότιι τέτοιοι διαχωρισμοί υπάρχουν παντού στις ζωές των παιδιών όπως στην επιλογή των χρωμάτων των δωματίων τους μέχρι και στις δραστηριότητες τους. Αυτές οι προκαταλήψεις έχουν εδραιωθεί στο υποσυνείδητο μας εδώ και χιλιετίες, από τότε ακόμη που ο άντρας ήταν κυνηγός και η γυναίκα τροφός. Το ανδρικό φύλο έχει συσχετιστεί με την χειρωνακτική δουλειά, την γενναιότητα, την σκληρότητα και την έλλειψη έκφρασης συναισθημάτων, ενώ το γυναικείο φύλο με τις οικιακές δουλειές, την ανατροφή των παιδιών, την τρυφερότητα και την μαλθακότητα. ‘Ετσι, κάθε διαφοροποίηση από αυτά τα στερεότυπα μας φαίνεται παράξενη και συμπεριφερόμαστε ανάλογα φοβούμενοι την εκδήλωση ομόφυλων τάσεων ή την κρίση της ταυτότητας του φύλου των παιδιών μας.

Παρόλα αυτά, πέρα από τις βιολογικές διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα σε μοριακή βάση όπως είναι τα χρωμοσώματα, επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι ο εγκέφαλος ενός παιδιού δεν γεννιέται προκαθορισμένος να αναπτυχθεί με βάση τις προσδοκίες που του αναθέτει η κοινωνία με κριτήριο το φύλο. Τα παιδιά σε νεαρή ηλικία πειραματίζονται με το περιβάλλον γύρω τους και ανακαλύπτουν τα ενδιαφέροντα τους. Μόνο, όταν κλείσουν το τρίτο έτος της ηλικίας τους ξεκινούν να διαμορφώνουν την ταυτότητα φύλου τους. Γι’ αυτό όλοι οι φόβοι και οι προκαταλήψεις ότι ένα παιδί θα αποκτήσει παρόμοια συμπεριφορά με αυτή του αντίθετου φύλου, διότι ασχολείται με παιχνίδια που τυπικά σχετίζονται με αυτό, είναι σφαλμένες.

Αντίθετα, η πίεση ή  η προτροπή των παιδιών στην επιλογή συγκεκριμένων παιχνιδιών είναι αυτή που μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα. Όταν ένα παιδί δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των κοινωνικών ρόλων, όπως αυτοί καθορίζονται από τις έμφυλες προκαταλήψεις, οδηγείται στην αλλοτρίωση από τον εαυτό του. Αναγκάζεται να κρύψει μερικές <<πλευρές>> του εαυτού του είτε λόγω ντροπής είτε λόγω φόβου μήπως και γίνει αντικείμενο εκφοβισμού ή κοροιδίας

Είναι φανερό, λοιπόν, ότι η επιλογή των παιχνιδιών δεν είναι παράγοντας για την διαμόρφωση της προσωπικότητας ενός παιδιού ουτέ επηρεάζει την έκφραση του φύλου τους. Αντιθέτως η στέρηση της ελευθερίας της επιλογής των παιχνιδιών είναι αυτή που μπορεί να τραυματίσει ψυχολογικά το παιδί. Έτσι, συμπεραίνουνε ότι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης και εξάλειψης αυτών των προκαταλήψεων είναι να δίνουνε την ελευθερία της επιλογής στα παιδιά μας και να τα μαθαίνουμε να μην μένουν προσκολλημένα σε απαρχαιωμένες αντιλήψεις. Ελπίζω ότι η ομιλία σήμερα να αποδειχτεί χρήσιμη για όλους τους γονείς αλλά και τα παιδιά.

 Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

                                                                                                                                                                                                                               Η μαθήτρια της Γ΄ τάξης : Μπαλάσκα Χριστίνα

 

 

 

Ομιλία με θέμα:  «Ως μελλοντικός νέος πολίτης της Ε.Ε σε ένα άρθρο για το ιστολόγιο του σχολείου σας, απαριθμείστε τα οφέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και τους ενδεχόμενους κινδύνους που προκύπτουν από την ένταξη της χώρας μας σε αυτήν»

 

 

 

Ευρωπαϊκή Ένωση και Ελλάδα. Ένας απολογισμός…

 

Το σχολικό μας ιστολόγιο δίνει σε όλους τους μαθητές την ευκαιρία να δημοσιοποιήσουν τις απόψεις τους για θέματα που τους απασχολούν. Εκπροσωπώντας την μαθητική κοινότητα ως μελλοντικός ευρωπαίος πολίτης θα ήθελα να αναφερθώ στα οφέλη που απορρέουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και στους κινδύνους που προκύπτουν από την ένταξη της χώρας μας σε αυτήν .

Αρχικά σημαντική είναι η χρηματοδότηση της Ελληνικής οικονομίας με πόρους που προέρχονται από τα ευρωπαϊκά ταμεία .Η χρηματοδότηση αυτή αξιοποιείται για την κατασκευή έργων υποδομής και για την βελτίωση της Ελληνικής οικονομίας.Στη συνέχεια ενισχύεται ο πολιτικός τομέας, γιατί  ισχυροποιούνται οι δημοκρατικοί θεσμοί και μειώνεται η αυθαιρεσία της πολιτικής εξουσίας. Αυτό επιτυγχάνεται με τον συνεχή έλεγχο από τα ευρύτερα συλλογικά όργανα όπως είναι το Ευρωκοινοβούλιο και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Αξιοσημείωτη είναι η αποτελεσματική αντιμετώπιση σημαντικών κοινωνικών προβλημάτων που παρουσιάζονται στα μέλη -κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η χώρα μας συνεργάζεται με τα αλλά ευρωπαϊκά κράτη ,που προκειμένου να αντιμετωπίσει προβλήματα όπως η βία ,ο ρατσισμός και η διακίνηση ναρκωτικών . Ενδεικτικό παράδειγμα στις μέρες μας είναι η από κοινού αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού που πλήττει όλα τα ευρωπαϊκά κράτη. Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό είναι τα οφέλη που παρατηρούνται στον πολιτιστικό τομέα μέσα από τις γόνιμες πολιτιστικές ανταλλαγές μεταξύ των χωρών . Η ελεύθερη μετακίνηση των πολιτών ,η ελεύθερη έκφραση των απόψεων και η διακίνηση των ιδεών και των πολιτιστικών στοιχείων εμπλουτίζουν τον πολιτισμό κάθε κράτους και οδηγούν στη συνειδητοποίηση των κοινών στοιχείων αλλά και των ιδιαιτεροτήτων του .

Αξιομνημόνευτη είναι η προσφορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης στους. Ειδικότερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση τους δίνει την δυνατότητα συμμετοχής σε εκπαιδευτικά πανευρωπαϊκά προγράμματα στο πλαίσιο των σπουδών τους . Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την επέκταση των επαγγελματικών οριζόντων σε έναν ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο με σπουδαίες προοπτικές. Συγχρόνως η επαφή, η συνεργασία και η πολιτιστική πολυφωνία λειτουργούν ανασταλτικά στον ρατσισμό και στον εθνικισμό συμβάλλοντας στη δημιουργία της ευρωπαϊκής δημοκρατικής συνείδησης των νέων ανθρώπων.

Από την άλλη πλευρά όμως υπάρχουν πιθανοί κίνδυνοι για τη χώρα μας από την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση .Η κατώτερη θέση της χωρας μας σε θέματα εκσυγχρονισμού και οικονομίας την κατατάσσουν στα αδύναμα κράτη και έτσι εξαρτάται σε θέματα οικονομικά και πολιτικά από τα αναπτυγμένα κράτη -μέλη . Αποτέλεσμα αυτού είναι η οικονομική κρίση και η δυσχέρεια στην αυτόνομη οικονομική πορεία . Επιπλέον διαιωνίζεται η ανισότητα ανάμεσα στα κράτη -μέλη και η χώρα μας γνωρίζει πως βρίσκεται υπό τον διαρκή έλεγχο και την <<ηγεμονία >> των ισχυρότερων κρατών .Ως αποτέλεσμα των παραπάνω είναι η ενίσχυση του κλίματος αντίδρασης απέναντι σε ισχυρά κράτη και η δημιουργία της αμφιβολίας για τη δυνατότητα ομαλούς συνέχισης της κοινής ευρωπαϊκής πορείας . Τα αδύναμα κράτη ,όπως είναι η χώρα μας ,διαπιστώνουν  πως τα συμφέροντά τους τίθενται σε δεύτερη μοίρα και έτσι διαμορφώνουν μια αρνητική άποψη  για την πραγματική υπόσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης .  Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που προκύπτει είναι ο κίνδυνος απώλειας της εθνικής μας ταυτότητας και η σταδιακή αλλοίωση της εθνικής  μας παράδοσης .Η κυριαρχία της αγγλικής γλώσσας και η διάδοση ξένων πολιτιστικών στοιχείων μπορεί να οδηγήσουν στον παραγκωνισμό των τοπικών παραδόσεων και γενικότερα στην πολιτιστική αλλοτρίωση .

Η συλλογιστική πορεία, που αναπτύχθηκε, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση βοηθάει αποτελεσματικά την Ελλάδα αρκεί να αξιοποιήσουμε τα οφέλη που προκύπτουν από αυτήν . Οι κίνδυνοι που απορρέουν  από την ένταξη μας σε αυτήν μπορούν να ξεπεραστούν με την προσπάθεια όλων μας για τη διαφύλαξη του πολιτισμού μας αλλά και με την διαμόρφωση Ευρωπαϊκής συνείδησης.

 

Ραμέα Σταυριάνα , τμήμα Γ4

 

 

 

 

 

 

«Ως μελλοντικός νέος πολίτης της Ε.Ε σε ένα άρθρο για το ιστολόγιο του σχολείου σας, απαριθμείστε τα οφέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και τους ενδεχόμενους κινδύνους που προκύπτουν από την ένταξη της χώρας μας σε αυτήν»

 

Ευρωπαϊκή Ένωση: Οφέλη και κίνδυνοι

 

Το ιστολόγιο του σχολείου μας δίνει σε όλους τους μαθητές της ευκαιρία να δημοσιοποιήσουμε τις απόψεις μας για θέματα της επικαιρότητας που απασχολούν τους νέους. Ένα τέτοιο θέμα είναι τα πλεονεκτήματα και οι κίνδυνοι που προκύπτουν από την ένταξη της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.). Με αφορμή την πρόσφατη έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ε.Ε. αποφάσισα να εκφράσω τις θέσεις μου για το προαναφερόμενο θέμα.

Η προσφορά της Ε.Ε. σε όλα τα κράτη–μέλη της είναι αρκετά μεγάλη και τα οφέλη της ένταξης μίας χώρα σε αυτήν είναι πολυάριθμα. Καταρχάς, στον οικονομικό τομέα η Ε.Ε. βοηθάει στην οικονομική ανάπτυξη των αδύνατων χωρών αντιμετωπίζοντας τον υποσιτισμό και παρέχοντας τεχνογνωσία. Επιπλέον, κατοχυρώνονται τα εργασιακά δικαιώματα και βελτιώνονται οι συνθήκες εργασίας. Στον πολιτικό τομέα η Ε.Ε. συμβάλλει στον εκσυγχρονισμό των δημοκρατικών θεσμών, στην αναθεώρηση αναχρονιστικών νόμων, αλλά και στην μείωση της αυθαιρεσίας της πολιτικής εξουσίας. Επιπρόσθετα, στον εθνικό τομέα ευνοεί την επίλυση των εθνικών προβλημάτων, ενώ στον κοινωνικό τομέα ενισχύει την αντιμετώπιση σημαντικών κοινωνικών προβλημάτων και διευρύνει τα κοινωνικά δικαιώματα. Στον πολιτιστικό τομέα η Ε.Ε. συμβάλλει στον εμπλουτισμό του πολιτισμού κάθε κράτους, βοηθάει την προώθηση της έρευνας χρηματοδοτώντας ερευνητικά προγράμματα και παρέχει υποτροφίες. Τέλος, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος διεξάγει περιβαλλοντικούς ελέγχους και λαμβάνει μέτρα απαραίτητα για την προστασία του περιβάλλοντος.

Επιπλέον, η Ε.Ε. έχει προσφέρει πολλά στους νέους. Οι νέοι με την ένταξή τους στην Ε.Ε. έχουν την δυνατότητα να συμμετέχουν σε εκπαιδευτικά πανευρωπαϊκά προγράμματα, διευρύνοντας το πλαίσιο των σπουδών τους. Επίσης, μπορούν να επεκτείνουν τον επαγγελματικό τους ορίζοντα σε έναν ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο με μεγαλύτερες προοπτικές και περισσότερες ευκαιρίες. Η Ε.Ε. έχει καταφέρει να υπάρχουν για τους νέους ευνοϊκοί όροι για να μπορούν να συνεργάζονται με ανθρώπους άλλων χωρών απαλλαγμένοι από εθνικιστικές προκαταλήψεις. Τέλος, οι νέοι που μένουν σε μία ξένη χώρα της Ε.Ε. ως εκπρόσωποι της χώρας τους προβάλλουν το δυναμικό παρόν της, συμμετέχοντας ενεργά στις διεθνείς εξελίξεις.

Παρά το γεγονός ότι η Ε.Ε. έχει φανεί πολλαπλά ωφέλιμη για τους πολίτες των χωρών που ανήκουν σε αυτή, υπάρχουν ορισμένα ζητήματα που προκαλούν ανησυχία κυρίως στις λιγότερο ισχυρές χώρες της Ευρώπης, όπως η Ελλάδα. Αρχικά, τα πιο ισχυρά κράτη επιβάλουν την θέλησή τους στις αδύναμες χώρες οι οποίες αισθάνονται πως βρίσκονται υπό διαρκή έλεγχο. Οι μικρές επιχειρήσεις αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στον ανταγωνισμό, ενώ παράλληλα αποδυναμώνεται η πολιτική αυτονομία των εθνικών κυβερνήσεων. Η κυριαρχία των ισχυρών κρατών σε πολιτιστικό επίπεδο φέρνει τις μικρότερες χώρες αντιμέτωπες με τον κίνδυνο της πολιτιστικής αλλοτρίωσης και της απώλειας της εθνικής τους ταυτότητας. Συμπληρωματικά, το αρνητικό αυτό κλίμα δημιουργεί μια ατμόσφαιρα αμφιβολίας με τα λιγότερο ισχυρά κράτη να συνειδητοποιούν πως τα δικά τους συμφέροντα τίθενται σε δεύτερη μοίρα.

Ανακεφαλαιώνοντας, η Ε.Ε. έχει βοηθήσει τα κράτη–μέλη της σε οικονομικό, πολιτικό, εθνικό, κοινωνικό, πολιτιστικό και περιβαλλοντικό επίπεδο. Δεν απουσιάζουν, όμως, και οι ανησυχίες και οι κίνδυνοι με την ένταξη μιας αδύναμης χώρας στην Ε.Ε. όπως η αποκοπή των πολιτών από την πολιτιστική κληρονομιά τους και η απώλεια της εθνικής ταυτότητάς τους.

Πιταροκοίλη Ματίνα, Γ4

 

 

Ομιλία προς τη σχολική κοινότητα σχετικά με τις προϋποθέσεις που πρέπει να ισχύουν για την επίτευξη ουσιαστικής ενοποίησης στο πλαίσιο της Ε.Ε. αλλά και για τους τρόπους διαμόρφωσης μιας ευρωπαϊκής συνείδησης.

 

Αγαπητοί καθηγητές,αγαπητοί συμμαθητές,

   Με την ιδιότητα του μαθητή της Γ’ τάξης και με αφορμή την ημερίδα που διοργανώνεται στο σχολείο μου για την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα ήθελα να εκφράσω τους προβληματισμούς μου για την πορεία και την εξέλιξη του «ευρωπαϊκού μας σπιτιού».  Εστιάζοντας στην επικαιρότητα θα διαπιστώσουμε ότι την ώρα που η Ευρώπη αντιμετωπίζει μια μεγάλη υγειονομική κρίση και πολλές χώρες πλήττονται από την πανδημία COVID-19, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποδεικνύεται αδύναμη να δείξει αλληλεγγύη! Την ώρα που κάποιες χώρες ζητούν βοήθεια για την αντιμετώπιση της κρίσης, κάποιες άλλες «κλείνουν την πόρτα» στους εταίρους αρνούμενοι εξαγωγές υγειονομικού υλικού! Μήπως έτσι δημιουργείται έντονη η αμφιβολία για την δυνατότητα ομαλής συνέχισης της κοινής ευρωπαϊκής πορείας; Μήπως κάποια κράτη-μέλη θεωρούν ότι τα δικά τους συμφέροντα τίθενται σε δεύτερη μοίρα προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι στοχεύσεις των ισχυρότερων κρατών;

  Είναι κοινά αποδεκτό όμως, ότι υπάρχει προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αρκεί αυτό να βασίζεται στον αλληλοσεβασμό και την αλληλεγγύη που  οδηγούν στην ομαλή συνύπαρξη των λαών. Θα ήταν σκόπιμο να αναφερθώ στις προϋποθέσεις που θα οδηγήσουν σε μια ουσιαστική ενοποίηση της ευρωπαϊκής κοινότητας. Αρχικά είναι σημαντικό να υπάρχει άμβλυνση των οικονομικών ανισοτήτων και ισομερής ανάπτυξη όλων των χωρών χωρίς διακρίσεις όπως «πλούσιος Βορράς και φτωχός Νότος». Επιπλέον είναι απαραίτητη η συνεργασία των εταίρων χωρίς ηγεμονισμούς, αλλά και η ανοχή στην διαφορετικότητα. Επιπρόσθετα η ανάπτυξη της Ένωσης θα πρέπει να είναι ανθρωποκεντρική και όχι τεχνοκρατική με μόνο σκοπό το κέρδος, να βασίζεται στην ενεργό συμμετοχή κάθε ευρωπαίου πολίτη και η επίλυση των διαφορών να γίνεται μόνο με τον διάλογο. Όμως η βασικότερή προϋπόθεση για μια ουσιαστική ένωση είναι, χωρίς αμφιβολία, η παροχή ευρωπαϊκής παιδείας που θα οδηγήσει στην απόκτηση ευρωπαϊκής συνείδησης. Οι Ευρωπαίοι πρέπει να πιστέψουν στο έμβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «ενωμένοι στην πολυμορφία».

  Πως όμως θα μπορούσε να διαμορφωθεί ευρωπαϊκή συνείδηση για όλους και ιδιαίτερα τους νέους; Αρχικά, σημαντική είναι η μετάδοση της πολιτιστικής αξίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στους νέους και η μύηση τους στον ευρωπαϊκό τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς, έτσι ώστε να υπάρχει σύζευξη εθνικών και ευρωπαϊκών στοιχείων. Σ’ αυτό θα βοηθήσουν σημαντικά η εκμάθηση ξένων γλωσσών, η μελέτη ξένης λογοτεχνίας και η ενίσχυση προγραμμάτων ανταλλαγής μαθητών ή φοιτητών. Θα ήταν μεγάλη παράληψη να μην αναφερθώ στην αναγκαιότητα της επικοινωνίας των μαθητών με συνομήλικων τους μέσω του σχολείου με την βοήθεια καλλιεργημένων ευρωπαϊκά εκπαιδευτικών, αλλά και στην διοργάνωση πολιτιστικών, αθλητικών και καλλιτεχνικών εκδηλώσεων για την ενίσχυση των επαφών. Τέλος η αντικειμενική παρουσίαση των ιστορικών γεγονότων, οδηγεί σε απαλλαγή από επικίνδυνα στερεότυπα και προκαταλήψεις μεταξύ λαών.

  Καταλήγοντας, θα πρέπει να τονιστεί ότι η επίτευξη ευρωπαϊκής συνείδησης είναι ο κυριότερος τρόπος που θα οδηγήσει σε μία ουσιαστική ενοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει όλοι μας να αγωνιστούμε σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο ώστε το μέλλον μας να είναι πιο φωτεινό. Ας είναι λοιπόν η ημέρα των γενεθλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η 9^η Μαΐου που πλησιάζει, ημέρα σταθμός για μια καινούρια αρχή όπου η Ευρώπη θα εκπληρώσει τις προσδοκίες μας και θα πετύχει τους στόχους που έθεσε.        

  Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και την προσοχή σας.

 (490 Λέξεις)

 

Φωτεινή Σκανδάλη, Γ'4

 

 

Επιστολή προς την Υπουργό Παιδείας με την ιδιότητα του μαθητή, που ευαισθητοποιείται για τα σύγχρονα φλέγοντα προβλήματα. Επισήμανση των παραγόντων που υπονομεύουν την διατήρηση της ειρήνης στην εποχή μας και προτάσεις  τρόπων με τους οποίους θα είναι δυνατή η εξασφάλισή της.

 

 

 

                                                                                                                                                                    Χαλάνδρι, 10-6-2020

Αξιότιμη Κυρία Υπουργέ,

Με την ιδιότητα του μαθητή που δραστηριοποιείται για φλέγοντα ζητήματα και με αφορμή κάποιες απάνθρωπες σκηνές βίας που παρακολούθησα τυχαία στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σχετικά με τον ανηλεή πόλεμο που λαμβάνει χώρα στην Συρία, σας απευθύνω αυτήν την επιστολή προκειμένου να σας γνωστοποιήσω τους παράγοντες που ναρκοθετούν την ειρήνη και να σας προτείνω τρόπους για την διασφάλισή της. Σκοπός αυτής της επιστολής είναι να προσπαθήσουμε ως χώρα, ως μέλος της Ε.Ε και ως ένα μέρος ολόκληρου του κόσμου, να εδραιώσουμε την ειρήνη ώστε να μην υπάρχει μόνο τυπικά , ενώ οραματιζόμαστε την μέρα όπου όλος ο πλανήτης θα είναι ενωμένος και χωρίς διαμάχες.

Και εσείς γνωρίζετε ότι η ειρήνη είναι αρκετά δύσκολο να διατηρηθεί, ενώ οι παράγοντες που την υποσκάπτουν εμφανίζονται από πάντα στην ιστορία του ανθρώπου και συνεχίζονται ακόμη και στην εποχή μας. Αρχικά, καθοριστικό ρόλο παίζει η τάση μας για την απόκτηση πλούτου. Τα οικονομικά συμφέροντα αρχίζουν και “βγαίνουν στην επιφάνεια” όταν αποδειχθεί ή μαθευτεί ότι μία χώρα έχει πλουτοπαραγωγικές πηγές, όπως για παράδειγμα το πετρέλαιο. Ακόμη, τα πολιτικά συμφέροντα θέλουν τους ηγέτες να αποκτούν όλο και περισσότερο κύρος, δόξα και εξουσία. Αυτές οι προσωπικές τους φιλοδοξίες είναι που οδηγούν τον λαό τους σε συγκρούσεις με άλλα κράτη και πολλές φορές με τους συμπατριώτες τους. Επιπλέον οι κοινωνικές και οικονομικές διακρίσεις αναγκάζουν τους απλούς πολίτες να επαναστατήσουν, καθώς βλέπουν τον άνισο διαμοιρασμό των εδαφών που γίνεται και τον καταιγισμό των κρατικών φόρων που υποχρεούνται να πληρώσουν. Επιπροσθέτως, οι φυλετικές διακρίσεις ,ο ρατσισμός και οι θρησκεία αποτελούν πολλές αίτια συγκρούσεων ανάμεσα σε δύο λαούς ή χώρες. Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι η ελλιπής παιδεία που προσφέρεται από τους φορείς εκπαίδευσης ,  από την οικογένεια ή και από την εκκλησία συμβάλλει έμμεσα στην επικράτηση του πολέμου.  Όταν ένας άνθρωπος δεν έχει μία σφαιρική παιδεία αδυνατεί να αποκτήσει μία δικιά του άποψη για την εκάστοτε κατάσταση που επικρατεί, οπότε γίνεται έρμαιο των “ισχυρών” και ακολουθεί και υποστηρίζει τα λεγόμενα και τις πράξεις του ηγεμόνα.

Τώρα, όσον αφορά στην παγίωση της ειρήνης, πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι που θα βοηθήσουν στην επίτευξη αυτού του σκοπού. Αρχικά, αρκετά σημαντική είναι η ενεργή και αμερόληπτη στάση των διεθνών οργανισμών. Στόχος αυτών θα πρέπει να είναι η επίλυση των διακρατικών εντάσεων και η διασφάλιση της ειρήνης η οποία θα κατοχυρώνεται και θα πιστοποιείται με διεθνείς συνθήκες, με βασική προϋπόθεση, όμως, την τήρηση των όρων τους και από τις δύο πλευρές. Επιπλέον, η πολιτεία θα πρέπει να δώσει έμφαση στην ανθρωπιστική παιδεία. Θα πρέπει όλοι να αποκτήσουμε  μία θετική άποψη απέναντι σε ό,τι αφορά τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την αξία της ανθρώπινης ζωής. Ακόμη, η ενίσχυση του δημοκρατικού πολιτεύματος και η πολύπλευρη συνεργασία μεταξύ των κρατών έχει επίσης ως αποτέλεσμα την μόνιμη εγκαθίδρυση της ειρήνης. Έτσι, τα κράτη θα πρέπει να συσφίξουν τις σχέσεις τους μέσα από εμπορικές και πολιτιστικές συναλλαγές. Τέλος, αρκετά σημαντικό είναι η ύπαρξη ενός κλίματος που την πρωταρχική θέση θα έχει ο σεβασμός προς την διαφορετικότητα.

 Ανακεφαλαιώνοντας, η ειρήνη στις μέρες μας υπονομεύεται από πολλούς παράγοντες οι οποίοι μάς γίνονται γνωστοί από όλα τα στάδια της ιστορίας του ανθρώπινου είδους. Παράλληλα, όμως, υπάρχουν πολλοί τρόποι για την εξασφάλισή της, που χωρίς την συμβολή του κράτους δεν θα μπορέσουν να πραγματοποιηθούν. Έτσι, όπως καταλαβαίνετε, η βοήθειά σας είναι πολύτιμη. Ελπίζω να λάβετε υπόψην σας όλα τα παραπάνω και να φτάσουμε κάποια στιγμή σε ένα σημείο όπου όλοι οι λαοί θα είναι εννωμένοι με μόνο τους σκοπό την ανάπτυξη και την εξέλιξη του ανθρώπου σε όλους τους τομείς της ζωής του. Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο που αφιερώσατε διαβάζοντας αυτήν την επιστολή.

    

Με εκτίμηση,

Μία μαθήτρια της Γ’ τάξης.                 

 

Θεοφανοπούλου Γεωργία , Γ1 

 

 

       

                                                                                                                                                                                         Χαλάνδρι, 7-6-2020

 Αξιότιμη κυρία υπουργέ,

          Με αφορμή ένα άρθρο που διάβασα σχετικά με την ένοπλη σύγκρουση στο Αφγανιστάν, αποφάσισα να συντάξω την επιστολή αυτή προκειμένου να σας επισημάνω τους διάφορους παράγοντες  οι οποίοι κλονίζουν την ειρήνη και να προτείνω κάποιους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να σταθεροποιηθεί.

          Είναι γνωστή η ευαισθησία σας για τα φλέγοντα σύγχρονα προβλήματα και σίγουρα θα γνωρίζετε ότι η ειρήνη δεν αποτελεί δεδομένη κατάσταση σε όλον τον κόσμο. Μην ξεχνάτε άλλωστε ότι ακόμη και σήμερα εκτυλίσσονται πολεμικές συγκρούσεις σε διάφορα μέρη της Ασίας και της Αφρικής και συχνά παρατηρείται η εμπλοκή των μεγάλων δυνάμεων και ο κίνδυνος συμμετοχής πολλών κρατών.

          Θα συμφωνήσετε μαζί μου πως στην σύγχρονη εποχή οι παράγοντες οι οποίοι δρουν υπονομευτικά στην διατήρηση της ειρήνης είναι πάρα πολλοί. Καταρχάς, η ειρήνη απειλείται από την έντονη παρεμβατική και επεκτατική πολιτική των ισχυρών κρατών και από την έμφαση που δίνεται στα προγράμματα εξοπλισμού. Επίσης, η ειρήνη αποδυναμώνεται από τις μνήμες παλαιότερων εχθροτήτων και από τον θρησκευτικό, εθνικιστικό ή ιδεολογικό φανατισμό. Συμπληρωματικά, ένας ακόμη μεγάλος παράγοντας είναι η άνιση κατανομή του παγκόσμιου πλούτου και η εκμετάλλευσή του, κυρίως από τις δυτικές χώρες. Τέλος, οι πολεμικές βιομηχανίες, οι οποίες ωφελούνται από τον πόλεμο καθώς πουλάνε τα εμπορεύματα τους, πλήττουν της ειρήνη και τροφοδοτούν τις ένοπλες συγκρούσεις.

          Υπάρχουν κάποιες ενέργειες οι οποίες είναι πολύ σημαντικό να υιοθετηθούν από όλες τις χώρες του κόσμου, για να επιτευχθεί η εγκαθίδρυση της ειρήνης. Καταρχάς οι διακρατικές εντάσεις πρέπει να λύνονται μέσω των συζητήσεων και του εποικοδομητικού διαλόγου, ενώ οι διεθνής οργανισμοί  οφείλουν να κρατάνε αμερόληπτη στάση και να μην επιδεικνύουν ανοχή στις παρεκκλίσεις συγκεκριμένων κρατών. Επίσης, πρέπει να εξισορροπηθεί η κατανομή του παγκόσμιου πλούτου και οι κυβερνήσεις να αναλάβουν ειρηνευτικές πρωτοβουλίες. Επιπλέον, τα ΜΜΕ χρειάζεται να προσεγγίσουν πολύ προσεκτικά τα εθνικά ζητήματα και να δημιουργήσουν ένα κλίμα σεβασμού στην διαφορετικότητα. Επιπρόσθετα, οι σχέσεις των χωρών μπορούν να στενέψουν μέσα από εμπορικές ή πολιτιστικές ανταλλαγές, αθλητικές οργανώσεις. Συμπληρωματικά, για να επιτύχει η παγίωση της ειρήνης πρέπει να δοθεί ένταση στην ανθρωπιστική παιδεία. Όλοι οι άνθρωποι ας μάθουν να κρατάνε θετική στάση απέναντι στα θέματα σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αξία της ανθρώπινης ζωής. Όλοι οι παιδευτικοί παράγοντες μπορούν να συμβάλλουν στην διαμόρφωση του πνεύματος και του ήθους των ανθρώπων και ιδιαίτερα των νέων. Τέλος, η ειρήνη θα εξασφαλιστεί αν δημιουργηθεί ένα κλίμα υγιούς οικουμενισμού.

          Ελπίζω οι προτάσεις μου να εισακουστούν και να αποδειχθούν χρήσιμες συμβάλλοντας στην προσπάθεια που καταβάλλετε και εσείς για την κατοχύρωση της ειρήνης.

 Με εκτίμηση,

 Μια μαθήτρια του 1ου Γυμνασίου Χαλανδρίου

 

Πιταροκοίλη Ματίνα, Γ4

 

 

.